Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Są takie puste przestrzenie godzin,
kiedy się słowa zmienia w pejzaże;
wzrokiem na ścianach pisze się wiersze -
- o braku czegoś lub o nadmiarze.

Są takie płytkie kałuże spojrzeń,
gdzie grzęźniesz w mule mętnego wzroku;
wstępujesz w powiek błotniste brzegi
i w dno zapadasz się krok po kroku.

Są takie śliskie powierzchnie znaczeń,
gdy sens zanika w meandrach treści;
muskasz palcami słów gładkie brzuchy,
nie wiedząc co się w ich wnętrzach mieści.

Cisza ugina się pod twym głosem,
ale nie pęka, ale nie znika;
na tafli ciszy wspomnienia tupią,
niczym obcasy o grzbiet chodnika.

Spijasz więc echa stuków i szmerów,
karmisz się ciszą, a to wciąż mało;
trudno zapomnieć, że się pamięta..
pamiętać, że się już zapomniało.

Opublikowano

bardzo dopracowany wiersz, rym i rytm też ( za to wielki plus), ale....
- żartowałem, nie ma żadnego "ale" - bardzo mi się podoba :)
A zażartowałem, bo wiem, że będą zarzuty.
Ja ich nie mam, bo i treść i cała reszta
mniam.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Stasieńko, dziękuję bardzo że tu do mnie zajrzałaś i wielkie dzięki za ten zgrabny komentarzyk. Twoja oddana i na szczęście nie zapomniana Lady Aj Łaj Bum :)) Całusy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...