Problemy wewnętrzne

[maciejm]

„Problemy wewnętrzne”
Pora na coś innego,
pozornie nowoczesnego...
Otóż, rzygam.
Rzygam na życie.
Rzygam życiem.
Rzygam szkołą.
Rzygam ludźmi.
Rzygam na ludzi.
Rzygam panem w telewizji.
Rzygam radiem.
Rzygam grubym panem z sąsiedztwa.
Rzygam na chorych i zdrowych.
Rzygam pogodą.
Rzygam na wredne twarze.
Rzygam rzyganiem.
Rzygam na świat.
Rzygam na choroby.
Rzygam śmiercią.
Rzygam na noc.
Rzygam dniem.
Rzygam rankami.
Rzygam też nocami.
Rzygam na budziki.
Rzygam na 6.40.
Rzygam...
Zarzygałem papier.
Aż śmierdzi.
Moje rzygi śmierdzą.
Śmierdzi wszystko dookoła.
Śmierdzę ja.
Śmierdzi cały świat.
A ja sobie rzygam.
I kurwa, dobrze mi z tym!
Tonę w rzygach!
Pławię się w moich rzygach!
Dziękuję...
Dziękuję sobie...
Dziękuję swojemu żołądkowi.

[BlackSoul]

Rzygaj w kiblu, a nie w wierszu ...

[Tali Maciej]

to nawet na kpinę się nie nadaje
ojoj cóż się dziś z tą młodzieżą porobiło
szkoda gadać

[ula]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

oo ja sobie wypraszam;-)

[Alicja Red]

też sobie wypraszam:P
a ten wiersz to blee, okropna literówka
Pozdrawiam:*

[maciejm]

To coś, taki ... niewiersz, jest dość specyficzny, pisany pod silnym wpływem silnej głupoty. Nie tylko swojej:) Pozdrawiam zdegustowanych. Tych mniej zdegustowanych też.