ZONED – Mi.ości! - w okowach mi.ości

[Leszek]

rozbudzonego przywołała wonią
konwalii zapach ręce wiódł do celu
mi.ości ogień jął roztapiać biegun
w jedynym celu parł by owoc posiąść

zapędy chuci ofuknięciem gromiąc
trzasnęła w japę zapał by zaniemógł
wiedziony w otchłań łabędziego śpiewu
wąż trącał zdobycz w głąb prowadził pociąg

dotknięciem różdżki wyrwał złość mi.ości
azaliż umarł stopą dotknął raju
nie stopą chyba tknął wpadając w poślizg

zduszony w krągłych szept wydobył ratuj
czym zawiniłem powiedz jawo prosił
spomiędzy spazmów tchnienie oddał światu

[MARIUSZ RAKOSKI]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wo...iście romatyczny zoned, do tego ta chuć i jakże tragiczne zakończenie:) - he, i po co mu było, nie dla psa kiełbasa:) Pozdrawiam.

[Bogdan Zdanowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Leszku! to świetnie brzmi, ajajaj!
ale
objaśnij mnie te metafory?
;D
pzdr. b
ps. peel z wybitną nerwicą na tle - ale taki nasz, swój, czyli zonedowy ;)

[Andrzej Ludwiczak]

-Leszku,świetnie, wybitnie.
-pokazywanie palcem miejsc kultowych w twym dziele, uważam,jest nietaktem. chylę czoła.

bum

[JacekSojan]

"tchnienie oddał światu" i świat się zadziwił...
:) J.S

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i dla kogo to wszystko było
sam sobie się dziwił....

- wiem to był sam Radziwiłl-
cmok

[M._Krzywak]

Leszku - ogień miłości płonie wiecznie, tylko trzeba wietrzyć czasem, to tak w kwestiach spazmów ;)
Dobra robota.

[Ewa_Kos]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wietrzy się zawsze między przerwami - taki paradoksik:))))) !!!!