Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie mam weny do pisania
tylko.aż do malowania
fiksatyną trochę jedzie
oby wiedzieć

tak.miłosiernie
gdzież jest oczu
nasycenie
zdobywcą spojrzenie

o niewiernie
nie.po to

konturówką
to my.symbol.siebie
28.04.07r./"do obrazu" cz.2/

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no.pozdrawiam/iza

ps.
a tak (do końca) poważnie - po co te kropeczki?
/i.

Izo również pozdrawiam,
kropeczki element postoju;)
jak najbardziej potrzebne,
ze względu na odczyt,
pozdrawiam ciepło
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziekuję Inko, jeśli tak,
pozdrawiam ciepło
mniemam, że od fiksatywy..;)
bliskie klimaty
fiksujące;)
:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dziekuję Inko, jeśli tak,
pozdrawiam ciepło
mniemam, że od fiksatywy..;)
bliskie klimaty
fiksujące;)
:)))

fiksujące a jakże,
się przekręciła literka,
dziękuję za wskazówkę,
pozdrawiam ciepło
Opublikowano

Judytko
nie wiem co to fiksatywa, czy fiksatyna a do słownika mi się chce daleko:)
wiem co to fiksować - mieć odchylenia, działać nieprawidłowo

tytułowy plagiat siebie to chyba kobiecy temat przed lustrem :)))
i jeszcze jedno
ale to już tak między nami
jeśli Alter Net pyta o kropeczki,
to ja - co najmniej - zastanowiłbym się przed udzieleniem odpowiedzi:)
Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Piotrze całość niestety z braku aparatu nie mam tej kopii,
lecz być może uda się, nie wykluczone,
pozdrawiam ciepło,
ps. choć cz. 1 jest uwieczniona
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To może choć tyle by zaspokoić ciekawość.

ah nalegasz Piotrze:),
to taki prywatny uuu:),
ps. na cz. 2 obecną- poczekam,
aż być może zostanie mi
dane zdjęcie, bo ofiarowałam
i nie uwiecznione,

pozdrawiam ciepło

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po środku mroku świeca się tli Z tła ku niej lgną kirowe ikary - ćmy W mdłą ciszę wdarł się ledwo słyszalny trzask Życie znów staje się żartem bez puenty A po kruchym ikarze z wolna opada pył   Wspomnienie i dym, a on spełniony Unosi się w górę, jest taki wolny - Już nic nie czuje. Co za ironia Dla obserwatora, tak przykra Może się wydać ta jego dola   Lecz czym jest różny człowiek od ćmy Wciąż szuka czegoś co go wyniszczy - Czegokolwiek, co będzie mu ogniem Jego świadomość jest obserwatorem On pragnie się wyrwać, uwięziony w sobie Biega za szczęściem, jak liść za wiatrem A każde spokojne spełnienie, zamienia w drżenie   Potem zostaję dym, który rozrzedza płynący czas. Ucieka on słowom w pozornie głębokich opisach. Mimo to staramy się mówić o tych niewidocznych nam szczytach gór Gór, he, he - chyba szaleństwa   My od początku do końca tak samo ciekawi Mówimy gładko o tym czego nie znamy A jednak dziwny posmak zostaje w krtani Gorzki posmak wiedzy że nic nie wiemy Przykrywamy typowym ludzkim wybiegiem, ucieczki w poszukiwanie   Jak dla ślepego syzyfa, w naszej otchłani Pozostaje nam tylko zarys kamienia Zesłanie od bogów Lub od siebie samych Szukamy ognia Potykając się znów o własne nogi Z pustką i cieniem za towarzyszy I przytłaczającym ciężarem ciszy   Błogosławieni niech będą szaleńcy Których natura - kpić z własnej natury Bo choć idą tą samą drogą Dla nich zdaje się być jasną i błogą W świetle ucieczki od świadomości Idą spokojnie, spotkać swój koniec Nie szukając w tym najmniejszej stałości W swoim stanie, zrównują się z dymem Przecież ich ruchów też nikt nie pojmie Ich świat jest czymś innym niż zbiorem liter i ciszy   Reszta zaś tych nieszalonych Brodzących w pustej słów brei, Zamknięta w otwartych klatkach, Które z czasem nazywa się 'prawda'   Kurtyna nocy już dawno opadła Mgła, wodą na ziemi osiadła Obserwujący ćmy zasnął A nasza świeca, wreszcie zgasła
    • @FaLcorN Myślę, że nie tylko Ty zadajesz sobie wspomniane w wierszu pytania. :)
    • @Waldemar_Talar_Talar Zatem smacznego :) pozdrawiam
    • @infelia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie nie. Już mam napisany od dawna teraz będę pracować nad nowymi.
    • @Whisper of loves rain Ależ to jest świetne! Podziwiam każdy wers, mimo że nie przepadam za nierymowaną poezją. To jest wyjątek od reguły. Super.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...