Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nieuchronnie przenikają
uspokajają po nieprzespanej
myśli filmożerców zjedzone
ciastko ale nie tak jak kto
nie lubi słodyczy

wirują w pląskaniach klawisze
białe i czarne nasłuchiwania
cykle Szymanowskiego
preludia krótkie

gołąb na dachu
w czerwonej cegle
co chcesz

dodam dwa łyki
nadwrażliwości
w nie ma nas

leniwie minuty rozciagają
pięciolinie i jeden klucz
w sobie

spojrzenia ze świecą niewymowne
kapłańskie zatrzymują w przekraczaniu
który próg i czy z palcem przy ustach

8/26.XII.07r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pikantne? nie sądzę Jimmy :)
zależy jak widzisz
baby są w nosie ;)
dzięki za obecność
pozdrawiam ciepło
ps. ah wiem coś mógł zrozumieć ahaha
dobre:)))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pikantne? nie sądzę Jimmy :)
zależy jak widzisz
baby są w nosie ;)
dzięki za obecność
pozdrawiam ciepło
ps. ah wiem coś mógł zrozumieć ahaha
dobre:)))))
tzn. ja to odebrałem dwuznacznie, w ten właściwy sposób tyż ;)
pozdrawiam
Jimmy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pikantne? nie sądzę Jimmy :)
zależy jak widzisz
baby są w nosie ;)
dzięki za obecność
pozdrawiam ciepło
ps. ah wiem coś mógł zrozumieć ahaha
dobre:)))))
tzn. ja to odebrałem dwuznacznie, w ten właściwy sposób tyż ;)
pozdrawiam
Jimmy
a ten właściwy sposób to jak się ma rozumić?:)
wcale nie muszę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Stefanie nie wiem czy pomogę aż tak bardzo:))
gdybym miała wiolonczelę...Może żarty:). Pozdrawiam ciepło
Stefanie najpierw naucz się chwytów:))
dziękuję za obecność

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar fajny.
    • ich życie to łysa żarówka zawieszona nad czaszką, w malutkim kwadracie w bloku, wyjąca jak rtęć w gorączce. nie świeci - tylko rzuca cień własnego śmierdzącego światła, a oni siedzą pod nią jak karaluchy w garniakach zrobionych z porzuconych butelek i plastiku z dna oceanu, kupionych w lumpeksach z centrów ich ponurych miasteczek. umierają na miękko, z oczami wbitymi w ekran jak w hostię. nie mają marzeń - tylko zdrapki, które śnią im się nocą jako języki lizane przez automat do kawy. ich głowy to akwaria z brudem po reklamach, gdzie pływają złote rybki z amputowanymi życzeniami. serca mają zrobione z topniejącego linoleum, biją na przemian z dźwiękiem nadchodzących powiadomień. nie mają idei -  tylko strzępy logotypów wbite w korę mózgową jak tatuaże z supermarketu. ich dusze są jak portfele po przejściach - pełne paragonów i kieszonkowego od rodziców na emeryturze. przyjaciele? głosy w słuchawkach, co grają playlisty melancholii, czasem piwo na murku pod sklepem. kochankowie? ciepłe zwierzęta z funkcją „mute” i oczami jak ślepe panele dotykowe, na jedną noc przy zgaszonym świetle, bez funkcji wydaj resztę. w ciemności prezerwatywa wypada z ręki i wrzask na placu - ful  aborcja od zaraz. dni - długie gumy do zucia, ciągną się jak kisiel po podłodze w lunatycznym biurze, zostawiając na stopach lepką warstwę cyfrowego kurzu. sny - pamiętniki cudzych pożarów, które próbują odczytać przez filtr z benzyny. jedzenie - topiony serek z biedronki, gratisowy hot dog od kumpla z marketu i niedzielny schabowy u mamy. chodzą jak strusie w szpilkach, z głowami w powietrzu, które śmierdzi Wi-Fi. oczy mają jak przeterminowane lody - niby słodkie, ale coś się w nich psuje. a pod powiekami mieszkają dźwięki niedokończonych myśli: "ja...ja...ja..." „może… może… może…" kiedyś...kiedyś...kiedyś..." ich zazdrość to pies z dwiema głowami, gryzie ich krtań i genitalia naraz, znaczą podłogi krwią, ale myślą, że to nowa wersja dywanu IKEA co dziadek kupił im na imieniny. i żyją - nie dlatego, że chcą, ale boją się, że śmierć nie ma Wi-Fi. bo w ciszy słychać echo: „tu nic nie ma”, głodne, lepkie słowa, co śpią pod językiem jak zdechły szczur w kiblu. nie mają hobby - tylko palce, co w nocy same scrollują do końca internetu. nie mają Boga - mają aplikację, co przypomina o oddychaniu i wysyła wersety z cytatami motywacyjnymi. kiedy umierają - to jak dym z grilla zrobionego z plastikowych lalek od dorosłych dzieci sąsiadów, a ziemia przyjmuje ich cicho, jakby wrzucała imię do folderu „spam”. i gniją - powoli, elegancko, jakby ktoś chciał z tego zrobić reklamę perfum Armani unisex, dla ludzi, którzy już nie czują niczego.    
    • @Annna2 Miłość do przeznaczenia...to Podziękowanie za istnienie.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...