Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Byłaś
ale to nieprawda,
jesteś przy mnie,
jakaś dziwna obecność,
obca nam obojgu.
Przypadkowe spotkanie...
tak jak dawniej
oczy nam się świecą,
rozmowy te same,
ciało zadaje gwałt podświadomości.
Ucieka najdalej, najdalej,
biegiem...
Powiedziałaś-wyjedź!
Wyjechałem.
Zadało Ci życie dużo bólu.
Dla siebie równie byłaś okrutna.
Walczysz ze sobą.
Wiem-walczysz!
Ja Twoim odbiciem
i cierpię tak samo.


Linz grudzień 2002

Opublikowano

zbyt dużo dosłowności i banał się troszkę plącze, niestety
nie wiem, czy można "zadać gwałt" podświadomości
wiem natomiast, że uciekać można tylko biegiem:)
ta dosłowność jednak bije po oczach cały czas...objaśniasz niepotrzebnie niektóre fragmenty, spokojnie można z tgeo zrezygnować:

"Powiedziałaś-wyjedź!
Wyjechałem."

"Walczysz ze sobą.
Wiem-walczysz!"

jedynie dwa ostatnie wersy odcinają się nieco na plus od reszty, ale to trochę mało

dziekuję za uwagę
:-]

Opublikowano

no, to się pan doigrał :)
rozumiem zdenerwowanie, może rzeczywiście nie byłam rzeczowa za specjalnie. poniżej- wszystkie zarzuty na temat wiersza.

1. niepotrzebne dopowiedzenia, które nie dają swobody interpretacyjnej. wiersz to raczej historyjka niż wiersz- wszystko na srebrnej tacy. Tova Brink także to zauważył.
2. cały wiersz jest apostrofą i wygląda to bardzo niezgrabnie.
3. składnia! "Zadało Ci życie dużo bólu." nawet Mickiewicz tak nie pisał. nie można zwyczajnie- "Życie zadało Ci dużo bólu."?
4. mam zarzuty co do warsztatu i stylu pisania. powielane wiele razy schematy typu "byłaś, ale to nieprawda, jesteś przy mnie... dziwna obecność obca nam obojgu" nic nie dają. poezja musi wiać świeżością, nie może chodzić wytartymi drogami.

p.s. zakrywczość bywa ceniona.

Opublikowano

Oto chodzi.
wielkie dzięki za oświecenie.
Jestem początkujacym adeptem,
chociaż akurat to napisałem
6 lat temu.
Będę wsłuchiwał się w krytykę, acz nie do końca.
Składnia to ważne, ale ta przemyślana była...
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Twój tekst z brutalną szczerością i niezwykłą wrażliwością dotyka tematu niewidzialnych ran, jakie wojna pozostawia w człowieku. Już pierwsze zdanie – "Nie wrócił. Tylko jego ciało przyleciało samolotem" – kwintesencja doświadczenia wielu weteranów. Ciało jest obecne, ale człowiek, którym był, zginął gdzieś na polu walki. Ta myśl przewija się przez cały utwór. Obrazy, które fizycznie wręcz pozwalają poczuć stan bohatera. Scena mycia rąk jest absolutnie wstrząsająca - to obraz traumy i winy, której nie da się zmyć, bo nie jest na skórze, lecz "pod sercem". "Wewnętrzny, nierozbrojony ładunek" - to genialne podsumowanie stanu ciągłego napięcia, zagrożenia i poczucia bycia niebezpiecznym dla innych. Strach przed bliskością, by "nie przebić skóry". A "Cisza jako krzyk bez ust" - to jak PTSD – niemożności wyrażenia horroru, który nosi się w sobie. Znajoma moich rodziców przeszła koszmar PTSD u swojego męża, który wrócił z Iraku. On też nie wrócił. Wojna niszczy duszę, spokój człowieka. Ekran komputera jest idealnym symbolem bariery, której nie da się przekroczyć. On na nią patrzy "jak na cudowne światło, które nigdy nie dotrze do dna jego nocy" - zdanie pełne piękna i rozpaczy. Twój wiersz buduje empatię znacznie skuteczniej niż setki reportaży. Zmusza do myślenia o cenie, jaką płacą ci, których wysyła się na wojnę, a potem oczekuje się, że po prostu "wrócą". Niezwykły tekst, bardzo potrzebny, a zarazem piękny. Pozdrawiam. 
    • @huzarcFajny Twój wiersz, inspirujący. :)   "Gdy otwieram słownik To najczęściej robię A - psik" Pomyślał czytelnik Kichając na kurz wieków   "To most między nami" - Pomyślał słownik "Między moją mądrością A twoim kichnięciem Więc spotykamy się W pół drogi, Bo słowa to ... Pyłek unoszący się Między kartkami"
    • @tie-break A ja odebrałam Twój tekst inaczej. Pierwsza strofa jest świetna – "umyślnie było takie" brzmi jak oskarżenie rzucone w stronę rzeczywistości, jakby lato celowo nas wykluczało. "Chaszcze ani razu nie zagadały po ludzku" – piękny obraz przepaści między nami a światem natury, który nie chce (albo nie może) nam nic wyjaśnić. A my szarpiemy w desperacji aby jakiś sens wydobyć siłą, ale jesteśmy zamknięci w swoim języku, który nie sięga przyrody. Jest bardzo refleksyjny. Super!
    • chyba za dużo widzę w tym wierszu miłości, a mniej wojny... Ostatnio spodobało mi się słowo "doszczętnie" - tak piszesz według mnie. Pięknie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...