Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Było dość późno,gdy ktoś zapukał
wiec pomyślałam idąc w stronę drzwi
kogo o tej porze licho niesie.

Wtedy usłyszałam jakby znajomy głos
ty nie myśl zdziro tylko już otwieraj,
a po chwili dodał

bo jak nie to długo albo jeszcze dłużej
będziesz dzień przeklinała w którym
matka cię urodziła

gdy to usłyszałam, ręce mi zadrżały
a po ciele przebiegł zimny dreszcz
wiec szybko wróciłam do sypialni

rano po przebudzeniu pomyślałam
czy to możliwe mieć taki sen,
wówczas zadzwoniła sąsiadka

opowiedziała mi że wczoraj w nocy
pijany sąsiad zamordował swą żonę
bo za długo otwierała mu drzwi

w tedy opowiedziałam jej o tym
że wczoraj do mnie też ktoś pukał
po czym przytuliłam się do niej
nie mogąc powstrzymać łez

Opublikowano

coś z tą interpunkcją szwankuje; no bo skoro przecinki i kropki to gdzie nawias (cudzysłów? kursywa?) zdań wtrąconych, cytowanych; vide:"ty nie myśl zdziro tylko już otwieraj"...???
no i czytelnik dostaje schizofrenii, bo nie może się znaleźć w peelu (peelkach?)!
choć we śnie wszystko, ale to wszystko możliwe...
J.S

Opublikowano

ładna anegdotka, tylko do końca nie wiem czy to poezja :), ale jak to się czasem mówi: wszystko jest poezją, wiĘc daję plusa. No może ostatnia strofa z tymi łzami zbyt prozaiczna i zdradza gatunek antagonistyczny ;P
pozdrawiam
Jimmy

Opublikowano

usunęłabym wszystkie przecinki/ skompletowała interpunkcję.
jest parę literówek "wiec", "w tedy". pierwsze dwie strofy zaczynają się od wielkich liter, dalej są od małych, można by to więc ukonsekwentnić.
bardzo przypomina prozę, materiał bardziej się nadaje na opowiadanie niż wiersz, a jeśli już wiersz, to raczej sama chwila śmierci, odczucia, bądź coś związanego z ostatnią strofą w formie wiersza.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN "wiersz-pejzaż duszy" - super. Dobry wiersz.
    • za jeden gest zmętnienie oczu  od razu burzyć ten święty spokój czy wiesz napewno było coś więcej czy chora zazdrość cię niszczy męczy   pozdrawiam  
    • Tyle się wydaje, że się udaje (gruby portfel, portfolio i piękno).   Warszawa – Stegny, 03.08.2025r.  
    • @Bożena De-Tre Oooo, tak. Świat padnie na kolana. Może z wyjątkiem amerykanów bo ci postraszą, że zrzucą mi na łeb jakąś bombę 
    • @Relsom obrazowo o toksycznej relacji, w której osoba narcystyczna -( przez swoje wrodzone deficyty emocjonalne przyrównywana do skapryszonwgo dziecka, które „ sięga” po nowe znajomości jakby wybierało kolejną zabawkę z pudełka ) - idealizuje nową znajomość. Robi tak, ponieważ podświadomie dostrzega własne pokłady wewnętrznej pustki, którą instynktownie próbuje „ zapełnić” cudzymi zasobami energii życiowej, odsysając z drugiego radość, entuzjazm, fascynacje, można to nazwać wampiryzmem emocjonalnym . Brnąc dalej w schemat, po pewnym czasie nudzi się,” pozbywając się „ drugiego człowieka jak wspomniane dziecko - zabawki, może sięgnie po kolejną powtarzając tę strategię w kółko i bez szansy na zaspokojenie, gdyż narcyzm - jako nieuleczalny jest ułomnością osobowości i jego źródła tkwią w dzieciństwie, w zaburzonych relacjach z matką - ( stąd niejednokrotnie traktuję  partnerkę jako obraz matki). W wierszu typ osobowości, która przyciągnęła narcyza, to osoba o małym poczuciu wartości ( vide : piła siebie z jego ust ), tzw. magnes dla toksyków, którzy próbują chwilowo dowartościować własne ego ( doraźną dopaminą )- wzbudzając uznanie. Tekst - kalka dla schematów psychologicznych, pozdrawiam.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...