Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na poczcie polskiej
Mam obrzydliwe myśli

pani z okienka wielka jak krowa
otworzyła swoje korytko
i biegną naindorzeni i gdaczą na siebie

proszę o nie obejmowanie mnie stanowiskiem
ja tu tylko stoję
wtapiam się w plastik
niebieskiego krzesełka


myśli mam hitlerowskie
żeby ich wsadzić w bydlęce wagony

dziadek mówi zaklęcie
nie śpieszcie się –
ja się śpieszyłem i się zestarzałem


warczą jak psy, syczą jak węże
dostałam z kombatanckiego koszyka
w głowę

podchodzę
żeby tylko podeszwa buta
przypadkiem nie zapiszczała

na plakietce napis:
przepraszam - uczę się

przepraszam przez chwilę
poczułam się lepsza

uciekłam zdradziecko
poza ecce homo

Opublikowano

Świetny wiersz, a pakowanie w wagony (chociaż na to jeszcze nie wpadłem) nie jest mi całkiem obce. Miewam jeszcze paskudniejsze pomysły, ale rodem bardziej ze średniowiecza. ;)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



- przeczekać (jak mówiła Wisłocka), pewnie jeszcze młoda... jej czas nadejdzie ;)
Pozdrawiam

Toż ja nie mówie że panie nie miłe(choć nierzadko są;) ale co ludzie zwykli z ulicy wyprawiają...
Także panie Inżynierze nic robić nie trzeba;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...