Romeo...

[Adaś Marek]

Świt to szczególny i tajemniczy,
on się od innych nie różni niczym,
dzieje się tylko w innym wymiarze,
jak konsekwencja minionych zdarzeń.

Tak zakochani w sobie ogromnie,
myśli wirują od Ciebie do mnie,
chwytam je w locie, w szalonym pędzie
pytając zmysły, co dalej będzie?

Znajdę wschód wcześniej nim zacznie świtać,
jak książkę brajlem zacznę Cię czytać,
węzełek dreszczy wprowadzę w drżenie,
niechże rozkoszne spłyną strumienie.

Zrozumiem treści między wierszami,
przeplotę rozkosz miedzy strofami,
zatrzymam błogość co jeszcze płynie,
niczym Romeo ...

[lubię latawce]

nie głupio godos
ale ach, te rymy - to popycha Cię w banał.
a mógłby być z tego naprawdę fajny wiersz
z klimatyzacją.

pozdrawiam, angie