Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

trzecia czterdzieści siedem nad ranem

Patryk Belka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Patryk Belka

Patryk Belka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

W zamkniętym pokoju skrył się blask
Wiara i Zaufanie zatańczyły na krawędzi
Nie potrafiąc blanasować
Spadły na samo dno ciemnej nocy

Dwie twarze czekające na koniec
Maluje się nuta dziwności
Dziś wiem, że to szczęście nie wróci
Pojawią się jedynie zalążki

Trzymam ją w ramionach
Chwytam mocno spojrzenie
Jeden dotyk wyzwala wspomnienia
Nie wiem, co powiedzieć

Chcę o Tobie porozmawiać z księżycem
Lecz on udaje, że nie ma czasu
Zamykam się w sobie
I pragnę jedynie zasnąć

Espena_Sway

Espena_Sway

Opublikowano
Opublikowano

treść [niestety] wyświechtana, jednak pociesza mnie to,
że jesteś początkującym i zapewne za kilka miesięcy
będzie dużo lepiej :).

jeśli mogę. unikaj na przyszłość podobnych fraz;
dno ciemnej nocy, Maluje się nuta dziwności,
Chwytam mocno spojrzenie, Jeden dotyk wyzwala wspomnienia,
Chcę o Tobie porozmawiać z księżycem. itd

takie wyznania mogą być piękne, ale dla konkretnej osoby.
jako wiersz, nie ma to zbyt wielkiej wartości.

serdecznie, sylwestrowo Espena :)

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Patryk, w pierwszej strofce powinno być chyba... nie potrafiąc balasnować... przestawiłeś literki, co i mnie się zdarza, niestety. Jeżeli napisałeś to o 3.47.. to ja Cię rozumiem... chyba.
(...) "Nie wiem, co powiedzieć" (...)... mamy Nowy Rok, zatem popatrz na nowe możliwości trzymania jej w ramionach...;)... wszystkiego dobrego... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Andrzej P. Zajączkowski
      Mary Elizabeth Coleridge - Wiedźma (The Witch)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      @aff Zastanawiam się nad tym wersem. Rzeczywiście mi nie wyszedł. A przecież nie muszę trzymać ani rymu ani metrum. I have walked a great while over the snow - Może bardziej dosłownie: Po śniegu szłam przez długi czas?
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Mary Elizabeth Coleridge - Uczucie (Affection)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Ziemia, która tę różę stworzyła, Jest też i twoją matką, a ja nie. Iskra, co twego dziewiczego ducha rozświetliła Nie rozbłysła przy ogniu, którym grzałam się. Jak niebo jest nad tobą, tak ja przemykam dołem. Nie kochałabym cię bardziej, będąc twym aniołem.   Pozwól, bym twą obrończynią była! Niech mi się udzieli twa nadludzka groźna siła, Użycz ręki żelaznej i serca stalowego. By bić, ranić, zabijać i nie czuć niczego. Lecz jeśli otrzymam przyganę, Jak słabe, bezbronne dziecię przy tobie stanę.   Od tłumacza: Dla mnie ten wiersz to zagadka. W Google nie znajduję interpretacji ani analiz.     I Mary: The earth that made the rose, She also is thy mother, and not I. The flame wherewith thy maiden spirit glows Was lighted at no hearth that I sit by. I am as far below as heaven above thee. Were I thine angel, more I could not love thee.   Bid me defend thee! Thy danger over-human strength shall lend me, A hand of iron and a heart of steel, To strike, to wound, to slay, and not to feel. But if you chide me, I am a weak, defenceless child beside thee.
    • Kwiatuszek
      Poranek

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @jaś Bardzo mi miło

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję za odwiedziny i uroczy komentarz:-) Pozdrawiam serdecznie! @Jacek_Suchowicz Bardzo dziękuję:-) Pozdrawiam serdecznie!
    • Nefretete
      Popycha z punktu do fundamentu (⏹⏯⏵⏭ )

      Przez Nefretete · Opublikowano

      / kompilacja prozo-poetyczna/ ________________________________ _____________________________________________ _____________________________________________   (...)   Zanim odzyskasz magię na tym poziomie. Inspirując się kopią czyjegoś sukcesu,  kopiowanie ma prawo być formą szacunku.  Gdy będziesz zainspirowany wydźwiękiem w wierszu: Będziesz!   Do pewnego stopnia wchłaniał epokowego ducha, dopóki nie rozwiniesz swojej tożsamości.   Pod resztę dyrektora, który jest bezwzględny jak prawda w umyśle,  bo czasami kopiuje nas nawzajem w sposób — ciężko zrozumieć, choć działa przez zdzieranie.   Cross-over staje się!  Gdy używane słowa, pisane (mówione), zawierają w pisankach Wszechświata trochę kolokwializmów i są niesamowicie artykułowane ponieważ  nie używałem żadnych terminów pochodzących od kulturowego wychowania, lecz od miejsca startu, wolność zaczęła mnie wychowywać na nowo   Mową z pełnej stacji. Tkanką.  Tkanka ma ukryte przestrzenie (torebki liter), które pod wpływem wysokości dźwięku muzycznego (na przykład: tutaj), zaczynają fałdami częstotliwości manipulować, by ostatecznie jedną falą dotrzeć do ucha,  żeby tworzyć nowe początki, nawet kosztem skłóconych wibracji.   To się dzieje — gdy odnajdzie prawdziwy cel w życiu! Wynik podzieli. Go najpierw . Równaniem szuka dobra Natura w niższej nucie przez splątanie dwóch węży jakby wpadając w ślinę — miłością wielu kochanków Tak samo w poezji bez żadnych warunków w pogłosie   Panoramuje cię całkowicie ścieżkami krzyża. Głowa z siedmiu baz (CDN) /W spadku zostawia częstotliwość! Nie tylko przez kosmos lot Peru Ale jako wielojęzykowość na Ziemi,/  
    • Alicja_Wysocka
      Dar przekonywania

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Leszczym   

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Pozdrawiam :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...