Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy noc otwiera bramy świtaniu
złoty promień wsącza się w zieleń
w wigwamie gąszczu dobrze ukryta
na ptasie rozkładam się trele

w altanie niebios nieziemskim tonom
dzioby związują mowę perlistą
i niosąc światem skrzydlate drżenie
z pluskiem strząsają rosę wszystką

w powietrzu muzy ptasiej miłości
wiosna na zimę już się nie zżyma
świt przełamany bezmiarem brzmienia
przy oku w pazurkach zatrzymam


wersja poprawiona....

kiedy się noc zarumieni o świcie
i złoty strumyk wsączy się w zieleń
namiotem liści ledwie zakryta
na ptasie rozkładam się trele

w alkowie ziemi niebiańskie tony
dzioby związują mowę perlistą
niosąc w świat cały skrzydlate drżenia
z pluskiem strząsają rosę wszystką

w powietrzu fluidy ptasiej miłości
i wiosna na zimę już się nie zżyma
i świt przełamany w bezmiarze brzmienia
w pazurkach przy oku zatrzymam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ja bym to ucieleśniła, maj to maj :-)

kiedy się noc zarumieni o świcie
i złoty strumyk wsączy się w zieleń
namiotem liści ledwie zakryta
na ptasie rozkładam się trele

:-)
Opublikowano

Stasiu
wersja poprawiona - zdecydowanie.
Ten wigwam przenosił mnie od razu gdzieś w prerie indiańskie
i ....mimo woli zapominałem o wiośnie:)
Ładny z rymem - na przekór bezrymowcom:)
BRAVO za treść i .... odwagę :)

Pozdrawiam

Opublikowano

Jak wyżej. Też uważam że 2 wersja lepsza.
Jedyne co mi się nasuwa do poprawy to rytmika.
Średniówki różnie wypadają.
Tylko boję się, że gdyby go zacząć zmieniać to
fajny klimat by gzieś uleciał. Bo teraz on taki milusi. :)))
Wiosenne pozdrowienia ślę

Opublikowano

egzegeto, na prerii też jest wiosna i to jaka....
mnie chodziło o dzikość związana z czułością.....
serdeczności, he he odwagi mi nie brak, (przynajmniej tego):):):)

Bogdanie, miło że bezet, a cieszę się że coś.....

Piotrze, bo to tak jest z poprawkami, jak sam wiesz, rymowanie jest o wiele trudniejsze...
dziękuje kochani , życząc miłego wieczoru pozdrawiam ciepło

Opublikowano

myślę wolno ( spowolnienie - mam na to lekarskie papiery)

i przepraszam ale tak mi wyobraźnia (chora) :(

Kiedy się noc zarumieni o świcie
i złoty strumyk wsączy się w zieleń
namiotem liści ledwie zakryta
(ochotnie) na ptasie rozkładam się trele

w alkowie ziemi niebiańskie tony
dzioby związują mowę perlistą
niosąc w świat cały skrzydlate drżenia
z pluskiem strząsają rosę wszystką

w powietrzu fluidy ptasiej miłości
i wiosna na zimę już się nie zżyma
i świt przełamany w bezmiarze brzmienia
w pazurkach przy (sprawnym) oku zatrzymam

PS grube zamienia wyraz poprzedzający
nawiasy dodają wyraz

:)

Opublikowano

wersja3 sosnowożakowa- he he

Kiedy się noc zarumieni o świcie
jak dwa jeże wtoczymy się w zieleń
listkiem figi osłonięta zalotnie
na ptaszka nałożę się trele

w mojej alkowie niebiańskie tony
dzioby związują mowę perlistą
niosąc pod sufit skrzydlate drżenia
z siebie strząsamy diamenty wszystkie

w powietrzu burza ptasiej miłości
i ja na ciebie też się nie nie zżymam
świt przełamiemy bezmiarem brzmienia
twoje w pazurach sprawnie zatrzymam

