Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

łez rojenie ,bez siebie,bez siebie
ciebie we mnie nie ma ,pustka ogromna
mnie tu nie spotkasz ,samotnia, samotnia
ciche ukojenie, płaczu modlitwa
bez siebie bez ciebie tajemnica płocha
nic nie wymowna , ucieka i moknie
zatacza kręgi w nowe ciało przeobrażona
prosi ,zaklina-słowo samotnia, samotnia
uderza do głowy jak szklanka piwa
wychylona do dna, do cna , co dnia
wciąż tylko słowa upiorne, samotnia, samotnia
bez ciebie , bez siebie pierwotna utopia
na samo dno i niżej opaśc niezdolna
brakiem słów na tym wietrze obdarzyc zdolna
wszędzie utopia, pustka słowa-wessie mnie
chce mnie pożrec samotnia, utopia
bólu nie ma, ani ofiary, ani trochę...
wszędzie bezsens, pustka, samotnia i rozpacz
kręgi coraz głębsze zataczam co dnia
ciągle zza rogu wyłazi- samotnia, samotnia
ile tak jeszcze zdolny jestem unieśc
tego bezciężaru ,bezwładu na moich ramionach
ile jeszcze cieripień mam przeżyc bym wreszcie mógł
ujrzec ciebie tu znowu u mojego boku
teraz cisza i samotnia, samotnia
zapadam w nią co dnia, co dnia
-trupio blada samotnia....

samotnia...

Opublikowano

interesujący wierszyk;)
nastrojowy taki:)
najlepsze to:
łez rojenie ,bez siebie,bez siebie
ciebie we mnie nie ma ,pustka ogromna
mnie tu nie spotkasz ,samotnia, samotnia
ciche ukojenie, płaczu modlitwa
bez siebie bez ciebie tajemnica płocha
nic nie wymowna , ucieka i moknie
zatacza kręgi w nowe ciało przeobrażona
Pozdrawiam

Opublikowano

Widzę próbę organizacji słownej, i choć żle odbieram ten "płacz" i "samotnię" - bo to dla mnie tylko demonstracja słowna, z lekka histeryczna; ostatecznie - uważam ten wiersz za dobry początek wstąpienia do królestwa poezji, bo są na to przesłanki - świadomość sztuki posługiwania się słowem to podstawa do dobrego pisania...życzę powodzenia, ale też unikania emocjonalności (nadmiernej) i dążenia do skrótowości wypowiedzi; mamy znacznie mniej czasu na kontemplację poezji niż nasi ojcowie...pozdrawiam! J.S

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tam chyba miała być górnolotność.  Podoba mi się dom z niczego wydobyty. :)
    • @Alicja_Wysocka   i co takiemu fachowcowi można zrobić :)   teraz w telewizorze leci polski film - poszukiwany, poszukiwana.   była scena w której żona mówi do męża: " zabic cię kretynie to mało".   nic nie sugeruje, ale........   Aluś, nie denerwuj się :)         @huzarc   jak zwykle świetny komentarz. dziękuję.       @KOBIETA   i tutaj się z panią, Pani Kierowniczko zgadzam - miłość jest ponad ciemnością !!!!!!   dziękuję Dominiko :)))))      
    • @huzarc   odpowiem  na postawione pytanie wg. własnego rozumienia wiersza. w świetle dziedzictwa Twojego Ojca, możesz zostać kimś, kto łączy dwa światy : Realistą i Budowniczym Dziedzictwo Ojca : Twoja "metryka" daje Ci głęboko zakorzeniony realizm. Strażnikiem Pamięci i Tłumaczem Dziedzictwo Ojca : Wiesz, jak szybko zapomina się o pracy pokoleń. Człowiekiem Wolnym i Świadomym Dziedzictwo Ojca : Twój Ojciec wywalczył dla Ciebie najważniejszą rzecz - możliwosć wyboru.   konkludując. z taką metryką możesz zostać nie tylko "mądrym Europejczykiem", ale Europejczykiem Mądrym o FUNDAMENTY. masz siłę i doświadczenie pokolenia, które zbudowało   wszystko, a to w nowoczesnym świecie staje się coraz rzadszym i cenniejszym kapitałem.   bezcennym !!!!
    • Pijanym krokiem przeszedłem Rubikon. Usiadłem na brzegu zanurzając oczy w bezkresie zimnego nieba. Wspomnienie lata rozbija się o chmury wyrzutów sumienia.   Widzę twój beztroski uśmiech rozproszony teraz między kroplami jesiennego deszczu. Spojrzenie rzucone ukradkiem, wbrew sobie, zawieszone w próżni.   Chciałbym ich dotknąć, a potem oprawić w ramkę z wiśniowego drewna. Drżącymi palcami złapać ostatnie słowo, zjeść je z gryczanym miodem i odlecieć z kluczem dzikich gęsi.
    • @Migrena  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Listopadowe mgły pochłaniają światło …ale miłość ?! Ona jest ponad ciemnością, czasem i przestrzenią :) ślicznie napisałeś Migrenko ! I to nie jest nic ! To jest wszystko ! :) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...