Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czy widzisz tych panów w brodach?
to moi bohaterowie

- mówisz -

ich twarze widzisz jak smutne
wciąż martwią się rewolucją?

- Marks, mówisz, Engels.

zarzucasz że poezja nie pcha świata
a świat taszczy poezję jak worek kartofli -
na plecach

zarzucasz że poezja nie pcha świata.
(ja zamiast odpowiedzieć spisuję ci jej coraz więcej)

zarzucasz że poezja nie pcha świata.
a gdyby chociaż jeden ziemniaczek niosącym
wyleciał?

Opublikowano

Jimmy:
1)czytałem twoj sonet ostatni: bomba, najlepsza była puenta z tym sercem i mieszczeniem się w trumnie. Dobrze napisany. Pisze tutaj bo miałem już wcześniej napisac ale zapomnialem i teraz go nie widze na wierzchu
2)ten mi isę też pdooba. Wogóle jakaś zmiana stylu? Podkresliłem tylko jedno powtórzenie, które rzuca się w oczy,

czy widzisz tych panów w brodach?
to moi bohaterowie

- mówisz -

ich twarze widzisz jak smutne
wciąż martwią się rewolucją?

- Marks, mówisz, Engels.




Ta część do mnie najbardziej do mnie przemawa, a to porównanie genialne. Ale to prawda, czesto zarzuca sie poezji, że nie zmienia siwata, że są to słowa, które uzurpują sobie praow do władania dziejami, ale nie mogą zrobić nic nawet wyjść poza karte tomiku. Porównanie do worka kartofli też fajne. Dla wielu poezja to nic, że ta powiemi gadanei o niczym, coś bezwartościowego, coś na co wiele osob traci siły, a nie sprzyja rozwojowi, coś co cały świat musi studiować, analizować, a nie zysukje z tego nic (no bo większość nie rozumie) i stad to porówanie do worka z kartoflami, ktore jeszcze dosyść fajnie kłoci się z ogolnym pojęciem poezji: żeby porównać wiersze do ziemniaków ;p

zarzucasz że poezja nie pcha świata
a świat ciągnie poezję jak worek kartofli -
na plecach

zarzucasz że poezja nie pcha świata.
(ja zamiast odpowiedzieć spisuję ci jej coraz więcej) i czy sens b yłby ten sam..

zarzucasz że poezja nie pcha świata.

A gdyby chociaż jeden ziemniaczek niosącym
Wyleciał?
Podoba się

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Adolfie, dzięki za opisanie swoich wrażeń, zmieniłbym to tak jak mówisz, ale zanim go wrzuciłem pytałem znajomego, akurat właśnie o rolę nawiasu i stwierdził, że bez niego ani rusz, bo się treść zacznie rozlewać. A co do powtórzeń, jest to schemat : widzisz - mówisz
dlatego tych wyrazów używam dwukrotnie. Przyjemnie było czytać twoją interpretację, cieszę się brachu, że dotarłeś też do "dziadka" to ci się chwali. Pozdrawiam
serdecznie
Jimmy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale dlaczego? przecież wiersz posiada strukturę zgłoskową, metaforę czytelną itp itd
wydawać by się mogło, że to wszystko czego potrzeba... doprecyzuj to będę poprawiał
zdrówko
Jimmy
Opublikowano

Jimmy wiersz to nie ciasto:) Nie pisze się według przepisu: weź strukturę zgłoskową, dodaj szczyptę czytelnej metafory itd. itp. Brakuje mi jakiejś iskry. Kogo dziś obchodzą panowie w brodach (stąd muzeum) ? Rozważania o poezji są na poziomie szkolnej akademii (stąd mała zadyma). Po prostu banalnie i bez pomysłu. Buźka;)

Opublikowano

"a świat ciągnie poezję jak worek kartofli -
na plecach" -
no, właśnie - ciągnie, czy niesie na plecach?
Bo; chyba nie ciągnie - na plecach? A może ja coś poplątałam,
albo czegoś nie dostrzegłam.
Sam wiersz - wg. mnie dobry, pomysł tematu - również,
wykonanie - jest dobrze, a będzie - bardzo! - po niewielkim retuszu.
Zakończenie - b. dobre.
Pozdrawiam
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale widzisz, mi chodziło o konkretne wskazanie problemu, a nie uciekanie kolejnymi epitetami.
gdybyś mogła mi postawić diagnozę, byłbym szczerze wdzięczny
zdrówko
Jimmy

