Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaszyta w podłogę olejna rura
kojarzy wylot pocisków
odruchowo przywieram do ściany
patrząc w ekran poza pole rażenia

fałszywy alarm - świąteczny spot z Jericha
dzieci pełne granatów i nie-sztucznych ogni
powtórka zamachu dla drugiej zmiany

"Nieopodal Jerusalem wybuchła nienawiść
powszechnie niedowartościowane narzędzie
skazanego na wieczny obłęd demona ksenofobii
dokonało podczas rutynowego szkolenia rezerwacji
loży w raju za jeden pstryk-zmieni świat zaklęciem
niesforna rodzina kategorycznie żądała deseru
jak to nie ma syropu klonowego i co z ciastkiem gratis
jakoś nie w porę betlejemski fajerwerk wypędzony ciszą
markotnie rozlał się po rozpalonej cynicznym powietrzem ulicy"

dłonie odliczają atomowy czas startu pilota
namierzając uważnie pasmo nim sygnał
na podczerwień nakieruje obraz kontrolny
żeby rano znów wybuchło na podglądzie
tło lokalnego konfliktu z możliwością eskalacji
po kolacji

promienista infografika
ognisk zapalnych oglądalności
zakłóci rozmowy
pokojowe życie podczas wojny

bez pośpiechu
jeśli nie poszło o żarcie
front nie ruszy przed obiadem

(zostaje dostęp do morza, odszczekiwanie, wolność sumienia
gwarancja wieczności, niewiasta, przestrzeń, nadmiar rakiet
ropa, wykładnia wiary, ustrój, geny, dekret, DNA)

agencje przestrzegają przed wychodzeniem na zewnątrz
(zbyt ważną piastuję funkcję w fotelu – jestem jedynym
uzasadnieniem wyprzedzania podawanych zdarzeń)

"Na placu Majdanek w Stargardzie
walec wjechał w psiarnię"
(setka, ekspert, zoom na troskę)

w realu sympatyczne kleksy
zamiast rozjechanych po ekranach psów

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ładowani jesteśmy z każdej strony multimedialną papką, która niewiele ma wspólnego z istniejacą wokół rzeczywistością. Ktoś ma interes w tym żeby utwierdzać nas w takich, a nie innych przekonaniach.
Opublikowano

Acha, teraz jasne. Ale w wierszu czegoś brakuje, czegoś, co wskazywałoby na to właśnie, co mi napisałeś: że chodzi o swoiste "pranie mózgów" za pomocą mediów. Dla mnie jest to nieczytelne (choć od początku widziałam, że mowa o mediach, które mieszają nieprzystające do siebie treści).
Oryginalne, dobre metafory.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
    • A pata dawno wymiotłam: imał to i my - won, wada ta - pa.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...