Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dzień Dziecka


Henryk_Jakowiec

Rekomendowane odpowiedzi

Dziś swoim świętem cieszą się dzieci
i dla nich właśnie dzisiaj poeci
napiszą wierszyk, jeden lub dwa
chociażby taki jak piszę ja,
że dzieci to jest przyszłość narodu,
że dzieciom trzeba wpajać za młodu
poprzez naukę moc wiadomości
żeby utrwalać je w świadomości,
że już niebawem za parę lat
inaczej będą patrzeć na świat
bo wkrótce wejdą w dorosłe życie
a dzieci na to, co wy pieprzycie?

Przecież z nas każde dzieckiem jest jeszcze
i obce są nam rygoru kleszcze
my chcemy w piłkę nożną pogrywać,
w ogrodzie jabłka zielone zrywać,
bawić się w berka i w chowanego
i czasem dostać czwórkę z polskiego,
być sowizdrzałem, niesfornym trzpiotem
bo dzisiaj na to mamy ochotę
a ja wam dzieci tylko przyklasnę
bo warto czasem mieć zdanie własne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Warto i trzeba mieć także marzenia
bo dziecko nimi nasz świat odmienia
beztroską dziecięcą od ucha do ucha
i w dorosłości troski rozdmucha.

A co w tym złego że mimo półwieku
jest odrobina dziecka w człowieku
niekiedy w szarej rzeczywistości
mamy już dosyć tej dorosłości.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina Napiszę ci krótko! Życiowy i bardzo dobry tekst. Mnie poruszył.   Pozdrawiam cię
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      owo!!! Niezłe myslenice podczas kreatywnej lektury
    • Miło Cię tu (prze) czytać Alosie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      - befanija brutalna
    • @violetta /Z biegiem lat wiekiem z dat/ Przed chwilą wyszło samo pod wpływem twego wiersza, kontunuacją jest w głowie treść! Pominę, natomiast nie pominę tego, co pod komentarzami widzę; szczerą osobę — czyżby przeszła ostatni etap transcendencyjny, widzę na wylot twoje szczęście, którym się dzielisz jako otwarta dusza, jakich mało coraz mniej w tym Świecie, wiesz? Podziwiam wytrwałość, dzięki jakiej poziom, twojej cierpliwości, niejednym w myślach przewraca pytaniami, a odpowiedź przychodzi sama z bazy doświadczeń jako potwierdzenie, że coś, tam....   Sorry, musiałem ci to napisać i koniecznie w treści wiersza zostawiam bardzo duży głos, który podczas dzisiejszej rozmowy z córką ( ma 17 -ście lat), zostawił jej wskazówki!   Pozdrawiam cię!
    • Kolejne mezaliansy z naturą nie dają pewności czyje na wierzchu, chociaż krzyk czyżyków na zielonym niebie niepokoi. Zbyt słabe związki i miód zachodu nie potrafi nasycić nawet owadziej ciekawości.   Zgoda, zwiedzamy ziemię według ich pitavali lecz najważniejsze nocne loty są na wyczucie. Raz w cudzym, raz we własnym ciele roznieca się ogniska i mowa-trawa podnieca. Jesteśmy bliżej   odkrycia, że za kręgiem światła stworzenie trwa pełniej i z czasem uściśla się nawet błądzenie. Język  płomyków pozostaje jednak niejasny, obojętnie przystając do rzeczy, Jakby próba z natury   musiała być nieudana, drapieżniki pożreć cienie pasące się wśród zielonej doliny. Choćbyśmy się zlękli cieśla  za chwilę podniesie belkę i wzrok będzie pewniejszy a oparcie możliwe, kiedy tylko zdołamy wrócić na ziemię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...