Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jutro świat zmieni kształt
odbitych cieni z dzisiaj
gdy w oku zastygło szkło
rzuconego weń piasku
zniknie niepewność wczoraj
i dłoń z odciskami
bynajmniej nie od pióra
by słowem milczenie przegadać
raj utracony odzyskać
wzruszyć upojeniem
na głodzie życia
ironio siostro rozczarowania
nie drwij z błędów entuzjasty
płacz nad obojętnością mędrca
co ma przypadek
za pseudonim Boga

Opublikowano

Jak tak przypominam sobie wcześniejsze Pani wiersze , to ten chyba najmniej do mnie trafił,
to znaczy temat a zwłaszcza pointa jest niezbyt odkrywcza i przewidywalna,
i tak zaskakująco dużo wycisnęłaś z takiego tematu, ładnie ubrałaś niektóre frazy np.
"gdy w oku zastygło szkło
rzuconego weń piasku" --->tylko proponowałbym amputacje weń
lub
"ironio siostro rozczarowania"

Pozdrawiam.

Opublikowano

oj, moje "weń" się nie broni jednak ;) a miałam nadzieję...


pointa trochę przekornie dosłowna, ale i tak wynika z Waszych wpisów, że wiersz mógłby zaczynać się i kończyć

"w oku zastygło szkło
rzuconego weń piasku"

;)

cóż... tym razem nie trafiłam w Wasze gusta najwyraźniej ;)

dziękuję za wskazówki

Opublikowano

temat - nie jest moim ulubionym.
Czytając wiersz nasunęła mi się myśl;
czy świadomie i celowo użyłaś czasów:

"jutro świat zmieni kształt..................(przyszły)
odbitych cieni z dzisiaj
gdy w oku zastygło szkło...................(przeszły).....może "zastygnie"?
rzuconego weń piasku
zniknie niepewność wczoraj................(przyszły)
i dłoń z odciskami
bynajmniej nie od pióra................potrzebne "bynajmniej"?
by słowem milczenie przegadać....takie trochę "lanie wody"("słowem-przegadać"
raj utracony odzyskać może: słowu znaczenie nadać)
wzruszyć upojeniem
na głodzie życia
ironio siostro rozczarowania
nie drwij z błędów entuzjasty
płacz nad obojętnością mędrca
co ma przypadek
za pseudonim Boga"

to tylko moje przemyślenia, nie jestem pewna czy trafne.
Serdecznie pozdrawiam majowo
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Przed lustrem stroję głupie miny, Krawat supłam w dziwne zwoje. Księgi węzłów studiowałem, Nawet tych żeglarskich, jak u wikingów.   Na kolanie windsorski sobie sprawię. Kręcę, majtam niczym lassem. Jak wąż, spod palców ucieka bestia. Umrę, nie dam rady; oświeciło mnie!   Do szafy pędzę dziadkowej, Tak, imprezowy jest śledź na gumce. Zakładam na szyję – pstryk! strzeliło, Pasuje jak ulał do krzywej gęby.   Czas przed kobierce stawać ślubne, Ale, ale... fizjonomia nieogolona! Co tam, przygwiazdorzę na Rumcajsa. No i po robocie – obrączki błyszczą na palcach.   Pod świątynią ryżem nas obdarowują, Z dalekiej Azji pewnie to wycieczka. Bal był piękny, bo bez alkoholu – bleee. Tort nie upadł na podłogę, pełny sukces.   Po nocy poślubnej luba moja W poprzek łoża się wyciąga: „Niech cię dorwę!” – przez sen woła, Ja, dywanem okryty, udaję, że mnie nie ma.   Pięknie się zaczyna nowa droga życia. „Misiu, jak się spało? nogi mi rozmasuj. Tańce mnie czekają, suwak w sukni zapnij. Nie tak, skarbie, zaraz dam po łapach!   Na parkiecie pokażemy, co z nas za tancerze, Aż gumy w majtkach nam popękają.” Złączył nas węzeł małżeński – o, ironio! Oby nie gordyjski… a tu jeszcze poprawiny.
    • @Berenika97      dziękuję:) więc wszystkiego pięknego życzę :)
    • @Berenika97 Bardzo dziękuję za ocenę i tak dokładną i szczegółową analizę wiersza."Zator" jest wierszem, który łączy w sobie dekadentyzm, fatalizm, turpizm i surrealizm w świecie dostojewszczyzny - nieczułych oczu i uszu świata. Beznadziei i upadku przestrzeni. Most i skok z jego szczebli do lodowatej rzeki spełniają funkcję wyzwolenia, nieuchronnosci czynu przez fatum jak i bramy pomiędzy tym co doczesne a surrealistyczne. Motyw ożywienia trupa ma właśnie taki cel. Zostać z czytelnikiem na zawsze.  W najciemniejszych zakamarkach dusz ludzkich czuję się jak w domu.  Dla mnie to najlepszy komplement od Czytelnika, że moje teksty zostają z nim na bardzo długi czas. Bardzo dziękuję.
    • @MigrenaDziękuję! Dziś mam wyjątkowo dobry humor. Zawsze mam dobry humor,  ale dziś jest on wyjątkowo dobry. :)  
    • @Berenika97    no nie :) wiedziałem, że jesteś niezwykła ale to teraz....... uczta intelektualnego humoru :) jesteś Nika ekstremalnie niezwykła !!!!! super, extra - wszystko :)   miliardy uśmiechów dla Ciebie :)))))))))))  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...