Wierszyk na 'andrzejki'

[_Maryanne_]

Czy ktoś z uczestników forum układał wiersz na 'andrzejki' lub dla Andrzejka i zechce się zaprezentować? - mhm... zobaczymy. z góry dziękuję i życzę miłej zabawy wszystkim, którzy zechcą się tu pobawić.

*************************************************************************
Najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności dla każdego Andrzeja, który zechce
sobie poczytać zamieszczone tu wiersze ku poprawie samopoczucia.
*************************************************************************

[kaja-maja28]

Oj Anrzeju,
Ty to jak wosk!
W Tobie cało siła i moc,
jak się nie rozlejesz,
to panny Ci wleją!
A Ty taki chłop morowy,
urodziwy i sexowny,
nad babami mosz przewagę,
ale jak zle wosk przelejesz,
to włóż sobie kilo waty,
bo bydzie na Ciebie,
a jo nie chce być w Twoich gaciach.
Jo Ci ulżę,że ładne imie mosz,
to mnie już nie musisz przeliwaoć.
_________--
Tak na szybcikahahaaaa

[Henryk_Jakowiec]

Andrzejkowe Szaleństwa


Przyprowadził pan Andrzejek Olę na pokoje
bo w Andrzejki można także bawić się we dwoje.
Gdy wypili dla kurażu maleńkie co nieco
wtedy Ola zapragnęła pobawić się świecą.

A gdy świeca się rozgrzała i wosk był już w płynie,
co należy dalej robić rzekł Andrzej dziewczynie.
Roztopiony wosk lejemy przez dziurkę od klucza,
tak pan Andrzej pannę Olę dyskretnie poucza.

Lały się więc strumieniami wosk i inne płyny
i nie zawsze do kieliszka wstawionej dziewczyny.
I tak było przez noc całą do białego rana
gdyż ta czynność z laniem wosku była przerywana.

W międzyczasie Andrzej tryskał nie tylko humorem
faszerując pannę Olę soczystym kawiorem.
Dzisiaj już się wyjaśniło, że to nie jajeczka
są przyczyną, że Oleńka gruba niczym beczka.

Ja w szczegóły nie chcę wnikać, to nie moja rola,
resztę niech wam dopowiedzą Andrzej oraz Ola.
Lecz z tym mogą być kłopoty bo pan Andrzej szuka
kolejności tamtych zdarzeń a w pamięci luka.

Choć kamerą nie kręcili lecz film był urwany
a to dowód, że pan Andrzej był nieziemsko pijany.
Co zdarzyło się przed rokiem to się nie odstanie,
lecz w tym roku niech was chroni poniższe przesłanie.

Co do zabaw i igraszek tutaj nic nie wnoszę,
zachowajcie wstrzemięźliwość, tylko o to proszę.
Bo niejedno można czynić nawet razy parę,
więc raz jeszcze przypominam - róbcie to z umiarem.

[Henryk_Jakowiec]

Andrzejkowe wróżby

Wrócił mąż do domu, rano, chwiejnym krokiem
patrzy na małżonkę nieco mętnym wzrokiem.
A małżonka grzecznie, lecz stanowczo pyta
- a skąd to powraca mężulek łachmyta ?

Mąż jej odpowiada gwarą, tak jak Wiech
- Moja Ty Boginio winien temu pech.
Poszedłem po pracy do małej kafejki
trochę pobradziażyć, wiadomo „Andrzejki”

I choć jestem człowiek, cichy, bogobojny
to jednak na rauszu bywam bardzo hojny.
Wyczuły to panie co siedziały z boku
a i dla mnie iskra zaświeciła w oku.

Uwiodła mnie wróżba lub też ich uroda
i tak się zaczęła ta moja przygoda.
Lecz żeby nie męczyć cię przydługim słowem
to wręcz ekspresowo wszystko ci opowiem.

Andrzejkowe święto, a więc wosku lanie
a wosk i nie tylko lały mi dwie panie.
Szło im to tak zgrabnie, że pełen zachwytu
balowałem z nimi do samego świtu.

