Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przy polnej drodze z Szulmierza do nikąd
trzy wierzbne pęki na wietrze trzaskają
o tym, że dawno nie obsiano Wyką,
Herbertem, Staffem, leśmianowską bają,
Tuwima ni ma i jeszcze do tego
pod lupę wziąć co – prozą Żeromskiego,

z bab – lancetowe, a taka Szymborska,
Kozioł, Chmielewska czy Lipska w butikach
lumpeksem świecą bo moda zapolska
na morał z wora i z szyku do szykan
i gdzie badylem trącić zgrabny temat,
tam powód kosą i gadania nie ma

młódź genetycznie ustawiana z dołu
bez niw i szansy i pławienia w strąki
lepsza na sieczkę podrzuconą wołu,
lecz wół skrojony dawno na zakąski,
więc z maxi maka trza szybko do mini
i do koryta podrzucić gdzie świni

bo jak z literą tak i z literatką,
a człek meduza tylko, że lądowa,
jeśli się kiedy kto na niego natknął
szczęście, gdy w pełni i w krasie zachował
spokój i ciało, którego niewiele
bo pęka jak ten dzwon na mszę w niedzielę

stąd i odsapnąć i sens trzasku złapać
bo kpić to każdy i o każdej porze
może, lecz ciągiem - sedesowa klapa
leży, gdy oną w polu chłop wyorze,
lecz póki rzepak rzeczapy i żółci
tyleż co z jeansów wytartych i z Turcji

i tak od myśli do wymysłu, oby
gadać przekorą od łyka do trzpienia
i jakiś cel mieć i na wierzch wydobyć
z trzech wierzbnych pęków, co stoją bez cienia
przy polnej drodze z Szulmierza do nikąd,
reklamiąc radiem poezji z muzyką.

Opublikowano

Messa, piękne, świetne, zabawne! No właśnie: mnóstwo mamy ostatnio "sieczki", moralizatorstwa, "koszenia", zamiast dobrej poezji, dobrych wzorów, przesłań, przemyśleń (a wszystko to się tyczy zarówno wierszy, jak i komentarzy, no nie?). Sądzisz, że to "ustawienia genetyczne"? Wiesz, że i ja tak zaczynam podejrzewać? Przerażające! Znaczy się, naród głupieje z każdym rocznikiem z powodu wrodzonego defektu? No to niezłe perspektywy! :-\
Ale na szczęście znam jeszcze Mistrzów poezji z muzyką!
:-)

Opublikowano

I jak tu stare z tym nowym pogodzic
gdy trza rznac sieczke oraz dzieci rodzic
i chociaz baby jak byly sa zdrowe
to dzis sluchawki wkaldaja na glowe
i gdy przychodzi pora doic krowy
walkmen nadaje im prosto do glowy
O wies dzis inna ,pola oraz lasy
tylko te same jak kiedys
niewczasy

Opublikowano

Smiesznie sie czyta,choc rzecz nie do smichu.. "Trzy wierzbne" uwazam za niezgrabny i ryzykowny lamaniec.Na poczatku przywolujesz nazwiska-normy wysokie,gdy wyczytalam Chmielewska-az mnie wzdrygnelo,taki byl dysonans.Chyle czola przed "babami lancetowatymi"-mniam mniam.
Chyba troche za dlugi,ale rozumiem-pasja latwo nie popuszcza.Kazde zgrzytniecie zebami wydaje sie niedosc dobitne..Cisnie sie na usta piesn-Powstan Polsko,skrusz kajdany..!Smieszne byloby,gdyby nie bylo takie smutne!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stanisławo - dzięki za ulubione, przepraszam,
że wczoraj nie szło mi niczego dopisać w odpowiedzi
a za ulubione - stokrotne dzięki !!!
znalazłem gdzieś w mej niepamięci
dwa wyrażenia - ratio i radio
może się i udało połączyć?

