Król Jaźni V [dziwny sonet ;p]

[adolf]

"Oblicze króla"

Zadrżały podstawy kryształowej klatki,
Spienione myśli świadomość w dół pchały .
Zrzucając balast szedłem tuż za snami...
Przeźrocze duszy dałem w światła macki.

W płaszczu z błyskawic, w pancerzu z bursztynu,
Stanął przede mną - olbrzym - z mnóstwem twarzy
Wsparty o iskrę, sumienie nią parzył
I ego palił chcąc skraść siłę bytu!

Król:

„W końcu pojąłeś, że jestem twym wrogiem
Oto z dwóch braci, tyś krew tylko zyskał,
A cień w eterze – moją przybrał postać…

Ja:

Zgubiony, już wiem : biję się sam z… "bogiem" ?
Stracone chwile oplotły mar kryształ
A ja - naiwny - w środku pozostałem!

[adolf]

a
NIE PODOBA MI SIĘ :((((((((((((

[adolf]

BUUUUUUUUUUUUUU ;(

TO "ego palił" jakby marychę palił :((

buuu

[ula]

nie podoba się? no to wzium do kosza i hejda na nowo!;)

a mi tak sobie.. początkowo jest nawet sympatycznie, później odrobinę gorzej raczej
pozdrawiam! Ulka

[adolf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki za wgląd ;p
cóż chyba pójdzie do kosza i od nowa napisze ;p
pozdr.