Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

podobnież kiedyś rosło tutaj drzewo,
nie dziwne, w lesie byłoby wręcz bzdurą
gdyby co inne wystrzeliło w niebo
w miejscu gdzie dzisiaj dół pod Łysą Górą,
wiatr, piorun albo las sam proces począł,
nuż, tajemnica zakryta paprocią

i trudno wejrzeć i wybadać czemu
razem z korzeniem w niepamięć wyzbyta
przeszłość, strach bierze i niełatwo przemóc
kiedyż się trzęsie cała okolica,
gdy kto tam idzie albo promień słońca
chce przez gęstwinę dojść jakiego końca,

sekretu dołu pewno co pilnuje,
mówią tutejsze, że służebny diablik
na straży stoi, bo i jedno z ujęć
piekła tu, ileż w opowieściach prawdy
nikt się nie dowie, póki? bez obrazy
kogo obchodzą dziś takowe włazy?

gdyby był bunkier albo i ruiny
czegoś co wojnę przywodzi, a tak to
dół pod paprocią? najzwyklejsze kpiny
i w diabła jeszcze uwierzyć z nas ma kto,
cóż, takie miejsce młode niedowiarki
obchodzą albo zmieniają w skate – parki

i lepiej żeby z szulmierskiego lasu
nie doszło do wsi, a z wioski na strony,
że dół bez echa, wietrze szumem zasuń
a co już wyszło drzewom pod korony
i pnij paprocie i ze słońcem kołuj
by z Łysej Góry nie wypatrzeć dołu

lecz rzecz oddana byłaby w istocie
bez gracji, dygu, morału i puenty,
gdyby ktoś w końcu odgarnął paprocie
i się wydało na ile przeklęty
jest dół czy śmiałość czy zwyczajnie – nico
rządzi od wieków całą okolicą.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Szulmierz - daleki mi, ja wolę lasy
tam dziewcze żadne nie wejdzie bo straszno
kiedy truchleją zielone masy
jakby przed dziewczem i owe naszło
wiatr mi opowieść jak każdą zesłał
jakiem nieznany we Szulmierzu - Messa

ps. dzięki Sokratexie za przepiękną pioseneczkę
dół jest - paprocie wzrastają, Łysa Góra chyli nad nim
czyprynę brzóz
Opublikowano

Niesamowita opowieść i równie niesamowity język utworu. Znowu Mistrzostwo Świata. Człowiek po przeczytaniu... zastanawia się - qrde, co ja tu robię??? :))) No, cóż kuleje... jedyny wniosek.
Do ulubionych - z ukłonami, ukłonikami i... więcej nie napiszę, bo "facet do faceta..." nie wypada nawet - może kiedyś dobry Absynt własnego wyrobu sprezentuję :)
Serdecznie pozdrawiam.

Opublikowano

"cóż, takie miejsce młode niedowiarki
obchodzą albo zmieniają w skate – parki"

taaaaaak, Witek wrasta w miasta po uszy, non-stop-szulmierz!
Mi się podoba przede wszystkim podejście poety, który tak lekko przekazał ładną symbolikę...
Nihilizm się w nozdrzach zakręcił ;)
pozdrawiam Jimmy

Opublikowano

Kamyczek do ogródka: trochę gubi się logika w niektórych zdaniach (jeśli potraktować je jako zdania), lub też struktura nieco wpole wyprowadzona przez rym.
"Sekretu dołu pewno co pilnuje, mówią tutejsze, że służebny diablik na straży stoi, bo i jedno z ujęć piekła tu, ileż w opowieściach prawdy nikt się nie dowie."

Ot i kamyczątko!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



my obchodzimy te miejsce, hi
te miejsce zostało przez nas .... ? hihihihihihi

Szulmierz się nie wypali pewnoć
ale są też i inne miejsca jak
Srebrna Góra? hihihihihihi
i Wrocław?

z ukłonikiem i pozdrówką MN
ps. dzięki Jimmy za mopczane wejście
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


O, to ja znalazłam znacznie więcej niż jeden - od "częstochowy" to się tam aż roi!
No, ale ja stawiam minus sześć, bo za mało czytam i nie znam się na poezji ni w ząb. ;-D
Opublikowano

jak zwykle piszesz świetnie, ale żeby nie zanudzać dodam:

Zwykły człeczyna tu się napatoczył,
Zmęczony żarem, który z nieba wali,
Zoczywszy kępę z wraz liśćmi paproci
A pod nią dołek – juści wlazł tam cały.
Zamknąwszy oczy zdrzemnął się co nieco.
Wnet piłowanie – trzęsło okolicą.

Nagle się zmierzchło, dźwięk spotężniał jeszcze
Ludzie nie mogli z dali kogoś zoczyć
Podejść się bali, gdyż licho złowieszcze
Dziś dobrodzieja potrafi zaskoczyć.
Rankiem dźwięk ustał i od lat jest cicho
Ludzie zaś mówią – „Z dołu rządzi licho”.

pozdrawiam Jacek

Opublikowano

Widzisz Nagietko
To tak jak z Toba
ime masz zenskie
as meska osoba

to i ten dol moze bardzo mylic
ze diabel nie byl tam ni jednej chwili

bajaja cosik ludziska o prawdzie
ze roslo drzewo i bylo na prawde

moze w tym krzynka ktora warto przyjac
drzewo jak czlowiek wszak musi zaginac

Lecz zeby dol nie pokryl sie ziemia?
w miejscu gdzie drzewo skonczylo jak drewno?

