granica

[bajka-bajka]

daleka jestem
od ciszy
zawieszonych gwiazd
sytego szczęścia

bladością westchnień
rozpalam
nadzieję burz
sypanych z rękawa złudzeń

przebłyskiem paranoicznych
kroków donikąd
stąpam po dłoni
otwartych wieczności

bo przecież wiara
nie na tobie się kończy

[Tomasz_Piekło]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest bardzo ładne. Pozdrawiam

[Bo]

i ja przypuszczam , że wiara rozszerza się jak wszechświat.
natomiast zmieniłabym "przebłysk paranoicznych kroków donikąd" . trąci egzaltacją gimnazjalisty. poza tym oki.ładne.
pozdrawiam Bo

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

----------------------------------

przepraszam, ze stworzyłem swoją wersje ale nie mogłem się powstrzymać,
tak bardzo kojarzy mi się życie ze świeczką

aaa - w "paranoicznych" masz literówkę

pzdr. Wojtek

[zak stanisława]

bajeczko, stalas si,e natchnieniem dla bezdomnego, to naprawde super, a wiersz ciekawy bez paranoi, to zmien
cmokES

[Marusia aganiok]

Bardzo mi się podoba ostatni dwuwers, może nawet nie jako
puenta, a jako myśl do zapamiętania:)
Pozdrawiam.:))

[a._mrozinski]

Podoba mi się, choć miejscami (w środku) zbyt przeładowane jak dla mnie.

Arek