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Katarzyno - długi - bo tak sobie przyjąłem, że
wszystkie wiersze z okolic Szulmierskich będą miały
6 części po 6 wersów - i tak się ciągnie już
od któregoś tam pierwszego, hi, ale chyba nie zanudziłem?
może jeszcze wkleję - bo mam kolejne
ale strach ludzikom pokazywać, hi
wybacz, że wczoraj nie odpowiedziałem

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




hihi, ok - a może byś mi podpowiedziała co przy końcu zmienić,
bo nie wiem, czy dobrze brzmi te "reklamiąc" - chciałem
zderzyć ten wymyślony czasownik z "re" (z ang.) i "kłamiąc"
"re" znaczyło też bóstwo słońca w dawnym egipcie (a może "ra")
"re" to też druga z wysp przy Atlantydzie i tak posuwam
się w mroki przeszłości całej ludzkości a Polacy? cóż
Joano - to tylko jeden z pomniejszych narodów i jakoś
dziwnie nam z tym wpisaniem w pole (niwkę) - chodź przodkowie
ujeżdżali przestrzenie - koczowali - a teraz nam się wmawia
ziemniaka wbitego w garb grudy, ech, hihihihihi

czy nie uważasz, że jesteśmy narodem wedrowców?

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tym razem mniej mi się podoba od poprzednich, choć na początku są świetne momenty.
Może dlatego, że potem za bardzo... programowe?

Pozdrawiam.


tak oczywiście - w tej części jest propaganda, hihihi,
ale zauważasz, że cały ten mój twór to istne szaleńśtwo
radiowe, przekazywania informacji, czasem Ci co przekazują
"propan-butan" propagandują, propagadzą, wqiesz pewnie o co
mi chodzi - o ten styl starych wymoczków, którzy radzą młodym,
a w rzeczywistości to sami na młodych jadą - ta część dobitnie
do tego przypada - zauważasz, że kolejna część zaczyna się ni
z gruszki-pietruszki i od picia - może i trudno objąć ten
mój tok myślenia, ale się troszkę potłumaczyłem, hi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




a u nasz Krzysiu jest po staremu
słuchawki jeno noszą te młode
i reszta nie wie: jak? kiedy? czemu?
wieś połączono w myśli z narodem
co się wypiera czasów i bidy
pijąc co - mućki mu wchodzą w zwidy, hihihihi

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Luka - u "nasz" łamańce na porządku dziennym
a "trzy wierzbne"? może się wrodzi w język, hi,

co do Chmielewskiej - długo zastanawiałem się
kogo tu obsadzić - ale pozostała - no mogłaby być
Kulmowa - ale wiesz jak to jest ze zbyt długim
zastanawianiem

"Powstan Polsko,skrusz kajdany"??? tu chyba
przesadziłeś, ale oczywiscie szanuję myśl,
choć typowo szkolna, pamiętam jak mnie
próbowano wmazać w te sympatyczne narodowe
krwiozatracenia, hihihihi - tu nie miejsce
na ... tu smiesznota radia i informacji

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Katarzyno - długi - bo tak sobie przyjąłem, że
wszystkie wiersze z okolic Szulmierskich będą miały
6 części po 6 wersów - i tak się ciągnie już
od któregoś tam pierwszego, hi, ale chyba nie zanudziłem?
może jeszcze wkleję - bo mam kolejne
ale strach ludzikom pokazywać, hi
wybacz, że wczoraj nie odpowiedziałem

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Messo Ty się tu niczego obawiać nie musisz:) Uwierz mi:) Wklejaj!:)
Opublikowano

wzdycham Witku i:

Z trzech wierzbnych pęków, co bez cienia stoją,
Stojąc przy drodze dla Boha w podzięce,
Świadkując ludziom, co dziś się nie boją,
Na wierzch wydobyć można dużo więcej.
Z tej prozy życia płynącej strumieniem
Snuć gorzkie bajdy. Lecz one nie w cenie!