dzienks sosen

Opublikowano

gdy noc otworzy bramy świtaniu.......tu bym dał "otwiera"- czas niedokonany
złoty promień wsączy się w zieleń....... i tu w związku z tym "wsącza"
w wigwamie gąszczu dobrze ukryta
na ptasie rozkładam się trele

w altanę niebios nieziemskim tonom.... a może "w altanie"?
dzioby związują mowę perlistą
i niesie śmiechem skrzydlate drżenie.... jeżeli wcześniej "dzioby " to tutaj "niosą"!
z pluskiem strząsając rosę wszystką....."wszystką"?, a nie "całą"

w powietrzu muzy ptasiej miłości
wiosna na zimę już się nie zżyma
świt przełamany w bezmiarze brzmienia...a może "bezmiarem"?
przy oku w pazurkach zatrzymam

Pozdrawiam staszko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witam - fajnie piszesz -                                                    Pzdr.
    • Witam - jestem na tak -                                               Pzdr.
    • Cóż jutro? Jutro pełnia, zbożowego księżyca. A dziś? Mówią na ten dzień „urodziny miesiąca”. Miesiąca? – Akurat! Lecz, coś może być na rzeczy, Dnia pierwszego stycznia w Nowy Rok byś nie przeczył; Pierwszego lutego, że styczeń rzec ci się zdarza, (Może, bo przełom mniejszy, więc nie leć do lekarza). A drugiego lutego – Gromnicznej czyż się wahasz? Czternastego luty do ciebie flagami macha! Trzeciego marca czy subiektywnie marzec już trwa? Ósmego i owszem! – niech który pan odmawia znać! Gdy kwiecień kalendarzowo z prima aprilis; Podobniej maj, najdalej z trzecim się pomylisz. Czerwiec? – O to zależy…: Czy masz w domu dzieci? Lipiec? To frant, ten to czasem od końca szkół leci; Choć zależy też gdzie, bo w Stanach mus od czwartego We Francji może się spóźnić i na czternastego. Czy tak jest też z sierpniem? Chyba nie w Warszawie! Jednak, ósmego miesiąc ósmy bardziej w prawie. A propos prawa to latoś był już dnia szóstego, Przez zmianę prezydenta starego na nowego. Czy to się też przekłada na dekady i wieki, Że wydarzenia nadają nowym czasom „wdzięki”? Jadąc sierpniem przez wieś, widzę zboże bywa zżęte – Och, więc czyż nie trafnie od Indian określenie wzięte? Tymczasem o życie ani pszenicy u Indian nie ma mowy Część plemion oń: księżyc jeżynowy lub ryżowy; Mohikanin, że księżyc kukurydzy ci powie; Oneidzi zaś: owszem kukurydzy, ale nowej; U Seneków i Tuników mówią nań gorący; U innych, może przez owady, że: latający; Katawbowie, że księżyc suchy rzekną w słońcu; Wschodni Czirokezi: końca miesiąca owoców Ale księżyc zielonej kukurydzy w czerwcu; A u mnóstwa sierpniowa pełnia = księżyc jesiotra. Po staroangielsku „Grain Moon” = „Księżyc Kłosów” zwać trza. Celtowie by rzekli, że lwa, sporu lub błyskawic. – Słali mnie do Ameryk a starczyło tuż sprawdzić. Ale wiersz miał mnie zawieść do drzwi „Genius Temporis” Z pytaniem: Cóż nam przyniesiesz i czy obronisz? Lecz wciąż się błąkam wśród śmieci i zeschłej lawendy Szepcząc: „Którędy do Ciebie?” i słysząc: „Nie tędy!”   Ilustrował grafiką „Pod sierpniową pełnią” program „Imagine”, pod dyktando Marcina Tarnowskiego.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Witam - mi też się podoba -                                                    Pzdr.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tobie to dobrze. Miło że zerknęłaś tutaj na chwilę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...