Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pokolenie zmp-owców,
przodowników i fuszerki,
z fanatyczną zawziętością
grozi mi dziś laską.

Budowniczy socjalizmu,
Tak, ten sam, co walił w nerki,
swój czerwony opluł krawat,
nim opłatek mlasnął.

Warczy wściekle i zawzięcie
duch ludowych komisarzy.
Będą wrogów każdej frakcji
tępić jak kułaków.

Bucha patos i zadęcie
z ust leciwych zadymiarzy:
spuszczać krew z karłów reakcji
będą, jak z krzyżaków!

Na trybunę wkracza "niczym"
młody piękny dzielnicowy,
jakże żywy IV-tej czasów
pomnik moralności.

Za nim drugi, cudnie sycząc
- u pań łzy, u panów - zachwyt
wzbudzi czysty, wśród oklasków
etos ich młodości.

Wrogów partii przezwyciężyć
chcą, choć w oku belka kole,
demokrację, jak szatana
zwalczą, tocząc działa.

Potem łasząc się do księży,
by przy Pańskim przysiąść stole
doły będą wyklękiwać,
jad - w konfesjonałach.

Pokolenie zmp-owców,
wymachuje groźnie laską...
Kiedyś w głowach ktoś im mieszał
- dziś ktoś mami łaską.

Opublikowano

dla mnie to jak opowieść o czasach minionych, które przeżyłam "na żywo"
i tak sobie pomyślałam o rymach - czy dorobić mu dokładne tak jak w
ostatniej strofie czy zostawić tak jak jest, bo one na treść nie mają wpływu;
moim zdaniem byłby to zabieg iście kosmetyczny:) Jako całość - podoba mi się
temat:))) Pozdrawiam serdecznie:)) EK

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


skondensowane, czy kwaśne, też mam taką nadzieję, że towarzysz szmaciak już się nie podniesie.
Wzajemnie Stasiu :)

Nie za bardzo zrozumiałem, w czym rzecz z tym "dorobieniem" :) A jestem ciekawy, mogę prosić o jakieś wskazówki?
Może chodzi o dorobienie jeszcze jednej zwrotki, bo wszystkie, poza ostatnią rymują się w parach.
Ostatnia jest rzeczywiście inna... celowo, ale może będzie lepiej?
Dziękuję za wizytę, pozdrawiam.
Opublikowano

no tak; jeszcze raz przeczytałam i bardzo fajne te "rymy parami" Czytanie na głos daje wspaniały efekt i myślę,że nie trzeba nic zmieniać, bo inny układ rymów nie zrobi dobrze wierszowi:)) Bardzo przepraszam za zamieszanie:))) Pozdrawiam serdecznie:)) EK

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


hmm... a to miał być... sonet? :/ he, he - nie przypominam sobie
a bicie? mnie też... "poruszyło" :|

- będzie miło :)) tak myslę
Pozdrawiam

Pochwalony... dziękuję :)
Pozdrawiam.
Opublikowano

HAYQ
dobrześ to wymalował,
też kawałek mojej epoki

tylko w jednym wersie czyta się chropowato:

"spuszczać krew z karłów reakcji"

lepiej płynie, gdy - spuszczać krew z reakcji karłów
tylko wtedy rymuje się z "krzyżaków"
Ale wporzo;)
Pozdrawiam

PS.że też chciało Ci się wracać do tego cholerstwa;(

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A wiesz... wracam sobie czasem i czytam takie zakazane kiedyś, a dziś, z perspektywy czasu - nie do końca śmieszne, ale wciąż aktualne rzeczy. Ciekawe, czy pamiętasz:

"To nie ranne wstają zorze,
jeno wstał gospodarz nasz,
ponad ziemie, ponad morze
rzuca blaski jasna twarz!
Uroczysty, promienisty,
pewnie nowe ma pomysły,
pewnie miał proroczy sen,
jak podwyżkę zrobić cen.
(...)
I już niskie czoło marszczy,
by do pracy zmusić mózg.
Słychać odgłos sapki starczej,
słychać wody w głowie plusk.
"

"Człowiek o mentalności alfonsa" - tak go nazwał towarzysz Wiesław, po przeczytaniu "Gnoma", czyli opowieści o sobie samym, po czym wsadził Go (Janusza Szpotańskiego) do więzienia.
I sam powiedz, nie przypomina Ci kogoś ten sposób (wy/wie-sławiania się), czyli rzucania inwektyw? ;))