I choć coraz innej wosk do dziurki lałem
to jednak o tobie kochanie myślałem.
A na dowód tego we własnej osobie
choć jestem wczorajszy stoję tu przy tobie.

Żoneczka mu na to - nie mam o to żalu,
że wracasz łachudro nad ranem jak z balu.
Lecz będziemy zdradę dzielić po połowie
bo w mym łożu leżą obu pań mężowie.

Nic dodać, nic ująć wobec takich zdarzeń
lecz ja wam dziś życzę przyjemniejszych wrażeń.
Bawcie się szampańsko, pijcie i balujcie,
tylko żon i mężów na litość pilnujcie.

[Henryk_Jakowiec]

Andrzejkowy kogel - mogel


I co z tego?

Na „Andrzejki” Andrzejowi
wosk przez ucho klucza lała
a jak przyszło co do czego
Michałowi się oddała.



Nietrafiona oferta

Chciała na „Andrzejkach”
kochać się z Andrzejem
lecz on jej odmówił
ponieważ był gejem.



Ciągłość

Lał się wosk niestety,
lał się strumieniami,
a teraz dziewczyna
zalewa się łzami.



Ex

Były „Andrzejki”,
była zabawa,
było rozstanie,
była rozprawa.



Karuzela

Andrzejkowe święto,
muzyka i tańce,
więc i świat się kręci
kiedy człek na bańce.

[Almare]

Dzięki za wierszyki , to miłe mieć na imię Andrzej.

[Henryk_Jakowiec]

Treść jest może i swawolna,
lecz pisana Andrzejowi,
z którym może jakieś piwko
uszczknę dzisiaj browarowi.

Święty Józef, wraz z rodziną
dla potomnych tym zasłynął,
że był bardzo pracowity
z czego niezłe miał profity.

Ciebie, Drogi Mój Kolego
nie przyrównam do świętego,
bo gdy zerknę w Twoją duszę
to aż się ze śmiechu duszę.

A gdy wnikam w zakamarki
to aż mnie przechodzą ciarki,
tu butelka, tam butelka,
buteleczek sterta wielka.

Do nich to sentyment czujesz,
bowiem w piwie się lubujesz,
więc po pracy, a nie z rana
możesz prosić na „Bosmana”.

Bo to właśnie tam, przy piwie,
gdy już gardło naoliwię,
wstanę, złożę Ci życzenia,
- a więc jak, zapraszasz Henia?

W Dniu Imienin Andrzejowi (Almare)
posiłkując się dawką humoru, życzenia złożył Henryk Jakowiec
Szczecin – 30.11.2007

[allena]

Nowy dział? Tutaj też? wiersze?
Coś chyba się komuś pokręciło z nadmiaru:) A.

[_Maryanne_]

Ojejku, Andrzejku


Ojejku, Andrzejku,
może coś poradzisz
na jesień i smętków
w dobry humor wprawisz?

Zechciej dobrą wróżbą
poprawić nastroje,
bo smutnej poezji
czasami się boję.

Może da się z wosku
wylać ciepłe słońce
nad zieloną wyspą
i już łezki wyschną?

Podpowiem też szczerze;
po chłodnym plenerze
bardzo dobrze zrobi
gorąca herbata

z sokiem cytrynowym
albo talerz kolorowej
zupy pomidorowej.
A gdyby swym zapachem

nie kusiły grzyby,
a podmokłe ścieżki nad urwiskiem
były niebezpiecznie śliskie,
to może jedwabna apaszka

albo puszysty szal
ukoją za złotą jesienią żal..
Cóż, może coś
w kolorze lila- róż?

...a po głuchym lesie niech się echo niesie!!!

Ojejku, Andrzejku,
może coś poradzisz
na jesień i smętków
w dobry humor wprawisz?

[allena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

komentarz właścicielki działu?