Jakos nie wierze ze tam cos istnieje
i od tej dziury wole dzikie knieje.

Lecz nie mysl wacpan ze ja od dziur stronie
lubie je w serze oraz na wygonie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiem, arcydzieła z tego niestety nie będzie
ale szczerze Ci powiem, że to starszy wiersz,
jeszcze z tamtego roku - ciiiiii - odgrzebałem
ze sterty, miałem go wpisać w org'a w okresie
kwitnienia kwiatu paproci, ale tak akurat wyszło

dzięki za minus pięć

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


O, to ja znalazłam znacznie więcej niż jeden - od "częstochowy" to się tam aż roi!
No, ale ja stawiam minus sześć, bo za mało czytam i nie znam się na poezji ni w ząb. ;-D

ni w ząb to i ja się nie znam - hihihihi - Oxyvio
wiersz pisałem w dołku będąc ale nie w takim
jaki sobie można wyobrazić - w dołku tuż
pod katedrą, z króej ktoś przemawiał, hihihihi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oko czy lica? gość ciekaw był prawdy
którąż to stroną trzęsie - i tak w dołku
zaraz by z siebie jaki przymiot dałby
i wedle pragnień zaniósł komu w worku
a tenże myśląc, że kupuje kota
- spadaj, bez gracji dystynkcji, a co tam

w dołku prócz spania można inne rzeczy
szczególnie gdy się śni dziewcze a człowiek
prawom fizyki zaraz by zaprzeczył
i nikt niczego z owego nie powie
w dole prócz spania trzeba cedzić słowa
i się zachować i się nie ercować!!!!!

hihihiihih

z ukonikiem i pozdrówką MN
ps. dzięki Jacku, dopisałem, może ktoś dopisze kolejne zwrotki?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nareszcie zgoda na ekshumacje... Choć czasu upłynęło tak wiele... Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone, Padało nocami tysiące łez…   Zgoda niepełna... częściowa... Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa... O bólu który w kresowych rodzinach, Tlił się przez kolejne pokolenia...   A przecież każdy człowiek, Zasługuje na godny pochówek, By migocący znicza płomień, Cichym dla niego był hołdem,   By kamienny nagrobek, Wiernie pamięci o nim strzegł, Imię i nazwisko na nim wyryte, Milczącym pozostało świadectwem…   Nareszcie godny pogrzeb… Polaków zgładzonych przed laty okrutnie, Przez w ludzkich skórach kryjące się bestie, Pogardą i nienawiścią nocami upojone…   Tamtej strasznej nocy w Puźnikach, Ciągnąca się noc całą mordów orgia, Dziesiątki bezbronnych ofiar przyniosła, Zebrała śmierć okrutne swe żniwa.   Bohaterska polskiej samoobrony postawa, Chaotyczna desperacka wymiana ognia, Niewiele pomogła i na niewiele się zdała, Gdy z kilku stron zmasowany nastąpił atak.   Spod bezlitosnych siekier ciosów Banderowskich zwyrodnialców i okrutników, Do uciekających z karabinów strzałów, Pozostał tylko wypełniony zwłokami rów…   Po tak długim czasie, Nikczemnego tłumienia prawdy bolesnej, Przyodziewania jej w kłamstwa łachmany podłe, Tuszowania przez propagandę,   Dziesiątki lat zwodzenia, Kluczenia w międzynarodowych relacjach, Podłych prób o ludobójstwie prawdy ukrywania Oddalały żądanych ekshumacji czas…   By w cieniu kolejnej wojny, Niechętnie padły wymuszone zgody, By pozwolono pomordowanych uczcić, Na polskich kresach w obrządku katolickim,   By z ust polskich księży, W cieniu tamtych zbrodni straszliwych, Padły słowa o Życiu Wiecznym, By złożono trumny do poświęconej ziemi…   Choć niewysłowionych cierpień ogrom, Milionów Polaków na kresach dotknął, Czapkując radosnym z dzieciństwa chwilom, Otulili czule swe wspomnienia pamięcią.   I gdy snem znużone przymkną się powieki, Wspomnieniami w blasku księżyca otuleni, Pielgrzymują nocami do sanktuariów kresowych, Starzy zza Buga przesiedleńcy.   A gdy niejednej księżycowej nocy, Starzy siwowłosy kresowiacy, Modlą się za swych przodków i bliskich, My także za nich się pomódlmy…   Za pomordowanych w Puźnikach, Za zgładzonych we wszystkich częściach Wołynia, Niech popłynie i nasza cicha modlitwa, Przyobleczona w piękne polskiego języka słowa…   - Wiersz poświęcony pamięci Polaków pomordowanych w Puźnikach w nocy z 12 na 13 lutego 1945 roku przez sotnie z kurenia Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) Petra Chamczuka „Bystrego”.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Jar na głaz; a tu ile może jeżom Eliuta - załga raj.  
    • Mat Ina - żet, ale że ty zbiorom, i moro bzy - też Ela, też Ani tam.    
    • Gór udar; rad ucięto w kwotę, i cuda - radu róg.  
    • @Migrena Najserdeczniej Dziękuję!... Z całego serca!... Pozdrawiam!   @violetta I słusznie!... Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...