Jeśli chodzi o "karłów reakcji" to powiem Ci, że faktycznie miałem z tym kłopot, ponieważ w oryginale (z Wiesława) brzmiało to: "zaplutych karłów reakcji". Niestety - nijak nie umiałem tego w całości zmieścić. A więc jest mały kompromis. Jak widać - to strasznie wredny zwrot, a dowód na to - sam to zauważyłeś. ;)
Niestety - "reakcji karłów" w żaden sposób wpisać nie mogę, bo to już zupełnie co innego oznacza, mimo, że (jeśli chodzi o dzisiaj) pasuje jak ulał ;)) Mnie jednak chodziło o nawiązanie do tamtych czasów.
Dziękuję za wpis i serdecznie pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oczywiście, że wierzę Marlett :) Jedynie wkurza mnie ta "oczywista oczywistość" prowadząca do cywilizacyjnej i umysłowej izolacji, jakiej niektórzy ulegają.
Jedni robią to na zasadzie instynktu owcy (oczywista oczywistość - braku umiejętności samodzielnego myślenia), drudzy - motywowani pokrętnym zastosowaniem wiary do często niezbyt chrześcijańskich zachowań. I ci ostatni, którzy sterują tym całkiem świadomie i cynicznie ("głupi lud to kupi" - Kurski), bo mieliby chęć na nowy kult "wodza" i następną utopię.
Dzięki za wpis, pozdrawiam.

Nie ma za co, mam nadzieję, że przez jakiś czas nie będzie co wspominać.
Na razie jednak traktuję to jako nieśmiałe życzenie. Jak będzie? Zobaczymy :)
Dzięki, pozdrawiam.
Opublikowano

tak się zastabawiam nad tymi reakcjami

reakcje karłów, czyli co zrobią, jak się zachowają,
karłów reakcje, czyli jak wyjdą po chemicznym przetrąceniu np, kwasem, hehehe
pozdrawiam takse główkując nad karłami politycznymi...
a fe, po prostu karłami....

