Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dzisiaj rano jak co dzień
przed wyjściem do pracy
siedząc w kuchni przy stole
raczyłem się ulubioną kawą

nagle usłyszałem głos w radiu
mówiący coś na temat wiosny
wówczas spojrzałem w okno
i skuszony widokiem słońca
otworzyłem je na oścież

wtedy doleciał do mych uszu
wesoły świergot gromady wróbli
a chwilę potem kukanie kukułki
i pianie koguta którego próbował
przeszczekać jakiś nerwowy pies

wówczas uśmiechnąłem sie
i powiedziałem sam do siebie
no stary słyszałeś , to już wiosna
więc przebódź się ,po czym
zerknąwszy na zegarek
wybiegłem z domu.

Opublikowano

Dzisiaj rano jak co dzień
przed wyjściem do pracy
siedząc w kuchni przy stole
raczyłem się ulubioną kawą

nagle usłyszałem głos w radiu
mówiący coś na temat wiosny
wówczas spojrzałem w okno
i skuszony widokiem słońca
otworzyłem je na oścież

wtedy doleciał do mych uszu
wesoły świergot gromady wróbli
a chwilę potem kukanie kukułki
i pianie koguta którego próbował
przeszczekać jakiś nerwowy pies

wówczas uśmiechnąłem sie i powiedziałem sam do siebie
no stary słyszałeś , to już wiosna
więc przebódź się ,po czym
zerknąwszy na zegarek
wybiegłem z domu.


//////\\\\\\

wiersz nie dla mnie
myślałem aby coś przyciąć ale
nie udało się
nie żeby był za optymistyczny
a ja żebym był za mroczny
tylko tekst jest tak jakby pisany
przez włóczykija na chusteczce
którą wyrzuci na najbliższym moście
do wody
na znak wiosny

może hmm
rzucę swoją wersje


////////\\\\\\\\\


Dzisiaj rano jak co dzień
poczęstowałem siebie
ulubioną kawą
wchłaniając się w okno
otworzyłem je na oścież

odleciałem na promieniach słońca
romansując z wiosną




wiecznosci.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...