O romansie dwóch płuci brzydkich?(Lilianna Szymotnik i Herkules poemu)
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 40 odpowiedzi
- 802 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 666 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 501 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 440 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 652 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Faktycznie. Udzieliło mi się. Typowe dla mnie od dziecka. -
Przez violetta · Opublikowano
@Rafael Marius na ten moment nie wiem, chyba wolę w Polskę, do dużego miasta. Takie miejsca piękne to są jeszcze nieodkryte. Nie jeżdżę tam gdzie masówka. Możesz wyjechać w egzotykę i zachować na malarię, wszystko jest przerysowane. Teraz w hotelach ograniczają ci wodę, energię, jedzenie może być kiepskiej jakości. Bardzo mi się podobało morze i plaża w Danii Bellevue, tam bym wróciła do białego piasku i pięknych, białych domków. Jedzenie w hotelu było przepyszne, nabiał, ryby, wędliny. -
Przez Azraell · Opublikowano
Sam podcina sobie skrzydła, tępy anioł masochista Drugi dopala kiepa, popadając w nowy letarg Trzeci chyba znieść nie może, krzyczy, boże!, drze się w niebo głosy "Omnis est pillula", Po czym gasi sobie światło Świat staje na głowie i traci równowagę Ale zaraz przyjdą nowi - nie, jeszcze chwila Pierw temu krew kołnierz ozdobi. A cała ta reszta, masa w szarych bluzach Volks populi, vox Dei - a nikt nic nie mówi Toteż Bóg nie żyje, albo tonie w błocie W taki oto sposób, owce pasterza zjadły A teraz zagubione, tworzą nowe prawdy I ci wszyscy ludzie, niezrównanie równi Co niespokojnie drzemią Pójdą równym tempem na spotkanie z ziemią Pewne jedno - wszystko spadnie, Tak świat nas dokurwił nieładnie, Widziałeś tupoleva jak zamieniał w popiół drzewa Bez odbioru, bez odbiorców, Jak te śmieszne sporne sprawy Stal, drzewa i rosnące podziały Zaprawdę upadek wspaniały Zresztą nic nie ma znaczenia, w świecie ludzi bez cienia Patrz, za wami wszystkimi Już go dawno nie ma Jak ma być jak wszelkie światło gaśnie? Zwłaszcza w oczach ludzi których trzeba tu najbardziej Latarnie oświetlą tylko rozpalone stosy Spłoną na nich wszytkie nie zadarte nosy - Pokłosie postępu opłacone w duszach Tak się nam maluje złota przyszłość Tego świata, w rudawym kolorze płynącym po krzakach Topielcem dryfującym w jeziorze Coś być może jeszcze wprawne oko dostrzegłoby w niespokojnej toni, lecz Czas ucieka, więc uciekam i ja Bez perspektyw, a przeszłość goni... Koniec historii -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Rafael Marius O, ktoś tutaj kiedyś pisał tak pod każdym wierszem. Dzięki :) -
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
Przez huzarc · Opublikowano
@KOBIETA Bardzo nastrojowy tekst. Czuć w nim smutek i czułość wobec tego, co minione, ale wciąż żyje w pamięci. Opuszczony dom nie jest tylko budynkiem, ale czymś dużo głębszym: pamięcią, śladami zebranymi w drobiazgach wypełnionych ludzkim życiem.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się