Odległość

[Konstantinodos]

„Pomiędzy nami a najdalszą gwiazdą
odległość, choć niewyobrażalna, wciąż jednak jest...”

(PHILIPPE JACCOTTET )


noc: czarne gardło i jasny szept gwiazd
wysoko, na zboczach gór posnęły lawiny
śpią skały, śpią drzewa, śpi widmo księżyca
materia komet unosi, trzyma powietrze

już brzegi snów zalały ciała niebieskie
więc teraz ta przestrzeń jest w tobie
i widzisz to bliżej – odległość:
miliony lat świetlnych w centymetrze

i może to właśnie jest takie miejsce
gdzie żadnej miary już nie ma
bezczas, gdzie mijasz najdalszą planetę
nie dalej, nie bliżej, właśnie tu – we śnie

[Aneta Paradysz]

noc
czarne gardło szept jasny

na zboczach lawiny posnęły
majaczy widmo księżyca

niebieskie całuny ciał
odległe miliony lat

z najdalszej planety
powrotu już nie ma



nocne dywagacje

pozdrawiam
a.

[Justius Kroom]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a tak… zapewne życie jest jakimś rodzajem snu…
zaś zmysł wzroku w połączeniu z posiadaczem o głęboko refleksyjnej naturze – może dochodzić do takich odkrywczych, jak w wierszu wniosków, pytań

"wysoko, na zboczach gór posnęły lawiny
śpią skały, śpią drzewa, śpi widmo księżyca"

– brawo - to dopiero kulminacja napięcia, nabrzmienie!
J.