Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przed burzą


Rekomendowane odpowiedzi

zmarszczyło nos jezioro wiatrem całowane
nad wodą trzciny zgięte w pozie modlitewnej
jakby cicho prosiły chroń od zguby panie
pozwól skryć się ptaszętom niech będą bezpieczne

kawalkadę niebiańską słychać gdzieś w oddali
łódki wiosłem pędzone mkną szybko do brzegu
wielki popłoch w listowiu i między żaglami
tylko patrzeć jak zaraz błyśnie oko niebu

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Beenie
wiesz, że nie jestem aż tak wybredny
ale coś mi tu nie tak:

"wiatrem całowane", całowane, gdy przed burzą ?
całowanie jest czymś delikatnym, subtelnym
no chyba że ten wiatr jakiś napaleniec nieokrzesany :)

"jakby cicho prosiły" i co żadnego tu dwukropka, żadnego myślnika ?

Ale całość bardzo ładnie namalowałaś, tylko to wykończenie.
Przyroda u Ciebie zawsze bardzo obrazowa.
A ta burza, to chyba głodnemu ..:)

Pozdrawiam cicho, bezszelestnie,
delikatnie
jak calowanie
:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

zak stanisława
Cieszy mnie, że podoba się obrazek. Tęsknię za takim widokiem – u nas niemiłosierny upał. pzdr

adam sosna
Ach, Sosno :)*** pzdr

a. mroziński
Miło mi czytać Twój komentarz.
Dzisiaj wszyscy mamy podobne marzenia. pzdr

egzegeta
Ahahaha … Twoje poczucie humoru mnie rozbraja … ahahaha - wiatr napaleniec nieokrzesany. Tak, tak, napaleniec, taki czuły napaleniec.
Tacy jak Ty trzymają przy życiu, jak ja lubię wesołych ludzi. Dziękuję za dawkę wesołości. pozdrawiam, jak ten wiatr, żywiołowo ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ależ Beenie
wcale mi nie wesoło
i ja na poważnie :)))

chociaż do ponuraków i nieudaczników życiowych nie należę:))

Egzegeto, ty miłośniku, chyba mi nie powiesz, że nigdy nie całowałeś w zabawie podobnej do łaskotania, podczas tarzania się np. po trawie, kiedy pocałunki, niekoniecznie w usta, powodują ogólną wesołość, tudzież w czasie śmiechu marszczenie nosa, mrużenie oczu. Nie zawsze jest to tylko zmysłowe, delikatne całowanie, czasami po prostu czułe igraszki, takie wesołe wygłupy - bardzo lubią to dzieci ;)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Beenie
jak sobie chcesz Waćpani
ale zbliżająca się burza i groza spozierające z drugiej strofy
nie napawają zbytnio całuśnym nastrojem.
Wg mnie zamiast całowane - bardziej pasowałoby targane, nękane
tylko - jedna zgłoska za mało :(

A zresztą, co chciałem, to powiedziałem.

Dziękuję serdecznie
za możliwość wymiany kilku miłych zdań z Waćpanią
Pozdrawiam

PS. U nas ochłodziło sie wyraźnie i jakieś chmurki na niebiosach z dala widoczne.
Dobrze mieszkać na północy.
Podobno Europę czeka migracja ludności z południa na północ
w związku z ocieplaniem się klimatu i kurczeniem się możliwości zdrowego życia
w takich temperaturach.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a tu Cię mam, bo ja wcale nie chcę mieć racji - ja tylko tak jako czepialski :)))
a wszystko jest OK :))
Miłej nocy Waćpani życzę
u mnie tez będzie miło, bo burza jak w banku
Baaaardzo lubię:)


Ciepłego deszczu życzę, wiem że lubisz jak pada :)))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Beenie, ty jak zwykle obrazki malujesz słowami. Tak namacalnie, że aż mi się wyobraziło co nieco...

