Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Podejmujesz jakąś próbę gry na znaczeniach/motywach, ale niestety efekt nie jest satysfakcjonujący.

Szczególnie nie podoba mi się "konfesjonał pragnień" i to, co potem. Brzmi nielogicznie.
Zastanawiam się, czy można kogoś (w tym przypadku partnerkę peela) nazwać "grzechem".
Wiem, co chciałeś przekazać, ale raczej nie wyszło.

Najpierw piszesz, że "Ona" jest grzechem (rozumiem, że doszło do aktu fizycznego), a potem jej ciało staje się "Hostią w komunii zmysłów". To się po prostu gryzie.

Sam koncept nie taki zły - można by coś z tego zrobić, ale wykonanie kuleje.

No cóż, proszę czytać poezję współczesną i próbować.
Do następnego (mam nadzieję - lepszego) tekstu.

Pozdrawiam!
Opublikowano

pewnie zasługiwała na wyniesienie na ołtarz, ale jakoś drętwo wyszło.
grzechy wczorajszego dnia
konfesjonał Twoich pragnień
komunia zmysłów
Hostia Twego ciała
--
nie podobają mi się te metafory.
mam pytanie, dlaczego piszesz parę Twoich i Twego?
o ile Twoich - forma, która współcześnie mówiona;
Twego - archaizm - dlaczego nie wpisałeś Twojego?

rozumiem, że stylizujesz, ale żeby chociaż obie formy były na jedną modłę: Twych i Twego; albo Twoich i Twojego;

drażnią mnie takie niekonsekwencje.

serdecznie pozdrawiam
maruda

Opublikowano

z grzechów wczorajszego dnia
pamiętam tylko Ciebie
*
to jest niezłe, powiem nawet że dobre.
chociaż wszyscy lubią krótko, uważam że pozostałe powinieneś trochę rozbudować, albo zmienić styl wypowiedzi....
ale co tam, ja sie nie znam...to tylko intuicja...
pozdrawiamES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...