Swoisty melanż trzeba z tych bajd zrobić
Czytelnikowi mieszając tak w głowie
Żeby nie wiedział o co tutaj chodzi
A jednocześnie naczytał się człowiek.
Myśl „wyzwoloną”, jak kit wszędzie wciskać:
„Kto kraj swój kocha – ten nacjonalista”

pozdrawiam Jacek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Myszkę powiesiłam, taka urocza jest:) niech sobie wisi:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Rafael Marius pleść wianki to każdy powinien umieć :)
    • Wchodzi on - Polityk- Polityczna Tłusta Świnia Koronkowa, kłamstwem nabłyszczony, wykarmiony na ludzkiej cierpliwości jak monstrum z promocji, które zjadło cały kraj i jeszcze pyta o deser. Skóra mu świeci jak szynka premium namaszczona budżetem, oczy lśnią krzywdą smażoną na głębokim oleju publicznych pieniędzy. Półki szepczą między sobą, drżąc jak przeterminowane sumienia: „Patrzcie! To ten, który otłuścił się na ludziach tak bardzo, że wózek go nienawidzi!” On nie idzie. On płynie - lawina krawatów, biurokracji i tłuszczu władzy. Każdy jego krok  skrzypi jak konstytucja po setce poprawek, wózek jęczy jak urząd pod jego cięzarem. Chipsy padają na kolana - bo wiedzą, że jego spojrzenie ma kalorii więcej niż one same. Jogurty płaczą w kubeczkach: „Nie zabieraj nas, panie, my jesteśmy tylko mlekiem, nie obietnicą!” Ser żółty topnieje, tworząc kałużę chciwości, gęstą jak miód z komisji śledczej. Banany wyginają się w paragrafy i paragrafiki, chcąc wyglądać bardziej praworządnie. Kiełbasy drżą jak wspomnienia budzetów, które „zniknęły przez przypadek” w jego kieszeniach - kieszeniach z czarnych dziur, zdolnych wciągnąć nawet dobre intencje. Kasjerki patrzą na niego jak na zjawę z zamrażarki moralności. Skaner nie śmie go zeskanować. Paragon, dotknięty jego palcem, zwija się w Ewangelię Znikającego Rabatu. A mop klęka i staje się Berłem Posadzki Zniewolonej - narzędziem jego foliowego panowania. Reklamówka otwiera swoje plastikowe usta i błaga: „Panie… nie wsadzaj mnie tam… już tylu przede mną nie wróciło…” Ryby w lodówkach zaczynają śpiewać psalmy o złodziejstwie, bo wiedzą, że dziś on jest ich jedynym świętym i jedynym katem. Puszki kukurydzy stukają jak zegary politycznej degradacji, ogórki w słoikach drżą jak ręce premiera po trudnym oświadczeniu. A on? Śmieje się. Śmiechem tłustym, wypasionym, jakby każda złotówka zamieniała mu się w dodatkowy plaster boczku. I ten śmiech przesuwa regały, gasi neony, sprawia, że butelki oleju ronią łzy kwasu tłuszczowego. Gdy bierze wózek -  ten klęka. Gdy wchodzi na dział z pieczywem -  bułki sypią się jak nadzieje narodu. Gdy przechodzi przy kasie, torty mdleją ze wstydu, a mleko zastyga w bieli czystej żałoby. I wtedy ludzie  - zwykli ludzie, z pustymi koszykami i wypłukaną godnością - patrzą na niego jak na tłuste nadużycie w ludzkim garniturze, na kulę chciwości, która zjadła wszystko, co dobre, i nawet nie beknęła. Patrzą i mówią szeptem, by nie usłyszał: - Chryste Panie… my naprawdę płacimy na tego durnia? A potem wybuchają śmiechem - takim mocnym, tak szczerym i bolesnym, że aż torty zaczynają klaskać, reklamówki mdleją, a chipsy śmieją się same z siebie. Bo groteska jest tak wielka, że aż pęka w szwach, a prawda tak tłusta, że nie da się jej zmieścić w żadnym koszyku.                
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ślicznie.     Rozumiem. A dla mnie to nostalgiczne wspomnienia z dzieciństwa. Ja też potrafiłem pleść wianki i nie tylko dla moich sympatii.
    • @Marek.zak1Nie wiem, czy dobrze sobie wyobrażam, ale zaczynam już widzieć podwójnie. :) W każdym razie - na pewno mieszka tu duch. :) 
    • ukryte kapcie bose stopy na mrozie
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...