- banał i brak pomysłu, to nie epitety a konkretne wskazanie problemu i diagnoza (niczego tu nie zmieni wymiana jakiegoś słowa)
- czego symbolem w odniesieniu do poezji są Marks i Engels? Po co wyciągasz te trupy z szafy? Nie mam pojęcia.
- stwierdzenie, że jeśli chociaż jeden mały wierszyk (kartofelek) zmieni coś w świecie (ulży ciężarowi) - to poezja ma sens jest pretensjonalne i naiwne.
- zarzucasz że poezja nie pcha świata
(ja zamiast odpowiedzieć spisuję ci jej coraz więcej)
Peel brzmi tu jak Gandhi lub Matka Teresa Od Poezji. Efekt jak wyżej.
- ziemniaczek niosącym wyleciał?
komu? światom, brodaczom, ludzkości, poetom, rozmnożonemu peelowi?
- przyjęta konwencja rozmowy jest sztuczna i nadmuchana
- nawet szlachetne przesłanie odrzuca jeżeli jest podane w nudny sposób
- dlaczego nie prosisz o wyczerpujące uzasadnienie krótkich, pozytywnych komentarzy?
(nieuzasadniona pochwała i krytyka, są równie szkodliwe)
Opublikowano

jeżeli komuś się podboba to nie muszę wiedzieć dlaczego, bardziej ciekawią mnie moje wady, dlatego proszę o konkretne ich wytknięcie - to żaden ewenement, jak sądzę...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ale twoje uzasadnienie pachnie mi sloganem "nie bo nie"

[quote]banał i brak pomysłu, to nie epitety
pisałaś banalnie i bez pomysłu... nieznajomość form gramatycznych mnie gubi, ale wydaje mi się że wyraz banalnie to przysłówek, tak?
[quote]- czego symbolem w odniesieniu do poezji są Marks i Engels? Po co wyciągasz te trupy z szafy? Nie mam pojęcia.

a co leży u podstaw rewolucji bolszewickiej? (jest ona odpowiedzią na dzieła tychże) poza tym te postaci w jakiś sposób symbolizują postęp, czyż nie?
[quote]- ziemniaczek niosącym wyleciał?
komu? światom
a nie mógłby wypaść światom

piszesz, że pretensjonalne i naiwne, masz rację, ale nie biorę tego za zarzut, ponieważ cechy te są częścią kreacji peela...
zdrówko
Jimmy
ps
nic na siłę
Opublikowano
zarzucasz że poezja nie pcha świata.
A gdyby chociaż jeden ziemniaczek niosącym
Wyleciał?


To coś jak "ziernka do ziarnka"...
cały worek wypełniają pojedyńcze ziemniaki,
a więc każdy jest ważny...
Mnie się podoba.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kolejna noc i znowu nic się nie wydarzyło, poza tym, że jestem jeszcze bardziej zmęczony niż wczoraj. miasto oddycha jak stary pijak, kaszle neonami, a ja siedzę przy kuchennym stole, licząc okruszki po życiu, którego nie chciałem, ale które się przypętało. wszyscy mówią: „trzeba mieć cel”. ja mam tylko rachunki, puste krzesło i lustro, w którym ktoś zostawił moje oczy bez instrukcji obsługi. czasem myśl przychodzi cicho, jak stróż nocny, pyta, czy nie czas już zamykać, zgasić światło, oddać klucz. ale potem włącza się lodówka, pies sąsiadów zaczyna szczekać, a ja przypominam sobie, że nawet jeśli to wszystko nie ma sensu, to rano znów trzeba wstać, nawet bez powodu. i tak trwam — jak popielniczka pełna niedopalonych dni, które ktoś zapala z przyzwyczajenia.
    • Cel podróży nieznany Bóg jedyny wie On to wszystko I nic jednocześnie Czemu mi to robi Kiedyś myślałam, że wszyscy jesteśmy rodziną. Kiedyś myślałam że szczęśliwy jest kto chce Że spotkamy się wszyscy na kawie i ciastku Chcę zachować tę myśl Chce być Twą siostrą Zmielę ziarna kawy Rozpalę palenisko (choć zawsze robili to starsi) Zaparzę kawę Innym razem Zaproszę na szarlotkę
    • @violetta Jesteś bardzo zdolna, powinnam się zainspirować... 
    • @KOBIETA w upalny dzień to fajnie czuć go:)
    • Idzie dzień, za dniem – po nic. Spadł deszcz i zdechł – po nic. Wierny pies imieniem Bezsens mijam go przed wejściem lub wyjściem...   W drzwiach stojąc, o tym myślę: „On mnie nie porzuci”. A mnie nikt tam nie wpuści. Stoję, bo co mam z sobą zrobić? Nikt mi nie powiedział, jak się do siebie wchodzi.   Mijam dzień, Bezsens mija mnie. Chwytam za naderwaną smycz wmawiając sobie, że jeszcze wiem, gdzie idę - Czy tym właśnie jest niwecz?   Bezsens umie przynieść, nie trzeba nawet go prosić: kamień lub patyk, rzecz jest bez znaczenia. Przyniesie ci wszystko i z czasem ucieka.   Wczoraj mnie Bezsens zapytał: „Kim jestem?” Jestem senny i zmęczony, znów mnie ranek zastał. Jak Syzyf w ciemnościach, choć szukam dalej, nie wiem, jak przestać gonić za cieniem. Nieważne. W tym całym poplątaniu miażdżę stopy kamieniem.   „Bezsens, Bezsens, gdzie jesteś, wróć?” Cisza. Chwila... Tak - tu leży   Klękam nad nim i tracę część duszy, jakby bardziej, bez celu, gdy Bezsens nie żyje.   Kiedy łańcuch znika, wszystko jest jednakie: szare, a może wyblakłe. Nie wiesz, nie wiem. Nic nie jest jasne.   I tak wszystko idzie na marne, pośród zimnych kamieni. Martwe psy już nie zmienią nic.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...