Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiatm wszystkich współużytkowników forum poezja.org!

Dzisiaj będzie formalnie i poważnie;) Mam do was bardzo ważną sprawę, od której zależy moja przyszła "kariera naukowa"! Otóż piszę licencjat temat- „Świat oczami współczesnych poetów na przykładzie forum internetowego poezja.org” (trochę późno sie za to zabieram, ale lepiej późno niż wcale;)) i potrzebuję waszej pomocy! Chciałabym abyście wypełnili kwestionariusz, który przygotowałam - jest to kilkanaście dość szczegółowych pytań dotyczących waszej twórczości (poezji), forum poezja.org oraz wszystkiego co się z tym wiąże.Będzie to wymagało dłużej chwili skupienia i poświęcenia czasu. Niestety mogę wam tylko i wyłącznie podziękować za to, jednakże, BARDZO PROSZĘ O WYPEŁNIENIE TEGO KWESTIONARIUSZA!
Wszelkie pytania proszę kierować tutaj lub bezpośrednio do mnie- na pw, albo lepiej na GG (mój nr: 639369)

z góry dziękuję!!!
(jeśli nikt się dobrowolnie nie zgłosi będę molestować :D)

pozdrawiam serdecznie

Anna Iwaniuk

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To ja się na pewno dobrowolnie nie zgłoszę. Dopiero kiedy wycieńczony i odwodniony po molestach padnę, mogę się wziąć za kwestionariusz.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To ja się na pewno dobrowolnie nie zgłoszę. Dopiero kiedy wycieńczony i odwodniony po molestach padnę, mogę się wziąć za kwestionariusz.

Pozdrawiam.

trudno:)
Opublikowano

pytania wymagają zastanowienia się nad tym co się robi i jak się robi:) zależy jak do tego podejdziesz...gdybym miała szansę porozmawiać z każdym z osobna (i wtedy byłoby to lepsze badanie...) to drążyłabym dziurę w brzuchu:) a tak to ufam wam, że sami pomyślicie nad odpowiedziami...:)
wiesz, to nie jest obowiązkowe- mogę wysłać-nie spodoba ci się to nie odpowiesz:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Wiesław J.K. To epitafium nie dla człowieka, ale dla idei – czasu rozumianego jako byt wieczny, a jednak wciąż „zużywany” przez ludzi. Autor pokazuje sprzeczność: czas jest zawsze obecny, a jednocześnie wciąż go „brakuje” i wciąż go żałujemy.
    • @MIROSŁAW C. Ujmujący wiersz, nasycony magią metafor i jesienią ale taką kochaną, swojską i ciepłą. Aż się ciepło uśmiechnęłam- do wiersza i do zdjęcia ( też uwielbiam fotografować przyrodę ). 
    • epitafium    odszedł na zawsze, dobrze zużyty,  lecz chodzą słuchy często zmarnowany  i tutaj różne zdanie bywać mamy bywał przecież różnymi językami na kartach książek, gazet, czasopism opisywany obecnie zkomputeryzowany zawsze na czasie i upływający przeszły, teraźniejszy, przyszły nigdy nieustający dziejowy   ************************  
    • @MIROSŁAW C. To subtelny, pełen uroku wiersz – jak akwarela namalowana kilkoma pociągnięciami. Ma w sobie lekkość i autoironię, dzięki czemu czyta się go z uśmiechem, a jednocześnie pozostaje po nim ciepły ślad.
    • Fajna sprawa, niczym ukryty motyw zbrodni jaka się dokonała na miłości, koleś zgłasza pretensje do mnóstwa rzeczy, mój nos śledczy chciałby wyczuć zbrodniarza i ukarać odpowiednio za tę zbrodniczą masakrę wraz z autorem czemu też autor dał upust. Podsumowując, to oburzenie może mieć tylko jedno wytłumaczenie, koleś ma jeszcze nadzieję, że gromy jakie spuszcza usłyszy ukochana i to doceni. Odbieram to jako tragikomedię, jeśli nie pasuje nie czytać dalej, Po jednym spojrzeniu rozkochał się niej w jej rudych włosach, i przeżył cudowne chwile, przeżył w dosłownym też znaczeniu, czyli nie umarł, to dobrze bo mamy wierszyk. Ta domniemana teściowa landara zniweczyła wszystko, koleś nie radząc sobie z tym, desperacko wysyła wiadomość chodź sam wie, że go zrani. no i ten motyw mi leży, gość się sam nabija w butelkę, majstersztyk wieloznaczeniowy, pies przy torach i tory które prowadzą, każdy żydek wie o co biega, - ta przypadkowa literówka, burzę - dokonała, że tak się wyrażę przełomu. Jak dla mnie super, co widać w moim poświęconym temu czasie. Pozdrawiam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...