Toast

[maagd]

Otwórzmy tę przejrzystą
butelkę etylowych marzeń!

Do toastu wstańmy
wszyscy razem!

Chwyćmy w dłonie
pełne szkło
i wypijmy, no a co!

Pijmy za ten cały świat,
za nas wszystkich,
no a jak!

Pijmy długo i wytrwale,
niech będą nasze wszystkie bale!

Zapełniajmy wszystkie puste szklanki,
nie omińmy żadnej koleżanki!

Pij, kolego,
pij, ile sił masz,
potem zostanie ci
do wyleczenia kac...

[(M)Klara]

Cała prawda o życiu z perspektywy butelki i jej zawartości...
piekno picia i groza tego co bedzie jak wstane z bólem głowy itd... mozna by pisać wiele
lecz zbyt wprost jest tutaj wszystko powiedziane.


Pozdrawiam Klara

[maagd]

Wybacz, dopiero raczkuję. ;)
Wprawdzie to mój wiersz sprzed około roku, od tamtej pory prawie nic nowego nie "naskrobałam", miałam długi postój. Ponoć ćwiczenie czyni mistrza, a więc zobaczymy, jak będzie dalej. Talentem nie muszę dorównywać Leśmianowi, Staffowi czy innym poetyckim sławom, piszę bardziej dla siebie, ale też chętnie wysłucham opinii innych.

[(M)Klara]

Dziekuje bardzo .......Czekam teraz na inny Twój wiersz chętnie przeczytam i pozastanawiam się nad terścią:)

Pozdrawiam Klara

[maagd]

Inne już są. ;)