[Messalin_Nagietka]

godunowe wróżby - felieton pisany wierszem

nikt z was już dzisiaj pewnie nie rozumie,
skąd święty Andrzej końcem listopada
wróży na wosku, jednako w tej ujmie
wiarom pradawnym przyjrzeć się wypada
i spośród wszystkich wykrzywionych znaczeń
wybrać co jeszcze z dawnych źródeł da się,

tak z dna przeszłości wyskrobać co w garncu
skarbem podziemnym jak kiełki na wiosnę,
gdy jaj malunkiem święto Nyi w marcu
zrywało panny rozpuszczonym woskiem
z hostyńcem bierzyć na miłosne schadzki
cóż – wszystko padło w „zmartwychwstaniu pańskim”

i o Lubiczu jak o czymś znajomym
przy swatach chyba i weselnych godach
nie w tym kościele czy bożnicy dzwoni,
lecz czy z domysłu szkód kto tam nie doda,
bo Ładą sobie młodzież dobierała
tchnienie Lubicza – w ścisku i pochwałach,

a Ładą była boginka piękności,
żona Ładona – „waszego gospodarza”,
a Lubicz brat jej, zawsze obok siostry,
miłość i mądrość każdej z par rozważał,
na dobre w stado każde się rozkręcał,
gdzieś tam przy końcu maja albo czerwca,

lecz ostatecznym małżeńskim związaniem
imał się Godun, towarzysz Lubicza,
on to płomienne młodzieńcze igranie
we wróżby wkładał i tak też rozliczał
i biada temu kto udawał miłość,
bo z wróżb niechybnie wszystko wychodziło,

przed hładolejem, ledwo zmrok zapadał,
goniły panny ustawiać po Kurpiu
i której pierwszej bot stał w izby drzwiach, ta
pierwsza ślub weźmie, z tym co na podwórku
w koguciej walce, jak ptak, pierś stawiając,
resztę młodzików zbił lub przegiął w pałąk,

a panny groszek na słomiane strzechy
rzucały jeszcze, czy się co tam spełni
i gdy tam który spadł, z wielkiej uciechy,
na nić nawlekać było niby perły
i chodzić pannie w owym naszyjniku
było jak świeczce w tanecznym płomyku,

a wróżby z wosku, jabłka czy ziemniaka,
z lustra, obrączki czy wyboru garnka
do dziś wywodzą jakiego chłopaka
panna mieć będzie, a nie jedna załka
kiedy w staraniu nic jej nie wychodzi
takoż wśród sądnych godunowych godzin

lecz końcem końców, wszystko co złe mija,
gdzieś w środku zimy, po sutej wieczerzy,
strojąc łeb tura, czepiony do kija,
chadzają panny z kukłą, by uśmierzyć
co nie tak było, co z sił nie da rady,
początkiem czasu, tak zwanej kolady,

tak oto Godun wpleciony w porządki,
przodkom wróżebny, do dzisiaj truchleje
kto chrześcijanin i w moc wróżb tych wątpi
i jeszcze zwanym z chrztu świętym Andrzejem,
niech myśl tam kiedyś w przeszłości posunie,
może się dowie więcej o Godunie,

a Ty coś żaden Andrzej albo Jędruś,
gonisz współczesność mód i fochów zbyciem,
spójrz, czyś ty czasem nie eksperymentu
wróżebnych losów, ofiarą, co skrycie
spod mikroskopu i wszech wzorów - potwarz,
mieszasz się w głowie jak „zupa pierwotna”.

--------------------------------------------------------
Słowniczek:
--------------------------------------------------------
hostyniec - podarek z jaja maczanego w słodkim wosku
hładolej - grudzień
stado - dzisiejsza randka
--------------------------------------------------------

[Messalin_Nagietka]

Andrzejki to jakiś wymysł zachodu, samo imię pochodzi z Grecji,
my, słowianie, mieliśmy w tym czasie Goduna
MN
ps. kolady też nasze ale ktoś wykrzywił je w kolędy, ech

[allena]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

u nas pochmurny:) A.