Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
wiersz dedykowany Anuś


nigdy nie odwiedziliśmy Starego Gaju*
bo kleszcze
a przecież lubisz zielony
przecież bym cię ochronił

to nic
moja droga

jest taka drobna i uśmiechnięta
patrz
nawet Urania macha do nas konstelacjami

***
jeszcze niedawno
topiliśmy się w łąkach asfodelowych

a teraz jedynie

cyklamen

10 II 08r.

* lubelski las, który mam przyjemność oglądać
z okna mojego pokoju.
Opublikowano

słowa spokój niosą
jakby odległe marzenia
a przecież tak dotykalne
chwilą zwykłego spojrzenia

to co nam bliskie
ukradkiem w strofach schowane
wypowiedziane wierszem nieznane
tak piękne jest nasze oczekiwanie


wiersz przedewszystkim dla osoby
nie narzuca się- poprostu odkrywa karty
a przecież każdy z nas tworzy taki wiersz
może w innych barwach i szatach ale jednak

podobało się
pozdrawiam

Opublikowano

Jakbym słuchała delikatnie brzmiącej muzyki, tak spokojnie czyta się poszczególne wersy Twojego wiersza. Cyklamen jako symbol rozstania sugeruje, że peel nie jest już z dziewczyną, do której się zwraca, ale wspomina ją z wielką czułością. Nie wiem tylko, czy dobrze odczytuję łąki asfodelowe, bo te kierują mnie do krainy zmarłych. Czyżby to śmierć była przyczyną rozstania?
Ładny wiersz.
pozdrawiam serdecznie :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Beenie - po pierwsze - dziękuję za konstruktywny komentarz :) cieszę się, że dobrze czytasz symbolikę cyklamenu :) co do łąk asfodelowych - odsyłam do 'Idioty'. otóż Idiota o ile pamiętam powiedział pewną sentencyję odnośnie zbawiania świata. co zbawić ma świat - pewnie się domyślisz. cieszę się, że tekst Ci sie podoba.

pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Hmm myślę, że to nawiązanie do Persefony, ale nie jestem pewien... Mnie się podoba. Pozdrowionka
cieszę się, że Ci się podoba. a'propos odnoszenia się do czegokolwiek - podpowiedź wyżej. dziękuję za wizytę :)

pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dobry wiersz, pięke uczucia i przejmująca tęsknota,
nie pokuszę się o obszerniejszy komentarz, przesłanie czytelne,
osobiste, wzruszające,

pozdrawiam Pana serdecznie_kasia :)
wystarczy, że zajrzałaś i zostawiłaś ślad :) cieszę się, że Ci się podoba :) i proszę mi tu nie panować ;p

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor!
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
    • @aniat. Ładnie się to harmonizuje: nastrój – dźwięk – obraz; szkoda, że odpuściłaś w rymy w ostatnich wersach, cztery mogłyby się zgrać.
    • Zrównają cię z ziemią. -No, chłopie, nie mów, że klasyczna? Robić, robić, robić! Wybebeszą z ciebie wszystko co wyższe, wszystko co nie pragmatyczne. Żreć, żreć, żreć! Wykpią słabości, wszystkie twoje samotności. Pieniądz, pieniądz, pieniądz! I będą ciągnąć za kostki w dół, implementować ci pustkę, agitować swe plebejskie nawyki. Umniejszać wszystko, smagać cię codziennie po mózgu parszywymi jęzorami parzącymi jak pokrzywy, okraszając to wszystko żarcikami podszytymi rzadkim kałem i opowieściami o jebaniu, najebaniu się, pojebaniu i dojebaniu sąsiadce i jej córce- i to wszystko wygłoszone z chwałą jakby to była nobilitacja.  I przylega do ciebie ten Nietzscheański wyziew. Jan Pelc wróży ci przyszlość; takie jest życie, słabiaku.  Sygnał, 5 nieodebranych, nie pójdziesz już tam- postanowione. Nie zostaje za wiele: Decasia, Ladoni, Górecki, tory, las, ambient, człowiek słoń i Curtis- a to wszystko ponad dekadę później niż planowałeś.
    • @Gosława Pokochają siebie to i Ciebie polubią -:)Wszak tu poetyckie dusze tu się spotykają …nawet jak rogate-:)Dobrej nocy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...