Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

szklane drzwi o świcie. tylne wejście
suche powietrze i ruchy ust w próżni
martwa fonia. zakłócenia w pajęczynie
telefonów. metro jak dreszcz pod ulicą
oddech samolotów całujących chmury
kurwa leżę tu sam.
sosny trawa h2o i zapachowe płuca lata
tulipany spalenizna w kuchni diabła
mydlane duchy łapią moje sny. szpitalne
słuchawki w uszach. czuję rzeki cudzych
dłoni. lupy całego świata. czarno biała
klisza. kserokopia na językach

jaskółki tańczą ponad słońcem
jaskółki tańczą ponad słońcem

Opublikowano

do jednego się Patryku doczepię:

jaskółki tańczą gdy się zbliża deszcz
pamiętam jak siedziałem (z kumplem) na jednym
z mostów pod Przasnyszem i nam
jaskółki kołowały przez most, pod
mostem, nad mostem, wokół nas

proponuję "dzierzby" - to takie ptaszki,
których u nas mało, a jak już są to nieźle
potańcowywują

z ukłonikiem i pozdrówką MN

Opublikowano

Ciekawy obraz,na poziomie.Mogę się mylić,ale...są dwie pointy,prawda?
Tak to przynajmniej odbieram-więc pierwsza ok.Za to drugiej nijak nie rozumiem.
Może za mało razy przeczytałem.Tak czy inaczej podoba mi się.
Lubię Twój styl.
Pozdrawiam.

Opublikowano

ja bym powiedziała, że krzyk głuchego człowieka, bo: ruchy ust w próżni i martwa fonia.,
zupełnie inaczej to zapisałeś niż w poprzednich tekstach, więc jest pewne novum, i mnóstwo obrazów, skojarzeń. 6 i 7 wers czyta się ciężko, sugerowałabym interpunkcję.

podoba się,

pozdr. a

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ślepego człowieka bo to o odbiorcach ;)
dzięki za wizytę
slucham?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


slucham?

rozumie Pani ten wiersz? :)
dybie, dybal Pan do mnie?:)


napisalam, ze od dawna nie cztalam Pana wiersza z zainteresowaniem, tzn. cos mnie wciaglo. na plus.

więc?

czy pan preferuje komentarze tylko od jednej osoby, ze tak spytam bezczelnie? :)
Opublikowano

Sugestywny tekst, a od słów 'sosny, trawa, h2o' klimat robi się wręcz 'transowy', świetna kumulacja nastroju w końcówce. Jedno mnie tylko zastanawia i burzy nieco spójność mojej interpretacji, mianowicie te 'szpitalne słuchawki', ale może tego po prostu nie zrozumiałam albo źle skojarzyłam.
Pozdrawiam.

P.S. Ale ciągle czekam na coś w klimacie np. 'amfiteatru', chociaż to pewnie zbyt odległe :).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ślepego człowieka bo to o odbiorcach ;)
dzięki za wizytę
slucham?

to chyba była odpowiedź skierowana do mnie, więc niepotrzebnie się pani obrusza:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


slucham?

to chyba była odpowiedź skierowana do mnie, więc niepotrzebnie się pani obrusza:)

wiem, ze do Pani, Agnes, zauwazylam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...