Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

A mnie się nie podoba. Mam wrażenie, że Autor wpadł na ciekawy pomysł, którego realizacja nie do końca mu wyszła. Efektem tego jest utwór - moim skromnym zdaniem - bez głębszego przesłania, który nie niesie ze sobą zupełnie nic dla czytelnika i nie zostaje w pamięci na dłużej. Ot, łatwa do wyobrażenia scenka, która symbolizuje... No właśnie, co?
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dzięki za wizytę żubrze-a wiersz nie każdemu musi sie podobać
na to nie ma recepty, jest to indywidualna sprawa czytającego.
Lecz zapytam cię czy każdy wiersz musi nieść przesłanie-ja prostymi słowami
chciałem zwrócić uwagę na coś z czym trudno jest się pogodzić na przykład mi-
z takim okrucieństwem o jakim mówi wiersz i myślę że jak piszesz wyżej
-że łatwa do wyobrażenia scenka- lecz nie pozostaje w pamięci na dłużej
to ja osobiście bardzo w to wątpię.
miłego dnia życzę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki serdeczne Tereso za te trzy plusy-cieszę sie że tak zareagowałaś na
ten bardzo trudny wiersz.

czytam, czytam...i pozwolę sobie na subiektywną interpretację:

ciemnym korytarzem
od zawsze wędrując
wierzyli i wierzą
że kiedyś ujrzą

że ujrzą twarz matki
jej delikatne dłonie
i coś co wszyscy
nazywają światłem

dlatego cię proszę
losie na kolanach
byś się zlitował
i spełnił ich wiarę

peel obserwuje ludzi wierzących, którzy w ciemności (bo wiara jest takowa) idą przez życie z nadzieją i modlą się, żeby mogli, oświeceni światłem, uwierzyć tak naprawdę do końca... poruszony (może nawet zafascynowany) świadectwem wierzących sam modli się o spełnienie ich wiary, a więc zaczyna wierzyć;
coś w tym rodzaju zrozumiałam; wiersz i trudny i łatwy, jak dla kogo, ale przesłanie zawiera na pewno, dlatego tak oceniłam, ale to takie tylko moje...lubię wiersze, które przekazują coś ważnego dla człowieka (moja sygnaturka), a ten wiersz jest taki, więc zabieram go do ul

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano
dlatego cię proszę
losie na kolanach
byś się zlitował
i spełnił ich wiarę


ta zwrotka psuje całość
pomimo że jest altruistyczna jednak mnie nie przekonuje, za słaba wg całości
wygląda na to że los jest na kolanach- tak przeczytałam
lepiej by brzmiało:

na kolanach proszę
zlituj się mój losie
itd,

pozdrawiam ciepło Waldi
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki serdeczne Tereso za te trzy plusy-cieszę sie że tak zareagowałaś na
ten bardzo trudny wiersz.

czytam, czytam...i pozwolę sobie na subiektywną interpretację:

ciemnym korytarzem
od zawsze wędrując
wierzyli i wierzą
że kiedyś ujrzą

że ujrzą twarz matki
jej delikatne dłonie
i coś co wszyscy
nazywają światłem

dlatego cię proszę
losie na kolanach
byś się zlitował
i spełnił ich wiarę

peel obserwuje ludzi wierzących, którzy w ciemności (bo wiara jest takowa) idą przez życie z nadzieją i modlą się, żeby mogli, oświeceni światłem, uwierzyć tak naprawdę do końca... poruszony (może nawet zafascynowany) świadectwem wierzących sam modli się o spełnienie ich wiary, a więc zaczyna wierzyć;
coś w tym rodzaju zrozumiałam; wiersz i trudny i łatwy, jak dla kogo, ale przesłanie zawiera na pewno, dlatego tak oceniłam, ale to takie tylko moje...lubię wiersze, które przekazują coś ważnego dla człowieka (moja sygnaturka), a ten wiersz jest taki, więc zabieram go do ula

serdecznie pozdrawiam
-teresa


Zaskoczyłaś mnie swą interpretacją tego wiersza i to bardzo pozytywnie Tereso.
Ja pisząc go miałem na myśli tych którzy nigdy nie widzieli tego świata-wiem
że być może to okrutne lecz chciałem byśmy my zwykli i zdrowi ludzie
zawsze byli bardziej życzliwi dla nich i bardziej tolerancyjni- przez co
może łatwiej będzie im żyć w tych wiecznych ciemnościach.
myślę że mimo to nie zmienisz zdania o mym wierszu.
który można rozumieć jak sie okazało w dwojaki sposób-

pozd. Waldemar
Opublikowano

Mimo że konstrukcyjnie bez zarzutu,daję minus.Prosząc na kolanach o spełnienie ich wiary, tak naprawdę im tę wiarę zabierasz.Wiara to nie jest coś co można wyprosić, "załatwić".Zabierasz im to światło na końcu tunelu.Może się jednak mylę,w tej dziedzinie nie jestem ekspertem.Pozdrowienia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...