Zniszczona

[Kamila_Ilska]

Rozdrapali moje skargi po piasku
jak obce rany
podchodzące mętną krwią

Paznokciami o barwach bólu
rozdrapali po nijakiej już twarzy
wszystkie uśmiechy naiwne

Starli w proch minieni bogowie
tę ostatnią kroplę nadziei
toczącą się szeptem po sercu

Więc gdy nocą pod grubą pierzyną
naga śmierć mnie znaleźć nie może
wypadam przez okno obłedu

jak pomięta kartka
[sub]Tekst był edytowany przez Kamila_Ilska dnia 29-04-2004 01:54.[/sub]

[Kamila_Ilska]

ten wiersz dedykuję mojemu życiu

[Strzyga_vel_Strzyga]

obawiam się, że ono niekoniecznie będzie zachwycone z powodu tej dedykacji.

Jest taki piękny wiersz i nie pamiętam czyj, pod tytułem "cierpienia młodego wertera", wiersz brzmi: są większe.

Polecam go sobie przemyśleć dokładnie jako komentarz do tego tekstu.

[Piotr_Mogri]

niestety zabiegi ujawnione w tym utworze już gdzieś kiedyś były i nie zachwycają..., ograniczasz się do przedstawienia swojego wnętrza środkami zbyt prostymi; za mało tajemniczości...

...ale żyć trzeba i głowa do góry

pozdrawiam gorąco
PM