Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O chwilo , dlaczego rządzisz tak brutalnie światem ,
Odbierasz nadzieje , depczesz wiarę.
O chwilo , dlaczego sprawiłaś ,że Ją poznałem ,
Odebrałaś mi rozum i serce zarazem.

O chwilo, dlaczego sprawiłaś bym chciał byś trwała wiecznie,
Odebrałaś mi poczucie czasu , gdy będąc przy niej chciałem żyć wiecznie.
O chwilo, dlaczego sprawiłaś , że nie potrafię o Niej zapomnieć,
Odbierasz mi dni i noce czyniąc bezradnym,beznadziejnym.
O chwilo dlaczego pozwoliłaś na rozstanie ,
Odebrałaś mi sens moich myśli i czynów zarazem.

O chwilo , dlaczego pozostawiasz pustkę w moim sercu,
Wypalasz myśli , nękasz demonami przeszłości
O chwilo, dlaczego , dlaczego jeszcze trwasz ,
Pozwól zapomnieć , pozwól odejść ... trwaj.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Chwila jako temat - to już było. Ogromnie trudno coś nowego w tej kwestii. Niestety, Autor, poszedł utartą drogą: zwrot do adresatki (chwili) powielany w nieskończoność, pretensje i podziekowania w kierunku tejże, liczne zapytania retoryczne.
I jeszcze ta niespójnośc rozumowania, bo niby chce zatrzymać czas, a przecież pada: "pozwól zapomnieć".

Z pewnością pochwalę wrażliwość podmiotu, bo oto przejrzał, zrozumiał ułamek istnienia etc.
Dlatego nie razi mnie nieudolność w nazywaniu emocji.

Życzę cudownych chwil. A.

Opublikowano

Dziękuję Pani Joanno za komentarz
Jeśli chodzi o wspomnianą przez Panią niespójność rozumowania, na swoją obronę pragnę dodać tylko tyle , że chciałem podkreślić swoje rozdarcie wewnętrzne . Szkoda , że to zabrzmiało jak "niespójność rozumowania".
Szczerze mówiąc to jest mój debiut i wiem , że sporo będę musiał jeszcze popracować .
Dziękuję jeszcze raz za komentarz ,pozdrawiam.

Opublikowano

wiersz troszke zbyt przygnebiajacy spojrz na ta chwile z perspektywy czasu, jezeli milosc przychodzi to zostawia slad w nas samych uczy nas pokory i dzielenia sie soba, spostrzegaia innych ludzi goraco pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wokół sami czerwonoarmiści... Brudni, zawszeni, pijani, Zewsząd słychać głośne ich krzyki, Przecinają pochmurne niebo z ich pistoletów strzały…   Zewsząd same przekleństwa, Wzajemne głośne się przekrzykiwania, Prymitywna sowiecka dzicz rozochocona, Mająca w pogardzie boskie i ludzkie prawa…   Szorstka dłoń zaciśnięta na szyi, Bezlitosnego oprawcy wzrok dziki, Potęgujące grozę rubaszne ich śmiechy, W rosyjskim języku chamskie docinki,   Brzuch przyciśnięty kolanem, Wszelkie wyrwania się próby daremne, Miotane wściekle wyzwiska obelżywe, Przesuwające się po ciele brudne ich ręce,   Nieznośny odór samogonu, Smród ruskich papierosów, Z spękanych i obślinionych żołdaków ust, Budził stłumiony wymiotny odruch,   W twarz wymierzony policzek, Młodej dziewczyny urwany jęk, Zdarty z szyi złoty łańcuszek, Wokół na ziemi guziki rozsypane…   A z tysięcy bezbronnych Polek oczu łzy, Zdławiony szloch w gardle więznący, Dłonią na ustach stłumiony krzyk, Pośród bezmiaru okrucieństwa płacz cichutki…   Pomocy znikąd!... A wokół sama sowiecka swołocz, Do skroni zimna przyłożona broń, Zadany pięścią bolesny cios…   I tylko cicha paniczna modlitwa, W sercu z wolna gasnąca nadzieja, Gdy każda niepewności sekunda, Zdawała się całą wieczność trwać…   I tylko strach paniczny, Nieludzki, odbierający zmysły, Wbijając się swymi szponami, W umysły dziewcząt przerażonych,   Serce każdej z nich przeszył, By wkrótce w wspomnieniach bolesnych, Przez resztę życia się tlić, Pozostając ukryty w podświadomości…   Bezmiaru nieludzkiego okrucieństwa, Na zajmowanych przez sowietów obszarach, Doświadczyła niejedna młoda Polka, Topiąc swą rozpacz w niezliczonych łzach…   Oswobodziciele rzekomi, Naprawdę mściwi bezlitośni kaci, Zasiali swymi okrutnymi czynami, Strach jakiego niepodobna opisać słowami,   Ludzie ci prymitywni i dzicy, Na polskiej ziemi czując się bezkarni, Niewysłowionych okrucieństw się dopuścili, Zastraszaniem i groźbą zacierając ich ślady…   Lecz nam nie wolno zapomnieć, Bólu tysięcy młodych tych Polek, Które w latach wojny nieludzkiej, Sowieckich żołnierzy padły łupem.   O ich niewysłowionym cierpieniu, Winniśmy dziś mówić całemu światu, Przypominając nieukojony ich ból, Pokłosiem będący zdrady aliantów.   By zachłyśnięty nowoczesnością świat, Choć przez chwilę się zadumał, Nad tym jakie sowiecka Rosja, Piekło tysiącom Polek zgotowała.   By ich niezliczone tragedie, Z historii nigdy nie były wymazane, A krzyż jaki niosły przez całe życie, Dla cywilizowanego świata był sumienia wyrzutem…   - Wiersz poświęcony pamięci kilkudziesięciu tysięcy Polek które w latach II wojny światowej i po jej zakończeniu padły ofiarą sowieckich gwałtów.      
    • @huzarc idealnie przemawia do wyobraźni. 
    • Karby do gza: zgody brak.     Potworkom Ana: koziołkom smok łoi z oka na mokro. Wtop.     Asa pomaca mop: pomaca mop Asa.    
    • Pyskaty pan: napy tak syp.  
    • @Gosława Łał....trudny temat. Pozdrawiam Gasława:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...