Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Postpustynia


Rekomendowane odpowiedzi

'postpustynia' -> czyli miejsce w formie po-pustynnej, czy nowa pustynia z naleciałościami po starej lub coś w tym guście. tak czy inaczej prawdopodobnie jest to przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego, niewykluczone również, że miejscem, w którym przebywa.

pierwsza strofa niewątpliwie o charakterze opisowym. jest tu zalążek burzy, chmury, a także niezwykle silnie świecące słońce. opis jest bardzo plastyczny i nastrojowy, buduje poniekąd napięcie.

druga strofa przynosi mi następującą myśl - podmiot liryczny mówi, że 'Tu zawsze będzie łatwo obmyć ciało z cienia', a następnie: 'Ziemia-powietrze. Skrzydła. Znów powietrze-ziemia;' czyżby uprawiał on sporty związane z unoszeniem się w powietrzu, jak na przykład spadochroniarstwo, latanie na lotniach, a może samolotem ?

frapują mnie jednak eremici. skoro pustynia, to przychodzą mi na myśl także anachoreci. jakkolwiek - tym razem jest bardziej czytelnie. podoba mi się forma. mimo, iż rymy, inwersje nie popadasz w patos. a to zjawisko zasługujące na zdecydowanego plusa.

pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Odpowiedzi 49
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Tekst bogaty pod względem tonicznym i fonetycznym; udział homonimów, homofonów, aliteracji, onomatopeizmów, etc świadczy o "oczytaniu", ale "nieme grzmoty", "gromobicia pustki", "wodotyski ciszy" to już chyba fascynacja, jak nie grzechy ojców naszech!

Przywodzi na myśl utwory Słonimskiego, Awangardy Krakowskiej, futurystów, Kasprowicza, ale będąc apoteozą takiej formy i stylu, stanowi w swej wymowie konstrast dla tamtejszych poglądów... tylko na co? Jeśli idzie o doświadczenia jesteśmy przecież bogatsi o kilka zawodów - np. posmodernizm.

Myślę, Bartku, że ta forma bardzo szkodzi wierszowi; po części przez spory już rozziew (czy zamazanie płońty); szufladkuje go jako zabawkę, przedmiot. Historia pokazuje, że takie pisanie nie ma prawa bytu i redukuje je do miana za-chwytu nad słowem. A szkoda bo pod spodem wiele niespokojnej emocji, malarskich ujęć;) Pozdrawiam.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zastanawiam się nad tytułem.
Nastrój wiersza odzwierciedla dzisiejszy świat (zagrożenia,
wojny, przemoc, terroryzm).
Przesłanie - żyjemy w świecie, który już jest "półpustynią".
Jeśli tak dalej pójdzie, będziemy żyć jak eremici na pustyni,
tylko nie z własnej woli, a ze strachu.
Może poniosła mnie wyobraźnia, ale jeśli,
to tym lepiej dla twego wiersza.

Serdecznie pozdrawiam
-teresa

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dla własnego spokoju zmieniłem minimalnie tytuł, aby wyraźniej podkreślić
podstawowy punkt wyjścia przy próbach interpretacji treści tekstu:)

Mr. Suicide, Baba, Teresa - wielkie dzięki za odwiedziny i poświęcony temu wierszydłu czas.
To wielka przyjemność wiedzieć, że ktoś czyta i to po kilka razy
nawet tak ciężkie w odbiorze teksty. Co do tytułu i "eremitów"
macie rację - są to elementy istotne, właściwie kluczowe
dla treści, którą chciałem przekazać. Pozdrawiam was serdecznie!

Darek Sokołowski - hm, chyba odpiszę na privie.

Ania - ;)))

Sylwester - komentujących mam zawsze prima sort:) Pozdrawiam i dzięki za opinię!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Aniu - jesteś doprawdy nieznośna ;)))

Karolciu - rety, coś ty zrobiła z moim wymuskanym 13-zgłoskowcem?! ;)
Możemy sobie pogadać o treści, ewentualnych interpretacjach,
ale od formy - apage, satanas!;) Nie, serio, w tej kwestii
i to jeszcze tak radykalnie - nie mam zamiaru niczego zmieniać.
Dzięki za odwiedziny:)

Rączki całuję, miłe panie!
Hej!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



×
×
  • Dodaj nową pozycję...