Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie ma serca, albo je ma - kto odgadnie duszę w słowie?
Słońce topi lód, a kamień, co stoi skałą? Wciąż opoką płonie.
Boski diament, bo jakby istniał świat? Bez miłości na tronie.
Którą tak kocham, i tę czystą lilię w biel w srebrnym jeziorze.

Ratuj mnie! Gdzie jesteś? Zgubiłem drogę, a moja łódź tonie.
Wszędzie żywioł tańcuje, Ty chcesz, bym życie oddał! Za Ciebie.
Tak natura się odzywa! A teraz mnie bije! Swoje to stworzenie.
Do modlitwy ręce składam, jąkam się w te zdrowaśki w różaniec.

O! Nie, nie jeszcze nie skończyłem poczekaj, choć na ten - Amen.
Tak to ja! Ja - Twój nagi grzech, którego nazwałeś w raju Adamem.
Za prawdę i ten jeden marny owoc, mam cierpieć na duszy i ciele.

Ja stawiam veto! Tak Tobie, a co nie mogę? Ja człowiek, a prochem!
Skąd się nagle wziął ten wąż? Ten co skusił Ewę? - zadałem pytanie.
Ach, tak z nieba sam spadł? Milczysz! Zawsze milczałeś - mój Panie

Opublikowano

ładnie opisałeś Boską prawdę w prawdzie przez zagubionego człowieka.

Ziemia jest pełna stworzeń
dobrych i tych złych.

Duszy nikt nam nie zabierze,
bo dusza jest Pana
jedynie serce możemy zagubić,
albo je oddać...

Jesteśmy tylko pierwiastkiem,
który znajduje sie na tej ziemi,
bez Ciała nie ma duszy,(jak bez tlenu nie ma nic)
bez duszy nie ma człowieka.

Świat jest piękny i wspaniały,
a może nam sie tylko tak wydaje?
że nie wszystko jest w nim tak
celowe i mądre.

Bóg sie nami bawi,
jednych podnosi
drugich topi,innych pali,
jak Go pytasz dlaczego?-Milczy

Ma swoje ziarna,
które są dla nas tajemnicą,
tak jak nasze życie,
nie wiemy jak długo będziemy żyć.

Ale mi się napisało-ojjjj sama mam wiele pytań do Niego,ani jednej odpowiedzi,
chcesz czynić dobrze a nieraz czynisz zle.
łajj,ale mnie wzięło hm.Ok
Pozdrawiam milutko

Opublikowano

tak masz rację ale czy do końca?

są łzy co zabraniają mówić,
a kiedy się mówi
ogarnia zamyślenie,
to tak coś jak skarb,
który sie zagubił,
i sam się nie odnajdzie.

Ciekawy temat,hm mogłabym dyskutować,
chociaż jak piszesz'

'Dobry człowiek woli sam cierpieć;
niż na cierpienia drugich patrzeć".
i tu masz rację,ale nie każdy,
zależy jak dobry?
Dobry może być wredny
Dobry może być przyjazny
Dobry może być dobry
abyś go nie zjadł,
albo ,żeby sie pokazał
jaki dobry.
ale przyznaj;
'kochających brak serc'

Każdy jest dobry i tak tyłkiem o piekło zachaczy;)

łajjjjjjjjjj,ojjjjjjj ale mi tutaj myśli nachodzą:)
Pozdrawiam milutko

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jasne, pewnie po prostu zdobywasz nowe fronty na których odnosisz większe zwycięstwa
take your time! czy też jest trudniejszy do zdobycia, wymiotować mi się chce..

?????
przepraszam, ale nie rozumiem, jakie fornty, jakie zwycięstwa? ;-)))))))

pzodr.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jasne, pewnie po prostu zdobywasz nowe fronty na których odnosisz większe zwycięstwa
take your time! czy też jest trudniejszy do zdobycia, wymiotować mi się chce..

?????
przepraszam, ale nie rozumiem, jakie fronty, jakie zwycięstwa? ;-)))))))

pozdr.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mo so...Mo so... Zawsze wchodzisz w nie swoje buty? Zawsze tak miałeś?
    • Każdy z nas ma swoich ulubionych poetów, których w młodości się czytało i być może którzy wpłynęli na to, że z uporem maniaka siedzimy na tak niepopularnych w społeczeństwie portalach poezji. Jest to ograniczona liczba osób, ale pozytywnie zakręcona i trochę nie do końca twardo stąpająca po ziemi, czy dbająca o swoją twórczość. Dlatego powinniśmy odrzucić waśnie i pielęgnować w nas to co najpiękniejsze, abyśmy zachowali nasz piękny język wraz z dialektami dla pokoleń. Ja dodatkowo jeszcze mam takiego konika że i tych najmniej znanych poetów i tych noblistów zbieram wiersze i listy w oryginałach lubię ich mieć tak na półce jak i w sercu w smutnych chwilach pod ręką. Mam też osobistą prośbę jak ktoś chciałby mi swój wiersz napisany od ręki ze swoim podpisem ofiarować chętnie włączyłbym do swoich zbiorów oczywiście ja się odwdzięczę tomikiem moich bazgroł które kiedyś Maria Szafran mi wydała choć nie jest to poezja najwyższych lotów, ale zawsze miła pamiątka. przepraszam Aniu za to moje osobiste wtrącenie ale Ciebie pierwszą chciałbym poprosić o taką pamiątkę. Pewnie kiedyś moje zbiory trafią do muzeum i dla tych których to nie przeraża będzie miłym akcentem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...