Dekadent

[MLeCzU]

Porzucony w bezgranicznej ciemności nocy,
z odebraną nadzieją na dzień,
przy głuchym szumie wielkich drzew,
poprzez gęstwinę ciemnego lasu
idę.
Ramię w ramię z beznadziejnością chwili.

Przykuty do niej żelaznymi kajdanami,
próbuję znależć drogę ucieczki,
by móc uwolnić się i żyć.
Lecz każdy ruch wzmacnia ich uścisk,
a z każdą chwilą ja tracę siły.

[Anna_M.]

Można by tu woalki ponakładać na słowa, wtedy, nie do końca widoczne mogą przekazać więcej sensów, pozdrawiam.

[Rachel_Grass]

MLeCzU. niestety do kosza. czytaj i pisz, obserwuj i ćwicz i błagam Cię, nie obruszaj się. na razie jest okrutnie słabo.

[Magnetowit_R.]

auto sklecone z części używanych. powyżej 50tki nie pojedzie.

jakis rytm odnajduje, omijając sztampowe okreslenia, chyba bedzie lepiej.

pzdr

[lubię latawce]

Mleczu! ale nick to masz fajny :P

[Judyt]

Dekadent wydaje się taki malutki pośród drzew ciemnistych,
ni skrawka światła, podobno człowieka nic nie trzyma, jest
uścisk-niewzmacniający, a gdzie me źródło wsparcia? taka budzi-
się refleksja,
pozdrawiam ciepłoniaście