Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

puenta banalna dosyć, ale jak ktoś wcześniej zauważył
- w nawiązaniu do początku jakoś wybitnie nie razi.

*

szkoda że nie palę papierosów
mogłabym
napisać wiersz

– dobrze po wszystkim zapalić
w żarze tytoniu skupić wzrok
zadymić umysł –

powiedzieć
a co tam rak płuc
i tak wcześniej umrę z miłości

------------------------------------
to co kursywą do wywalenia
to co boldem do przemyślenia

i semantycznie mi nie gra -
PLka żałuję, że nie pali, bo (gdyby paliła) mogłaby napisać wiersz.
Tzn., że teraz (kiedy nie pali) nie może? niby dlaczego?
nie wynika to z tekstu, a przynajmniej ja nie łapię

pozdrawiam /j

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Rozumiem, że to po części "naśmiewanie się" z rekwizytu papierosów/palenia, który jest nadużywany w wierszach, że niby poetycki. Wiersz całkiem w porządku - "miłość" w wierszach nie straszna mi;)

Pozdrawiam
Opublikowano

pozwolę sobie w jednym komentarzu odpowiedzieć wszystkim :)
tak więc po kolei:

Rafale, bardzo się cieszę, że wiersz się podoba, naprawdę;

Patryku, szkoda, że nic ponad to; ale rozumiem; pozdrawiam Cię serdecznie;

Ewo, jestem co nieco zaskoczona tak dobrym komentarzem, bardzo się cieszę i dziękuję;

Jurku, witaj; szczerze mówiąc z Twojej strony spodziewałam się czegoś dużo bardziej ostrego ;); zastanowię się nad sugestiami, choć papierosów z wiersza wolałabym nie wywalać; co do semantyki - zapewne zauważyłeś - ale dodam [na wszelki wypadek ;P], że druga strofa nie bez przyczyny jest między myślnikami; a z papierosami może być czasem tak jak z tą muchą - przydają się, żeby złapać temat;

Tomku, bardzo dziękuję za komentarz, cieszę się, że nie razi;


wszystkich jeszcze raz serdecznie pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina może to lepiej że nic nie przecina , taki kosynierski romantyzm to nie super
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... fakt... tak właśnie bywa... :)    
    • ... a gdyby gdyby się rozglądnąć  spojrzeć poza … zrobić dla siebie  to co zatopione w niemożności    kochać świat mimo...   może życie smakowałoby jak kasza manna  z sokiem malinowym zrobiona przez mamę    może może warto  … nie zapominajmy o sobie    11.2025 andrew  Sobota, już weekend   
    • @KOBIETA Mądrość mędrca jest cieżkością ksiąg, mądrość ideologa jest mądrością tez, mądrość księdza jest mądrością sumienia, mądrość związkowa to mądrość bycia w razem i wspierania się w przede wszystkim trudach, a mądrość poety / poetki to mądrość lekkości, rokoka, baroku, stylu, słów i wyrażeń i tym podobne. Tak bym to generalnie widział :))  @KOBIETA Mądrością może być to, aby cechom swojego charakteru i swojej mądrości odpowiednio wybrać właściwą rolę. To tak jak Maria Antonina Aystryjaczka powinna zostać aktorką, a nie Królową, a Jerzy Waldorff wielkim politykiem światowej sławy, choć on akurat dobrze wybrał swoją rolę. 
    • Czy potrafisz tak się zapomnieć, by dzień zostawić za plecami, by godziny nie uwierały, w ciszę zaplątać się czasami?   Wsiąść do pociągu bez bagażu i w szybie odbić swoje myśli, które rozpłyną się w pejzażu miasteczek, pól i sadów wiśni.   Potem wysiąść w miejscu nieznanym, gdzie nie pamięta się imienia, a drogowskazy pchają prosto w stronę miękkiego nieistnienia.   Tasiemką drogi związać kroki, by nie kusiły do powrotu, w miejsca za ciasne przez nasze myśli i dni z bezsensem tkwiące w roku.   Dogonić siebie za zakrętem, swoim widokiem się ucieszyć, ruszyć pod rękę w dalszą drogę i w zapomnieniu lekko zgrzeszyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...