Z tym całowaniem wcale mnie nie razi, bo przecież przy odrobinie wyobraźni możemy sobie wyobrazić, że mały wiaterek, taka bryza przykładowo, to ona całuje delikatnie, pieści niemalże, a duuuże wiatrzysko całuje mocno, że aż aż... Natomiast ogromny wiatr, taki baaardzo ogromny, to on całuje po swojemu delikatnie, ale dla nas to wcale delikatne być nie musi.
To jak z psiakiem, który sie cieszy - mały wskoczy na kolana i zamerda ogonem, a dajmy na to taki dog.... No ten to jak się ucieszy i wskoczy znienacka na delikwenta jakiegoś, to on - ten delikwent od razu horyzontalną pozycję zalicza i dobrze jak tylko to. Może być jednak tak, że on - ten dog, to jeszcze jęzorem chlaśnie po gębie tego delikwenta, mordą mokrą od wody, co to ją właśnie przed chwilą z bidetu żłopał. I tu nie ma co zazdrościć takiemu, co się na to całowanie napatoczył.

Mówi się też, ze dwa samochody się pocałowały. No i niby pieszczotliwie się mówi, ale erotyczne to dla kierowców zbytnio nie jest, chyba że... No właśnie, chyba że na ten przykład jeden jest kierowcą, a druga jest...

No, ale co ja się tu będę wymądrzał, skoro Beenie wie, jak wyglądają czułe... "w zabawie podobnej do łaskotania, podczas tarzania się np. po trawie, kiedy pocałunki, niekoniecznie w usta, powodują ogólną wesołość, tudzież w czasie śmiechu marszczenie nosa, mrużenie oczu. Nie zawsze jest to tylko zmysłowe, delikatne całowanie, czasami po prostu czułe igraszki".

I tym pozdrawiam miło, przemiło, czule, wesoło... Piast

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?     Zamknięty w sobie, na balkonie stoję, Styczeń mnie dusi, chłód przenika skroń. Papieros w dłoni jak płomień nadziei, Gaśnie – jak ja – w mroźnej zawiei.   Syn w pokoju – widzi, choć milczy, Czy się nie boi? Czy lęk go ćwiczy? Patrzy na ojca – na martwe spojrzenie, Czuje tę pustkę, czuje cierpienie.   Nie jem i nie śpię, a karmi mnie mrok, Już nawet kreska nie podnosi mnie stąd. Życia balans to linia, do śmierci krok, Jak to kusi, ten spokój – może zrobię to.     Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?     Butelka na stole – znów kusi mnie z bliska, Cisza jak nóż – tnie myśli z nazwiska. Rachunki jak kule, wbite w mój dzień, Nie mogę uciec, choć błagam o cień.   Pieniądze się kończą, do pracy nie chodzę, Przyszłość mnie ściska, to śmierci zimne dłonie. Wiem, że tracę grunt, rozpacz mnie chłonie, Co z tego? I tak każdy już zapomniał o mnie.   Później chociaż zapal znicz na tablicy nagrobnej, W twarz mi już nie spojrzysz, ale może będziesz spać spokojniej.   Nie skrócę tego piekła na ziemi, na życie się nie targnę, Ale nie mam już nadziei – powoli gasnę. Nie będę tchórzem, za bardzo synka kocham, Dlatego mokrą twarz każdej nocy w poduszkę chowam. Ja i tak już umarłem, tak tylko dodam, Wycierpię ile muszę, a później skonam.   Samotność na balkonie, zimny wiatr, Papieros gaśnie – czy zgaśnie też świat? Pustka mnie trawi, wciąga mnie mrok, Czy znajdę siłę, by zrobić ten krok?   Gdy dym się rozwiewa, zostaje ta pustka, Życie to gra – przegrana za krótka. Czy mogłem coś zmienić, cofnąć ten czas? Czy to ja zbudowałem ten martwy świat?
    • @_M_arianna_ ...za późno  :)
    • @Laura Alszer ...z alfabetu powstałeś i w alfabet się obrócisz...:)
    • @Domysły Monika Albo gorące niesnaski :)
    • Jak chmury na niebie,targane są wiatrem Tak my uciekamy, uciekamy przed czasem On nas dogoni, pozmienia oblicza Doda nam zmarszczek, zmieni nasze życia Czas niczym piasek, malutkie drobinki Wciąż uciekają przez palce nielicznych Gdy wreszcie się skończy, nasza krótka chwila Razem odejdziemy,tam gdzie nic nie widać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...