Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaczynało się niewinnie,
gdy byliśmy sobie bliscy.
Było razem tak bezpiecznie,
gdy kochałam cię.

Oddawałam tobie wszystko,
byśmy byli tak szczęśliwi.
Ty zepsułeś jednym zdaniem,
że nie kochałeś mnie nigdy.

Teraz szukam sobie miejsca,
szukam innych czułych ramion,
może ktoś da trochę serca,
nie rozczaruje mnie...

Już w pokoju pustych ścian nie szukam cię,
już znam samotności smak, nie boję się.

Wiem, niewarty byłeś łez,
a wylałam ich miliony,
Nie umiałam cię oswoić,
bądź przeze mnie zapomniany.

Znowu mogę chodzić boso,
po pociętych wcześniej zdjęciach,
zgubię każdą wspólną chwilę,
schowam głębiej we wspomnieniach...

Już w pokoju pustych ścian nie szukam cię,
już znam samotności smak, nie boję się.

Opublikowano

Ten wiersz przemawia goryczą i nadzieją zarazem. Słowa: ,,zgubię każdą wspólną chwilę,
schowam głębiej we wspomnieniach..." są po prostu genialne. Bardzo mi sie podoba, byc moze dla tego iz znam ten rodzaj historii.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...