Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ras pokazał chodowca spod gdyni
na co morzna óżyć pestki z dyni
w tym celu gosposie
zapchał po dziórki w nosie
a potem dópę przyjezdnej maryni
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




zajerzył się ras chenio z pucka
rze go pszerosła genyalność lucka
drógi ras niech mnie omija
bo gotów jestem szczelić w ryja!!!
wrzeszczał dopuki nie penkły mu płócka

lucek
Opublikowano

Drogi 'lucku genialny'
co masz humor banalny,
wierszem swym tu nie bekaj
i za głośno nie szczekaj.

W 'ryja' wsadź se rybie ości,
ponoć źródło to mądrości.
Póki owej nie przybędzie,
lepiej ci gdzie indziej będzie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie jaki blaha pan siedmió włości
zamniast szkieletu miał rybie ości
nadomiar tego
zaminiast "małego"
miał rybem piłe ku swej radości
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie jaki blaha pan siedmió włości
zamniast szkieleti miał rybie ości
nadomiar tego
zaminiast "małego"
miał rubem piłe ku swej radości


niejaki blaha co mieszkał w turku
stracił ras jondra skaczonc po mórku
bendonc mniej zdrowy
stał śie nerwowy
zaczepiał innych na sfoim! podwurku


raz limeryki blache --- zioma z piły
do wytenżenia rozómu zmusiły...
stekał dwie doby
rze silny był młody
s tego stenkania my penkły żyły!!!

limeryki jakwiemy po-wstały poto żeby kogoś w miły sposub pogłaskać po głowie!!!
noto głaskam :)))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Niech Ulisses sobie szczeka
bo to cecha jest człowieka,
który ponoć od poczęcia
geny w sobie ma zwierzęcia.

A gdy dojdzie i do tego,
że zawyje do „srebrnego”
dla nas dwojga będzie znakiem,
że się skumał z wilkołakiem.

Ja choć owe głosy słyszę
milczę bowiem wolę ciszę
niż to jego bełkotanie
gdy się jawi na ekranie.
Opublikowano

Wiem ,że Ulisses pisać potrafi
niech nie kaleczy więc ortografii
utwory Twoje są bardzo dobre
bo treść ciekawą mają i formę

jeżeli chciałeś zaintrygować
no to udało Ci się nas zdenerwować
gdy ortografia sprawia problemy
pisz jak potrafisz nic nie powiemy

nie trzeba tutaj błędami szpanować
tylko z pisowni je eliminować
pisz wię bez błędów już od tej pory
by Nam poprawić wszystkim humory.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...