Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Byłeś człowiekiem
Cierpiałes jak człowiek
Ecce Homo

Odkupiłeś winy...
Swą zbawczą krwią
Obmyłeś skażone serca
Ze zmazy grzechu

Ty,który cierpisz
W XXI wieku
W obliczu wojen i kataklizmów...

W biednym co nie ma się gdzie podziać
W samotnym dla którego nie ma miejsca
W więźniu skazanym za niewinność
Poniżonym za wyznawane idee...

W Alkoholiku co sam na własne życzenie
Zadaje ból najbliższym

Młodych co szukają szczęścia...
W narkomanii
Chorych
co nie mogą podnieść się z łóżka
Umierających jak na Krzyżu w Hospicjach
Jesteś człowiekiem

Spójrz proszę i pomóż
Tym co stracili nadzieję
Zbawicielu

Opublikowano

odnoszę wrażenie, że ta modlitwa, bo bez wątpienia mamy tu doczynienia z modlitwą, jest w swej formie tak prosta, że chyba wierszem jeszcze nie jest. do takiej oceny skłania mnie też dość oczywiste przesłanie zawarte w treści. podsumowując: doceniam jako modlitwę, jako wiersz - niestety nie. pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

zgadzam się z panem Lasotą. szlif formy (czy treść warta szlifu formy, insza rzecz.... piękny sentyment, pani Katarzyno, może rozprawkę by z tego zrobić...?) można by zacząć od konsekwentnego użycia dużej/malej litery. na przykład. a potem ćwiczyć, ćwiczyć i ćwiczyć :)

pozdrawiam serdecznie,
m.

ps witaj, Mirku :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
    • Dużo ciekawych myśli, ale konstrukcja wiersza chaotyczna i nie sądzę, aby ta niedbałość była pozorna lub celowa.  Początek utworu sugeruje tematykę religijno-kulturową, A ponieważ później robi się dość intymnie, więc może chodzi o problem niedopasowania i braku zrozumienia oraz skutecznej komunikacji w związku z kimś o innej wierze, innej obyczajowości, co skutkuje zwątpieniem i rezygnacją.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...