Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dla P. - K.

Karolina Orłowska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Karolina Orłowska

Karolina Orłowska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czasami nawet nie wiesz czego pragniesz
To uczucie staje się przekleństwem
Twoje życie się zmienia i wszystko przemija
Zapominasz o tym co kochałeś bo jest już nowa, nieskazitelna miłość
Czujesz coś do kogoś lecz to też zanika i wtedy
Przypominasz sobie jak bardzo brakuje ci tej osoby
Tej pierwszej
Próbujesz w tych innych odnaleźć choć fragment z tamtej
Ale nie znajdziesz
Bo każdy jest inny a miłość jest wieczna
Co tylko chciałbyś zrobić - nie zabijesz jej
Kiedyś się o tym przekonasz
Wiedz że jesteś moim życiem
Moją radością
Nadzieją na lepsze jutro
Na lepszy czas i na gorszy
Zawsze jesteś przy mnie kiedy cię potrzebuję
Bo kochasz i kochać nie przestaniesz
Czy kiedyś wspomnisz sobie te słowa?
Nie wiem
Ale jestem jednego pewna
Nie zapomnisz o kimś kto kocha
Bo kochać będzie na zawsze
Na dobre i na złe - w smutku i radości
Bądź ze mną bo jesteś moim powietrzem

Dla P. - K.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Człowiek

      Przez Migrena · Opublikowano

      @hania kluseczka Użyłem "awersji na kluski" bo język pozwala na takie przesunięcia przyimka, gdy chcemy podkreślić reakcję na bodziec.   a co do reszty.    CZŁOWIEK pozostaje płomienny, a Migrena nie ulega drobnym złośliwościom.   przyszłaś się tutaj ogrzać, prawda ?   to teraz idź do baru mlecznego na kluski i nie truj dupy.            
    • violetta
      Razem

      Przez violetta · Opublikowano

      @KOBIETA w morzu moczę tylko nogi:)
    • KOBIETA
      Człowiek

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • Leo Krzyszczyk-Podlaś
      na dziale

      Przez Leo Krzyszczyk-Podlaś · Opublikowano

      na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Wiesław J.K.
      ***

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...