Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zauważyłem, że nie ma już "sławomira_zeromskiego" na forum i "Lilianny Szymochnik". A przynajmniej gdzieś się podziali (mam nadzieję, że nie wyjdą z ukrycia po przeczytaniu mojego wątku ;p). Dodatkowo - ostatnio skomentował coś Oscar Dziki /stary bywalec, heh/.
Forum się przekształca nieco...

Pozdrawiam.

Opublikowano

Czy ktoś wie, gdzie się podziewa "ot i anka"?? Ostatni Jej komentarz jest z wczoraj, z godziny 23:56:43. Nie ma jej już z nami ponad 8 godzin. Boże... jak ja się strasznie, ale to strasznie, stęskniłem...

;-)

Opublikowano

Nie martwcie się. Org tak ludzi wciąga, że nawet jak znikną, wracają po czasie, w innym, nowym wcieleniu. Obserwuje się tutaj proces wirtualnej reinkarnacji. Wystarczy poobserwować, chociaż bywało, że po czasie sami się przyznawali.
Tęsknoto, moja ty tęsknoto... :)))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



o Mój Boże.... amerrazzo może zaczniemy poszukiwania? Tylu ludzi znika, a nuż ona się dopiero po 10 latach znowu pojawi ;p ;p

APEL DO FORUMOWUICZÓW: logujcie się co godzinę ;p

pozdr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nieeee... Po prostu jestem na tyle ograniczony, że potrafię korzystać wyłącznie z jednego nicka ;)

I dla mnie jak ktoś zniknie /a zwłaszcza ktoś rzucający się w oczy/ to odczuwam pewien brak, choć w niektórych przypadkach to dobrze /Lilianna, żeromski/.

Pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. To epitafium nie dla człowieka, ale dla idei – czasu rozumianego jako byt wieczny, a jednak wciąż „zużywany” przez ludzi. Autor pokazuje sprzeczność: czas jest zawsze obecny, a jednocześnie wciąż go „brakuje” i wciąż go żałujemy.
    • @MIROSŁAW C. Ujmujący wiersz, nasycony magią metafor i jesienią ale taką kochaną, swojską i ciepłą. Aż się ciepło uśmiechnęłam- do wiersza i do zdjęcia ( też uwielbiam fotografować przyrodę ). 
    • epitafium    odszedł na zawsze, dobrze zużyty,  lecz chodzą słuchy często zmarnowany  i tutaj różne zdanie bywać mamy bywał przecież różnymi językami na kartach książek, gazet, czasopism opisywany obecnie zkomputeryzowany zawsze na czasie i upływający przeszły, teraźniejszy, przyszły nigdy nieustający dziejowy   ************************  
    • @MIROSŁAW C. To subtelny, pełen uroku wiersz – jak akwarela namalowana kilkoma pociągnięciami. Ma w sobie lekkość i autoironię, dzięki czemu czyta się go z uśmiechem, a jednocześnie pozostaje po nim ciepły ślad.
    • Fajna sprawa, niczym ukryty motyw zbrodni jaka się dokonała na miłości, koleś zgłasza pretensje do mnóstwa rzeczy, mój nos śledczy chciałby wyczuć zbrodniarza i ukarać odpowiednio za tę zbrodniczą masakrę wraz z autorem czemu też autor dał upust. Podsumowując, to oburzenie może mieć tylko jedno wytłumaczenie, koleś ma jeszcze nadzieję, że gromy jakie spuszcza usłyszy ukochana i to doceni. Odbieram to jako tragikomedię, jeśli nie pasuje nie czytać dalej, Po jednym spojrzeniu rozkochał się niej w jej rudych włosach, i przeżył cudowne chwile, przeżył w dosłownym też znaczeniu, czyli nie umarł, to dobrze bo mamy wierszyk. Ta domniemana teściowa landara zniweczyła wszystko, koleś nie radząc sobie z tym, desperacko wysyła wiadomość chodź sam wie, że go zrani. no i ten motyw mi leży, gość się sam nabija w butelkę, majstersztyk wieloznaczeniowy, pies przy torach i tory które prowadzą, każdy żydek wie o co biega, - ta przypadkowa literówka, burzę - dokonała, że tak się wyrażę przełomu. Jak dla mnie super, co widać w moim poświęconym temu czasie. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...