Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pani Wrzucik odpowiada na list

zak stanisława
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

zak stanisława

zak stanisława

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
nic tak nie smuci jak niemożność w cztery oczy

kiedy spoglądam w czarne litery
nie niosą one żadnej radości
ty śpisz w najlepsze wiedząc dlaczego
śnisz nie o wiśle - pełny sprzeczności

nie mogę usiąść z tobą do łodzi
jak już to kiedyś miałam w zwyczaju
i tylko liczę na resztki wspomnień
z cichych wędrówek po naszym (k)raju

jeśli nam dane żyć na zakolu
gdzie mrok otula wspólność tajemnic
a ćma naoczny świadek istnienia
stańczyła walce w płomieniu świecy

więc pytam
dlaczego rzeki nierozpoznane
płyną łzami słonymi do źródła
w sobie można zamknąć marzenia
.....

z tej tęsknoty ogromnej wychudła
Mr.Suicide

Mr.Suicide

Opublikowano
Opublikowano

trzeci wers z czwartym trochę mi zgrzyta.
no i czwarty chyba zgubił zgłoskę.
za pierwszym czytaniem rymy jakoś
w ogóle mi umknęły.dopiero za drugim razem...
pragnienia-marzenia,etc.hmmm...
a zresztą co się będę czepiać,skoro wcale
mi to nie przeszkadza.tylko biadolę bez sensu.
podoba się.
pozdrawiam.

adam sosna

adam sosna

Opublikowano
Opublikowano
nic tak nie smuci jak niemożność w cztery oczy

kiedy spoglądam w czarne litery
nie niosą one żadnej radości
ty śpisz w najlepsze wiedząc dlaczego
śnisz o vistuli - pełny sprzeczności

nie mogę usiąść z tobą do łodzi
jak już to kiedyś miałam w zwyczaju
i tylko liczę na resztki wspomnień
z cichych wędrówek po naszym (k)raju

jeśli nam dane żyć na zakolu
gdzie mrok otula wspólność tajemnic
a ćma naoczny świadek istnienia
stańczyła walce w płomieniu świecy

gdzie jest
zapytam źródło rzeki pragnienia
dlaczego płaczą nierozpoznane
w wodzie można zamykać marzenia
czy razem jeszcze będzie nam dane

tak mi się wymyśliło
+++
jak dla mnie
Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
Opublikowano
kiedy spoglądam w czarne litery
nie niosą żadnej radości

śpisz w najlepsze
wiedząc
dlaczego śnisz nie o wiśle
pełny sprzeczności

nie mogę usiąść z tobą
do łodzi jak kiedyś miałam w zwyczaju
tylko liczę
na resztki wspomnień z cichych wędrówek
po naszym (k)raju

jeśli nam dane żyć
na zakolu gdzie mrok otula wspólność tajemnic
a ćma naoczny świadek istnienia
stańczyła walce w płomieniu świecy

to pytam dlaczego rzeki nierozpoznane
płyną
łzami słonymi do źródła
w sobie można zamknąć
marzenia

jak zwykle dziekuję za wiersz
kosmetykuję jak przystało na dawnego Tomusia ;)

wieczności.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Być może

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Ewelina Owszem Ewelina i Ty również trochę też :) @Rafael Marius Dzięki Rafał, cieszę się. 
    • wierszyki
      Podściółka na plecach

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan.     Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony.     Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem.         *         Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia.   Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone).     inspiracje:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

                   
    • viola arvensis
      głupie

      Przez viola arvensis · Opublikowano

      @Stary_Kredens @Stary_Kredens W Pismie Świętym o glupocie czlowieka odrzucającego swiadomie P.Boga, jest bardzo wiele napisane.    "Jeśli chodzi o nasze wieczne przeznaczenie, to albo jest się głupcem, co oznacza odrzucenie ewangelii Chrystusa, albo jest się mądrym, co oznacza wiarę w Chrystusa i powierzenie Mu swojego życia (zob. Ew. Mateusza 7.24-27). Wierzący odkrywa, że ewangelia- którą uważał za głupotę- jest w rzeczywistości mądrością Bożą, która zapewnia mi wieczne zbawienie"   Serdeczne pozdrowienia przesyłam pięknego dnia życzę i samych dobrych wyborów  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Jacek_Suchowicz
      Dwa razy

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      dwa razy mało to chyba złóż myśli szybko naprędce  w kwadracie kantów nie widać są kąty cztery nie więcej   tych myśli nigdy za dużo  nad sobą zawsze na czasie a obłęd należy zgubić wyjść z koła i patrzeć inaczej :)))
    • Waldemar_Talar_Talar
      Miłość która umie tulić

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miłość ma cieszyć nie smucić - miło że czytasz -                                                                                                 Pzdr.słonecznie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...