Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Różdżka naszego boga

Tomasz_Biela
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

nie panuję nad pomysłem
rosnę
ponad końce przedmiotów
niedorozwiniętych

po omacku wszystko staje się jasne
zaczyna zaburzać spokój
jak osłabiony świetlik który ginie
w jamie drzewa nowy organizm

*

gdzie docierać aby zostać bardziej
wszechtronnym idiotą
i wszystkim poza tym

niewiedza pielęgnuje mój rozkład
składający się z wiernych idei
które może kiedyś
odlecą
odłamkiem świeżej żywicy

z jamy starego drzewa

adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

a) jakiego "naszego" boga> jak już naszego to przynajmniej z duże litery proszę

nie panuję nad pomysłem
rosnę
ponad końce przedmiotów
niedorozwiniętych
po omacku wszystko staje się jasne
zaczyna zaburzać spokój jak osłabiony świetlik który ginie
zamiast "w jamie drzewa nowy organizm" zrobiłbym "... a w jamie drzewa nowy organizm..."

*

gdzie docierać aby zostać bardziej
wszechtronnym idiotą
i wszystkim poza tym
niewiedza pielęgnuje mój rozkład składający się z wiernych idei
które może kiedyś
odlecą
odłamkiem świeżej żywicy -
z jamy starego drzewa


Ogolnie: koncowka bardzo ciekawa, pomyslowa,.. pozatek: belkotliwy.


pozdr.

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dziękuję za sugestie i uwagi aczkolwiek myślę że początku nie zrozumiałeś dlatego bełkotliwy a koniec bardziej prostszy. myślę że cały jest prostym językiem napisany tylko trzeba poszukać...
a że świetlik nie wiesz po co to mnie dziwi...ale nie będę bronił moich słów... no i z małej naszego a dlaczego niby z dużej ? kiedy piszesz ty to piszesz o kimkolwiek nie mając na myśli nikogo szczególnego. ja miałem na myśli to samo pisząc N z małej. tyle tłumaczeń. z bogiem to samo.

szkoda że ograniczyłeś się do uwag a na coś co Cię przyciągnęło odparłeś dobre... wiem wiem, negować łatwiej :)

niemniej dzięki za wnikliwość może ciężkostrawną ale to przecież zależy, prawda ? od organizmu.

a co do błędu logicznego z po omacku i jasnością to się nazywa absurd może logiczny ? lubię absurdy a jak je wplatam to też widać. absurd niekoniecznie musi być błędem logicznym, ewentualnie odwrotnie.

no i polskie znaki zgubiłeś

wieczności
adolf

adolf

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dziękuję za sugestie i uwagi aczkolwiek myślę że początku nie zrozumiałeś dlatego bełkotliwy a koniec bardziej prostszy. myślę że cały jest prostym językiem napisany tylko trzeba poszukać...
a że świetlik nie wiesz po co to mnie dziwi...ale nie będę bronił moich słów... no i z małej naszego a dlaczego niby z dużej ? kiedy piszesz ty to piszesz o kimkolwiek nie mając na myśli nikogo szczególnego. ja miałem na myśli to samo pisząc N z małej. tyle tłumaczeń. z bogiem to samo.

szkoda że ograniczyłeś się do uwag a na coś co Cię przyciągnęło odparłeś dobre... wiem wiem, negować łatwiej :)

niemniej dzięki za wnikliwość może ciężkostrawną ale to przecież zależy, prawda ? od organizmu.

a co do błędu logicznego z po omacku i jasnością to się nazywa absurd może logiczny ? lubię absurdy a jak je wplatam to też widać. absurd niekoniecznie musi być błędem logicznym, ewentualnie odwrotnie.

no i polskie znaki zgubiłeś

wieczności

niestety teraz nie mam czasu jutro bardziej roziwne swoja mysl ;-) i sie do wszystkiego ustosunkuje
pozdr.
HAYQ

HAYQ

Opublikowano
Opublikowano

Podoba mi się, bardzo dobry wiersz, a żeby nie urazić - zmianki na własny użytek.
Pozdrawiam.

nie panuję nad pomysłem
rosnę
ponad końce przedmiotów
niedorozwiniętych

po omacku wszystko staje się jasne
zaczyna zaburzać spokój
jak osłabiony świetlik który ginąc
tworzy w jamie drzewa
nowy organizm

*

gdzie docierać aby zostać bardziej
wszechstronnym idiotą
wszystkim poza tym .... wyrzuciłbym "i"

niewiedza pielęgnuje mój rozkład
złożony z wiernych idei
które może kiedyś
odlecą
odłamkiem żywicy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Deonix_
      Wenus

      Przez Deonix_ · Opublikowano

      To miło mi niezmiernie :)  Dziękuję :)   Pozdrawiam i składam najlepsze noworoczne życzenia :)   @Radosław   Tobie również!    Serdeczności :)   Deo  
    • Amber
      Posypywana

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta  Viola masz piękny kolor ścian w mieszkaniu, i miniatura przednia. Pozdrawiam.
    • Poezja to życie
      2026

      Przez Poezja to życie · Opublikowano

      Zatracenie    Spełnienie    Uwielbienie    Czyste sumienie    A na nowy rok?   Tylko jedno marzenie    O miłości, która góry przenosi   I daje wiatr w żagle...    
    • KOBIETA
      Sweet Corvette …

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      Prowadzisz mnie gładko przez rozświetlone miasto. Ty i ja na tylnym siedzeniu w szampańskiej czerwieni zlizuję brokat z twoich ust. Dzisiaj tankujemy do pełna.!  Wyczuwam podniecającą nieśmiałość, oddaję kluczyki  dwa tysiące porywających koni pod maską.   Na drodze dwadzieścia sześć, prosto przed siebie.!      ;)    Szczęśliwego Nowego Roku.!                 
    • wsliwka
      Urwis

      Przez wsliwka · Opublikowano

      Jeden po drugim rwę płatki stokrotki. Zdaje mi się, że sama nic nie powiesz. Trzeci po czwartym rwę stokrotki płatki. Zza horyzontu wyjawia się człowiek, Wygląda tak obco jak ja - ujadam. On zaś przemawia moim, ludzkim głosem. Rysuje się w jego słowach obawa. Zakładam opaskę na śpiące oczy.   Stokrotki płatki spadają na ziemię Coraz to wolniej, im bliżej do końca. Ta rozjeżdża się w nogach - kuleje, Rozchwiana iskrami mdlejącego słońca. I o wszystkim chce mi się zapominać. Nie jestem pewny czy cię oskarżyłem, (siódmy po ósmym płat stokrotki zrywam), Czy chwilę temu nazwałem cię kurwą.   Stanąłem z kwiatem obdartym ze skóry Przed miejscem, które leżało odłogiem. Nic nie znaczy jego sąd ostateczny. Liczyć skończyłem w procesu połowie. Zjednoczył się z nim w swoim obszarpaństwie. Zaczął wtem tłuc w mojej klatce piersiowej. Zapytałem go - jak zabić Goliata? Odrzekł, że nic się nigdy nie wyjaśni.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...