dobry wieczór HAYQ

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dobry wieczór Stasiu, myślę, że już bardziej przetrącić się nie da tego, co we własnym przetrąceniu wzrosło ;) Nie bez przyczyny zacytowałem Szpotańskiego i kawałek jego utworu pt. "Gnom".
Niby nic, a jednak... gnom, troll, karzeł - mają coś ze sobą wspólnego. O cechach psychicznych nie wspomnę ;))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma dziękuję;))     @Alicja_Wysocka patrząc na Ciebie proszę wybacz nienasycenie człeka męczy bo twoje pióro sięga nieba a możesz pisać znacznie więcej   zamykać w kuchni co za bzdura ja nie wiem kto to Ci powiedział sama tam idziesz i akurat gotujesz wiersze tak jak trzeba   należysz do tych pań gospodyń co wyczarują coś z niczego mając przyprawy metafory neologizmów garść do tego   ... :))))  
    • Co prawda brak mi mądrości, Lecz oczy rozbłysły z radości.
    • Przyznajmy to szczerze, jak ludziom interesu przystało, Dostaliśmy porządną lekcję, która da nam dobrego niemało.   Nie w jednej sprawie, na jeden temat, ten czy ów. Lecz decydująco, wyczerpująco, wielokrotnie i znów, Nasze najświętsze złudzenia fruwały wyżej niż Gilderoy'a latawiec. Dostaliśmy bardzo dobrą lekcję i dobrze posłuży naszej sprawie!   Nie trafiła się nam pośród drzew, ani w cieniu pod namiotami, Lecz z rozmachem, między nagiego kontynentu jedenastoma stopniami. Od Pietersburga po Sutherland i od Lamberts do Delagoa Bay, Spadła na nas niezwykła lekcja - jaką można dostać tylko w ziemi tej.   Nasza to była wina, nasza wielka wina, a nie Nieba wyroki. Stworzyliśmy Armię na swój obraz, na wyspie na cztery kroki, Odbiciem była twórców, z ich ideami, wyposażeniem i umysłowością - I dostaliśmy naszą lekcję: powinniśmy ją przyjąć z wdzięcznością.   Wydaliśmy dwieście milionów funtów, by wykazać nie bez kozery, Że konie są szybsze niż maszerujący ludzie, jak dwa i dwa to cztery; A koń ma cztery nogi, a człowiek dwie, a cztery przez dwa to dwa I więcej nic, prócz naszej lekcji - i bardzo niska była cena ta.   Bo pamiętajcie (to dzieci będą wiedzieć; zbyt blisko jesteśmy by ocenić) Nie tylko zdumione garnizony, lecz Ważni, Pobożni i Uczeni - Te spasione, niepodważalne starocie, które nas duszą i głupią - Też skutki tej lekcji poczuły - przewaga, jakiej pieniądze nie kupią!   Rozwijajmy więc ten cenny skarb, w naszym wyłącznym posiadaniu, Który może się okazać wart więcej niż Rand w następnym rozdaniu. Przyjmijmy ten kluczowy fakt z pokorą, ale śmiało -  Dostaliśmy porządną lekcję, która da nam dobrego niemało.   Nasza to była wina, nasza wielka wina - i pozwólmy, niech nas zmienia. Jest czterdzieści milionów powodów porażki, lecz brak usprawiedliwienia. Im więcej pracujemy i im mniej gadamy, tym lepszy rezultat wieszczę - Dostaliśmy imperialną lekcję; może z nas zrobić Imperium jeszcze!   Od tłumacza: Bardziej manifest niż wiersz, The Lesson Kiplinga jest oceną stanu i osiągnięć British Army w czasie II wojny burskiej. Jakkolwiek kręgi polityczne (Council - Ważni), religijne (Creed - Pobożni) i naukowe (College - Uczeni) poczuły się urażone i Kipling stracił na popularności w tych sferach, Wielka Brytania wyciągnęła wnioski i dokonała znaczących zmian. Kilka objaśnień:  Latawiec Gilderoy'a - zbój Gilderoy został powieszony w Glasgow na wyjątkowo wysokiej szubienicy, dla podkreślenia jego przewin. Wyżej niż latawiec Gilderoy'a, oznaczało bardzo surową karę. Jedenaście stopni - długości geograficznej od wschodu do zachodu RPA, mniej więcej.  Rand - Wzgórza Białej Wody (afr. Witwatersrand) obszar w RPA gdzie w 1886 odkryto złoto - pochodzi stamtąd ok. 40% złota będącego dziś w posiadaniu. To nie była wojna o pietruszkę. Rand to także waluta RPA.   I Rudyard: Let us admit it fairly, as a business people should, We have had no end of a lesson: it will do us no end of good.    Not on a single issue, or in one direction or twain, But conclusively, comprehensively, and several times and again, Were all our most holy illusions knocked higher than Gilderoy’s kite. We have had a jolly good lesson, and it serves us jolly well right!    This was not bestowed us under the trees, nor yet in the shade of a tent, But swingingly, over eleven degrees of a bare brown continent. From Lamberts to Delagoa Bay, and from Pietersburg to Sutherland, Fell the phenomenal lesson we learned—with a fulness accorded no other land.    It was our fault, and our very great fault, and not the judgment of Heaven. We made an Army in our own image, on an island nine by seven, Which faithfully mirrored its makers’ ideals, equipment, and mental attitude— And so we got our lesson: and we ought to accept it with gratitude.    We have spent two hundred million pounds to prove the fact once more, That horses are quicker than men afoot, since two and two make four; And horses have four legs, and men have two legs, and two into four goes twice, And nothing over except our lesson–and very cheap at the price.    For remember (this our children shall know: we are too near for that knowledge) Not our mere astonied camps, but Council and Creed and College— All the obese, unchallenged old things that stifle and overlie us— Have felt the effects of the lesson we got—an advantage no money could buy us!    Then let us develop this marvellous asset which we alone command, And which, it may subsequently transpire, will be worth as much as the Rand. Let us approach this pivotal fact in a humble yet hopeful mood— We have had no end of a lesson, it will do us no end of good!    It was our fault, and our very great fault—and now we must turn it to use. We have forty million reasons for failure, but not a single excuse. So the more we work and the less we talk the better results we shall get— We have had an Imperial lesson; it may make us an Empire yet!
    • pamiętam jako dziecko straszyły mnie swoją monumentalnością pomniki przyjaźni zawsze omijałem je z daleka pamiętając o zbrodniach sowieckich jak i niemieckich o których opowiadali rodzice   aparat zenit w tamtych czasach zapowiem tylko w kilku słowach był nowoczesny co tu gadać lustrzanka jednoobiektywowa   tu z mroku wspomnień się wyłania ów plac Słowiański chyba Głogów koszmarek na nim ustawiono pomnik przyjaźni dwóch narodów   w takiej scenerii dwoje ludzi ponoć znaleźli ciut liryki przepraszam scenka mnie nie wzruszy ani tym bardziej nie zachwyci   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...