Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Po wschodzie słońca nad rzeką, która budzi
w was tyle zachwytu opada leniwie
szaroniebieska mgła to tyle radości.

Przecinam to szybko z prędkością nie - światła
czerwonym promykiem wolności nie myślę
o chwilach bez Ciebie zbyt wolno płynących.

Z nogawką w skarpetce koloru miłości
potrafię tak szybko raz lewą raz prawą
odbijać się stopą biegnącą do Ciebie.



×
×
  • Dodaj nową pozycję...