Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




figlujesz:)

piękny widok, nie powiem,
bo cóż bardziej zmyślnego
niż kobieta bez rymów,
co tam rym, bez niczego :)

pozwól, że ci się przyjrzę:
zmyślny myślnik na myśli.
namaluję rozmyślnie
to, co wierszem się wyśni.

może będzie i cudak,
wszak różnicy dziś nie ma,
poetyczny twój obraz
nazwę: nagi poemat.

ja też :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



już się nie kłóć, nie kryguj,
zrzuć w takt rytmu rozkoszy
co masz jeszcze do rymu.
patrz! poezja się wznosi

coraz wyżej, do nieba,
jak statua wolności,
tak ją słowem rozgrzewasz.
resztę - sama dziś dośnisz.

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



powiedz skąd możesz wiedzieć
co mieć mogłam na myśli
udowodnij, masz zdjęcie?
moich myśli, to przyślij

pobożątko, powiedzmy
i że wstydu waść nie masz
fotomontaż, rozumiem
nie ma rymów do nieba

na podłodze szukałam
raczej cenię się nisko
ty statuę wolności
mi zmyśliłeś - to wszystko

właśnie z tego się śmiałam
jak mi do niej daleko
chciałam rymów dozbierać
amehobie - dlaczego?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




więc odpowiem króciutko
lubię kłamać namiętnie
a gdy mówię do nieba
to dlatego że tęsknię

za twoimi wierszami
za poezją i rymem
w zakamarkach sieciowych
ani strofki nie minę

więc się nie dziw że w górę
choćby kłamstwem powierszyć
tam gdzie oko nie sięga
tam jest widok najlepszy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



co ja słyszę, możliwe,
w zakamarkach mnie szukasz?
sobie pleciesz trzy po trzy
tak wygląda podpucha?

eh, świecące iskierki
skrzą się wióry przy drewkach
ze stalówki siekiera
cięte równo kłamstewka

głupia, zbieram wszyściutkie
ten się dziwi, ten śmieje
nie wiesz nawet jak często
jedną iskrą się grzeje

:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kawy :)

jeśli zechcesz, poetko,
byt z poetą pomnażać,
wiedz, nie będzie ci lekko,
będziesz często bezradna.

otumani wierszami,
puści oczko do rymu,
czasem zechce zostawić
i... ni słychu, ni widu.

któż ci wówczas pomoże?
któż romantyzm wyciszy?
wiedz, nie będzie ci dobrze
w samotności i w ciszy.

zatem damska decyzja,
intuicją poparta,
poślij lepiej poetę
wraz z rymami do czarta.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



z cukrem czy bez?

jak mam posłać do czarta
kiedy w czarta nie wierzy?
sobiepan, powiem luzik
czapka stoi, raz leży

Gdybyś nie był, jak jesteś
też poetą, że proszę
z intuicją czy bez niej.
tak zwyczajnie byś odszedł?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



z :)



nie znam drogi więc wybacz
szukam ciut po omacku
żeby iść i nie błądzić
raz gdzie indziej a raz tu

wstążką oczy owijam
czynię wprawki z pamięci
ale droga do nikąd
mnie nie bawi nie nęci

więc zostanę jak jestem
z rymem albo bez rymu
będę gnębił cię wierszem
będę kroczył do tyłu

:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tajsko am Boże - Modry Ponie, dzie słónko tako samo śwyci, am nie ziam, nie poziam, Bachy tam só i some śmiych. Tajskno Modry Ponie. Tam dangi furajó dali i eszcze abo dzie? A Bociony kapelków nie łoślipsió, a żniwa to psiankno śpisiywanie. dzie Annioł modli sia noczajści i wpierw. Zietrz łuraduje ten zimny deszcz.             Tęsknię Boże, mój Niebieski Panie, czy tam słońce wciąż tak samo świeci, a niwa bezkresna to ciągłe pytanie? Trud żniw są jak motyli drganie, czy są tam śmiejące się dzieci? Tęskno mi za tym Niebieski Panie. Czy bocian świątkom nie zmieni zdanie, świat chmura ponura znów oszpeci, a niwa bezkresna - zadanie na pytanie. Gdzie Anioł Pański jak ranne pianie, tych modlitw przecież nie zaślepi Tęsknię Boże, Ty Niebieski Panie. Wiem, wiem- marne to moje pisanie nic to, że miłość nieprzerwanie świeci, jest niwą bezkresną- jak ciągłe pytanie. Pamięci obłoków ich jeszcze trwanie, z igieł sosnowych wzór tu nie szpeci. Tęsknię za nimi Niebieski Panie, a niwa bezkresna to zawsze pytanie.
    • @MIROSŁAW C.  tak to prawda. I cytat też bardzo dobry. Świat jest wywrócony do góry nogami dzięki
    • Zaprosił mułłę słynnego w Tule hodowca mułów na świeże mule. Uczony nosem swym czułem ocenił: "Mule czuć mułem, a dennych potraw nie jem w ogóle".
    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...