Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zdejmowanie wspomnieniom bielizny
nie uwolni mnie
czuję się za bardzo widzialna
zbyt wyraźnie ułożona na twojej myśli

skazana na kolejne dni życia w pamięci
i hermetyczne niebo
co przeszkadza przy śniadaniu

mam znów o kilogram mniej bez wiosny
i bez ubrania

Opublikowano

Podoba mi sie początek:

zdejmowanie wspomnieniom bielizny
nie uwolni mnie

i zakończenie:

mam znów o kilogram mniej bez wiosny
i bez ubrania

Nad środkiem wiersza trzeba by moim zdaniem trochę popracować

Opublikowano

Stefanie, za pozwoleniem: "zdejmowanie wspomnieniom bielizny" ma nieco inną wymowę niż "rozbieranie wspomnień". To pierwsze mówi o rozbieraniu absolutnym i do naga, przywodząc na myśl pewne skojarzenia erotyczne (wspomnienia miłosne), zaś to drugie - to jakby rozbieranie wspomnień na części, analizowanie ich, a w kontekście wiersza przyjęłabym je jako rozdrapywanie ran.
Choć i te pierwsze "przeszkadzają" już od śniadania, a więc bolą. Zaś "hermetyczne niebo" jest zamknięte, jest nie dla wszystkich.
I "o kilogram mniej bez wiosny i bez ubrania" wyraża jakby poczucie zlekceważenia, bycia nieważną dla kogoś, kto odrzucił peelkę. Tak to odbieram.
Podoba mi się ten utwór.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Nie narażasz się, dziękuję za komentarz, pozdrawiam :)
    • @Alicja_Wysocka  pewnie narażę się Tobie,  Twój wiersz jest ciekawy, brzmi jak pewnego rodzaju zniewolenie miłosne: bo są wymagania, aby doświadczyć pewne uczucia( mniemam dobre) "zostaw mi mi słowa". Wyczułam też delikatne ostrzeżenie dla niego żeby uważał, "będziesz pamiętał?.   Ale jeśli  to zobowiązanie i oczekiwanie  jest z dwóch stron to wszystko jest ok    
    • Czas wydaję się wrogiem, jednak nie... On neutralny jest, idzie dalej i nie zważa na nic. My próbujemy go zatrzymać choćby na chwilę, jednak on z każdego uścisku uwolni się.   Nieważne co się stanie, czas pędzi do przodu... A my razem z nim, Więc nie lękajmy się, nie przejmujmy się, nie zatrzymujmy się. Bądźmy jak czas, idźmy dalej do przodu, bo wkońcu i nasza sekunda minie, i każdy o nas zapomni.   Wykorzystajmy te naszą sekundę jak najbardziej się tylko da, Przejmując i zatracając się nigdy nie spełnimy swoich marzeń, a nasz piasek czasu zniknie i pozostanie tylko niedosyt...
    • @Migrena A ja myślę, że to, co napisane zostaje dłużej niż to, co powiedziane. A błędy? Można wrócić i poprawić. Powodzenia :)
    • @Migrena poetycko bardzo  i pięknie. Napisałam wcześniej u Ciebie pył ma przeszłość, bo zostają nasze wspomnienia i miłość. Bo przeszłość miała też imię. Teraz trochę metafizycznie i za I Kantem- który stwierdził, że obserwowane na niebie mgławice, mogą być pyłem z którego powstają gwiazdy i planety.   Tu pył  też nie umiera- u Ciebie, nie jest echem, rezonuje miłością przekraczając wszelkie granice.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...