Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

otwórz oczy
spójrz w dół
słodki powiew
nieistniejącego

otwórz oczy
spójrz w górę
umierająca
jasność
okrywa

zamknij oczy
nie mów nic
strumienie
wody spływające
w głąb uszu
do serca
słodki powiew
znów powstaje

zamknij oczy
powiedz w sercu
tak jak
nóż przebijający
się w głąb Ciebie
jak kolor krwi
jak oczyszczająca woda
Przepraszam

Opublikowano

ma w sobie coś kuszącego
czasem leci rytmika, szczególnie w ostatniej zwrotce
nie wiem, czy konieczne są zwroty "otwórz oczy" skoro dalej mamy "spójrz"
ogolnie interesujący :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

zimno mi.. tak mało ludzi potrafi przepraszać..
i w Twoim wierszu widać to także..
zimno mi z tego smutku i tych cholernych łez, które łaskoczą mnie tuż przy uszach..
słyszę łkanie małego dziecka.. ono nawet gdy nie potrafi jeszcze mówić.. oczkami przeprosi.. i to jest bardziej szczere od największego potoku słów..
:( nadal mi zimno :( cholernie mi źle.. :(

[sub]Tekst był edytowany przez mar_tula joppulkowa dnia 28-05-2004 15:20.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...