Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Troszkę taki rebus, ale wciąga na tyle
że zmusza do rozszyfrowania.
No tak, wędrówka a w niej wzloty,
lotności i nie tylko...
Jak fajnie poczuć po dłuższym czasie
wiatr w żagle, moc czystą.
Tak, przyjemnie:)
Pozdrawiam Judyt

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a Pana to nie znam (?)
niestety często tak mam
pozdr. ciepłoniaście Zbyszku- Dwa(?)(:
dziękuję za obecność
zacnego poety
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lotności / nie dla rozumu zawsze - zgoda ale polecieć mi się jednak nie udało.Pozdrawiam.

no bo nie zawsze trzeba latać:)(zdaje mi się)
pozdrawiam ciepłoniaście
dzięki za obecność H.Lecter
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a co to znaczy?
nie wiem, jeśli o chemie to tym bardziej,
dzięki za obecność Marlett:)
pozdrawiam ciepłoniaście
Judyto!
Przecież wiesz.Eterycznie ,ulotnie:))
Słonka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



a co to znaczy?
nie wiem, jeśli o chemie to tym bardziej,
dzięki za obecność Marlett:)
pozdrawiam ciepłoniaście
Judyto!
Przecież wiesz.Eterycznie ,ulotnie:))
Słonka.
a! dziękuję kwiatami polnymi:)
wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefanie dziękuję serdecznie za ślad:)
obecność, ciepłoniaście pozdrawiam Cię
i wszystkich zaglądających niespodziewałam się
czegoś takiego
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wczoraj czytałam i dzisiaj też.
Judyto, zapytam wprost; dlaczego nie:

"znów wokół
fioletowo-szarych łąk", a -"szarych łąkach" ?
i "lotności" - dwa ii na końcu?
nie umiem tego odczytać, dalej już kumam.
Bardzo "misie": "tyle razy o Tym ile razy żyć"!
Pozdrawiam milusio
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wczoraj czytałam i dzisiaj też.
Judyto, zapytam wprost; dlaczego nie:

"znów wokół
fioletowo-szarych łąk", a -"szarych łąkach" ?
i "lotności" - dwa ii na końcu?
nie umiem tego odczytać, dalej już kumam.
Bardzo "misie": "tyle razy o Tym ile razy żyć"!
Pozdrawiam milusio
- baba

bo szare- same są zbyt ponure, a to sprowadza do nory
jakiejś, ii bo się nie zastanowiło powiało,
dzięki Babo Izbo serdecznie za obecność:)
ciepłoniaście

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... fakt... tak właśnie bywa... :)    
    • ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  
    • @Leszczym   No właśnie! Toyer doskonale to ujął :)    w zasadzie należało by sprecyzować czym jest ta „mądrość”.? :) na pewno nie racją.!  pozdrawiam :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...